Αναδημοσιεύουμε από το εβδομαδιαίο φύλλο του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος της Γαλλίας μια ιδιαίτερα αισιόδοξη παρουσίαση της Συριακής εξέγερσης. Ευχόμαστε να είναι έτσι αλλά δεν συμμεριζόμαστε αυτή την αισιοδοξία. Το ενδιαφέρον πάντως του άρθρου είναι η αναφορά σε οργανώσεις βάσης των εξεγερμένων. Είναι οι ίδιες οργανώσεις που προσπαθούν το Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας και άλλοι παρομοίου φυράματος και ιμπεριαλιστικής έμπνευσης πολιτικοί σχηματισμοί, να ενσωματώσουν στην πολιτική τους ομπρέλα και να φιμώσουν πολιτικά.
Μια σειρά άρθρων, ποικίλων προελεύσεων, για την εξέγερση στη Συρία μπορεί να βρει κανείς εδώ
Παραναγνώστης
Συρία: Ένας πόλεμος κατά του λαού
Ο λαός της Συρίας είναι ο μεγάλος απών
από τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις
ιμπεριαλιστικές χώρες.
Το επαναστατικό Συντονιστικό πόλης της Salamieh τιτλοφόρησε την ιστοσελίδα του ως εξής: «Η αύξηση των συμφορών σημαίνει πως πλησιάζει η απελευθέρωση.» Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει με σαφήνεια τη σημερινή κατάσταση του αγώνα του συριακού λαού για ελευθερία.
Πράγματι, η δικτατορία διεξάγει έναν πραγματικό πόλεμο ενάντια στις μάζες, σε βαθμό που είναι πολύ δύσκολο να διαμορφωθεί μια καθημερινή απαρίθμηση των γεγονότων που χαρακτηρίζουν τους αγώνες: διαδηλώσεις, απεργίες, στρατιωτικές συγκρούσεις, βομβαρδισμοί πόλεων και χωριών, στοχευμένες δολοφονίες από τις ένοπλες δυνάμεις του καθεστώτος, μπλόκα στις πόλεις και στις γειτονιές και εισβολή του κυβερνητικού στρατού στις επαναστατημένες πόλεις.
Το επαναστατικό Συντονιστικό πόλης της Salamieh τιτλοφόρησε την ιστοσελίδα του ως εξής: «Η αύξηση των συμφορών σημαίνει πως πλησιάζει η απελευθέρωση.» Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει με σαφήνεια τη σημερινή κατάσταση του αγώνα του συριακού λαού για ελευθερία.
Πράγματι, η δικτατορία διεξάγει έναν πραγματικό πόλεμο ενάντια στις μάζες, σε βαθμό που είναι πολύ δύσκολο να διαμορφωθεί μια καθημερινή απαρίθμηση των γεγονότων που χαρακτηρίζουν τους αγώνες: διαδηλώσεις, απεργίες, στρατιωτικές συγκρούσεις, βομβαρδισμοί πόλεων και χωριών, στοχευμένες δολοφονίες από τις ένοπλες δυνάμεις του καθεστώτος, μπλόκα στις πόλεις και στις γειτονιές και εισβολή του κυβερνητικού στρατού στις επαναστατημένες πόλεις.
Η πιο πρόσφατη είναι στη Δούμα, κοντά στην πρωτεύουσα, μια πόλη των 500.000 κατοίκων, πολιορκημένη εδώ και μερικές εβδομάδες και βομβαρδιζόμενη επί δεκαπέντε ημέρες. Ο στρατός την κατέλαβε στις 30 Ιουνίου. Οι δρόμοι ήταν στρωμένοι με πτώματα Ο στρατός επιδόθηκε σε συνοπτικές εκτελέσεις και μαζικές συλλήψεις ενάντια στους λιγοστούς κατοίκους που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να εγκαταλείψουν την πόλη. Η τελευταία σχεδόν καταστράφηκε και μια επιδημία μαστίζει αυτή την πόλη-φάντασμα. Αυτό το μακάβριο θέαμα είναι η μοίρα που επιφυλάσσει η δικτατορία σε οποιαδήποτε άλλη πόλη ή γειτονιά τολμήσει να επαναστατήσει. Όμως, η είσοδος των ενόπλων δυνάμεων του Άσαντ στην επαναστατημένη πόλη της Δούμα συνέπεσε - ασφαλώς σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό της ολιγαρχίας - με τη διεξαγωγή της συνεδρίασης στη Γενεύη στις 30 Ιουνίου όπου συναθροίστηκαν οι μεγάλες δυνάμεις μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το Κατάρ, το Ιράκ και η Τουρκία.
Οι ιμπεριαλιστικές χώρες συμφώνησαν πάνω σε μια πολιτική μετάβαση που «θα διαχειρισθούν «οι ίδιοι οι Σύριοι», σύμφωνα με την τελική δήλωση, τονίζοντας επίσης και την υποστήριξή τους στο Σχέδιο Ανάν, από το όνομα του εκπροσώπου του ΟΗΕ στη Συρία. Οι διαφορές μεταξύ των ιμπεριαλιστικών αρπακτικών σχετικά με τους μηχανισμούς αυτής της «πολιτικής» μετάβασης εκδηλώθηκαν γρήγορα δημοσίως: για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους θα είναι χωρίς τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, αντίθετα, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι σχεδιάζουν αυτή τη μετάβαση με τον Άσαντ.
Όμως η τρίτη συνάντηση των «Φίλων της Συρίας», που περιλαμβάνει τον συνασπισμό των ΗΠΑ με τους συμμάχους τους και που συγκλήθηκε στο Παρίσι στις 6 Ιουλίου, τόνισε την υποστήριξη του σχεδίου Ανάν και τη μετάβαση κατά το "Κεφάλαιο VII του Χάρτη ΟΗΕ », δηλαδή με προσφυγή στη βία. Ο ίδιος ο Κόφι Ανάν δήλωσε την επόμενη κιόλας ημέρα ότι "απέτυχε η αποστολή του» στη Συρία, αλλά δεν την εγκαταλείπει. Σε αυτή την αρένα διαπραγματεύσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τα συμφέροντα του εξεγερμένου και εσφαγμένου συριακού λαού είναι οι μεγάλοι απόντες.
Ένα σημαντικό γεγονός έχει προκύψει τους τελευταίους μήνες: η επαναστατική συνείδηση των μαζών, όπως εκφράζεται μέσα από συνθήματα και φυλλάδια στις καθημερινές διαδηλώσεις, έχει απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση της σωτηρίας από εξωτερική στρατιωτική επέμβαση. Έχει επίσης απαλλαγεί από όλες τις αυταπάτες για την αξιοπιστία του Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας (ΕΣΣ) (φιλελεύθεροι και Αδελφοί Μουσουλμάνοι) ή της Συντονιστικής Επιτροπής για τη Δημοκρατική Αλλαγή (ΣΕΔΑ - στοιχεία κομμάτων της εθνικιστικής αριστεράς και μερικές φιλελεύθερες προσωπικότητες) ή ακόμα του Δημοκρατικού Φόρουμ (προσωπικότητες που αποσχίστηκαν από τη ΣΕΔΑ).
Η ενωτική συνάντηση της αντιπολίτευσης, που συγκλήθηκε στο Κάιρο στις 2 και 3 Ιουλίου κατόπιν αιτήματος του Αραβικού Συνδέσμου, δεν είχε καμία απήχηση στο επαναστατικό μαζικό κίνημα. Πολύ περισσότερο που τα κείμενα που υιοθέτησε έμειναν χωρίς αύριο. Από τις 4 Ιουλίου, 64 μέλη της Γενικής Επιτροπής του ΕΣΣ κατήγγειλαν αυτή τη συνάντηση, όπως έκανε και μια δήλωση που εκδόθηκε στις 7 Ιουλίου για λογαριασμό της νεολαίας της ΣΕΔΑ.
Οι μάζες, όμως, που υποφέρουν από τη βαρβαρότητα της δικτατορίας που ασκεί μια πολιτική καμένης γης και ολοκληρωτικού πολέμου, ανέλαβαν και πάλι την αναμφισβήτητη εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να ανατρέψουν από μόνες τους το καθεστώς. Η Δαμασκός και τα περίχωρά της γνωρίζουν μια επιτυχημένη γενική απεργία, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, από τις 7 Ιουλίου. Το ακόλουθο σύνθημα συνοψίζει το πνεύμα που δεσπόζει: «Προς όλον τον κόσμο: δεν είμαστε αντιπολίτευση, είμαστε ένας λαός που θέλει την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. »
Η λαϊκή επανάσταση της Συρίας προχωρά στο δρόμο της νίκης
μετάφραση Παραναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου