Η φεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή καλεί σε παρέμβαση διαμαρτυρίας,
αυτή την Πέμπτη, 4 Ιουλίου 2019, στις 7 το απόγευμα, στην κεντρική πύλη
του Γενικού Κρατικού Νίκαιας, για τον θάνατο της Αρμένισσας
μετανάστριας, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν.
Η φεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή καλεί σε παρέμβαση διαμαρτυρίας, αυτή την Πέμπτη, 4 Ιουλίου 2019, στις 7 το απόγευμα, στην κεντρική πύλη του Γενικού Κρατικού Νίκαιας, για τον θάνατο της Αρμένισσας μετανάστριας, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν.
Η γυναίκα που εξωθήθηκε στην αυτοκτονία, ενώ εργαζόταν ως αποκλειστική νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο στη Νίκαια, ήταν ταξική μας αδερφή και δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Εκείνοι που οδήγησαν στο θάνατό της είναι πολλοί :
Το κράτος και ο θεσμικός ρατσισμός, ο οποίος υπηρετείται από όλες τις κυβερνήσεις προς όφελος του κεφαλαίου - γιατί ακόμη οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν έχουν πλήρη εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, γιατί ακόμη τα παιδιά τους οφείλουν να πληρούν μία σειρά από κριτήρια για να πουν πως δεν είναι ξένα στη χώρα που γεννήθηκαν.
Ο κοινωνικός ρατσισμός και το λευκό μας προνόμιο, γιατί δεν υπάρχει σχεδόν κανένας/καμία ντόπια σε αυτή τη χώρα που δεν εκμεταλλεύτηκε με τη σειρά του/της την ευάλωτη θεσμική θέση των μεταναστών/μεταναστριών. Τα χέρια τους μαζεύουν τα χωράφια, καθαρίζουν τα σπίτια, φροντίζουν όσους και όσες έχουν ανάγκη, κάνουν κάθε σκατοδουλειά σε κάθε σκατομάγαζο, και παίρνουν πάντα μικρότερο μεροκάματο και ανασφάλιστο, γιατί αφεντικά και δούλοι πρέπει να ξεχωρίζουν.
Η εργατική τάξη και ο εμφύλιος στο εσωτερικό της, γιατί ήταν το σωματείο των Νόμιμων Ελληνίδων Αποκλειστικών που κάρφωσε την Γκαϊανέ στην Αστυνομία. Γιατί 30 χρόνια τώρα, τα σωματεία στη συντριπτική τους πλειονότητα, δεν εγγράφουν μέλη τους μετανάστες και τις μετανάστριες, γιατί κατέληξαν κι εκείνα θεσμικοί πυλώνες του κράτους, γιατί καταφέραμε να φτιάξουμε σωματεία που ζητάνε χαρτιά και πιστοποιήσεις και πτυχία, αντί να γίνονται μια επικίνδυνη γροθιά απέναντι σε κράτος, εργολάβους και αφεντικά.
Γιατί φτάσαμε στο σημείο, ο Διοικητής του Νοσοκομείου να αδειοδοτεί 5μελή επιτροπή του Σωματείου των Αποκλειστικών για να πραγματοποιεί έλεγχο νομιμότητας! Γιατί όταν εντοπίζονται οι «παράνομες», το Σωματείο καλεί τους μπάτσους μέσα στο Νοσοκομείο για να τις συλλάβει, γνωρίζοντας πως εκείνη την στιγμή καταστρέφει τη ζωή μίας γυναίκας μετανάστριας που δεν διάλεξε το καθεστώς με το οποίο δουλεύει και θα βρεθεί σε κίνδυνο απέλασης ή και τιμωρίας από τους μαφιόζους εργολάβους.
Γιατί από αυτή την ιστορία της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών του «μαζί τα φάγαμε», μας έμεινε η ξεφτίλα της μεταξύ μας ανθρωποφαγίας. Σε ένα νοσοκομείο που δεν μπορεί να φροντίσει τους αρρώστους και μετακυλίει το κόστος στον ασθενή – βρες αποκλειστική 130 το 6ωρο η νόμιμη, 50 ευρώ το 12ωρο η «παράνομη», τόσο το φακελάκι και αν δεν θέλεις περίμενε κανά δίχρονο για να χειρουργηθείς, των χαλασμένων μηχανημάτων και των ράντζων, της ελλιπούς υλικοτεχνικής υποδομής, αντί να ξεχυθούμε σε μαχητικούς αγώνες που θα ζητούν μαζικές προσλήψεις και χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας, κάνουμε την οργή μας φωτιά να κάψουμε όλα εκείνα τα σώματα που μετράνε λιγότερο, όλες όσες μας φταίνε για την «πληγωμένη εθνική υπερηφάνεια της ελληνικής φυλής».
Και έτσι, το σώμα της γυναίκας μετανάστριας ρίχνεται καθημερινά στην φωτιά. Η εξώθηση της Γκαϊανέ Κασαρτζιάν σε αυτοκτονία είναι άλλη μία κρατική δολοφονία.
• Ίσα εργασιακά – κοινωνικά – πολιτικά δικαιώματα για τις μετανάστ(ρι)ες
• Ένταξη των μεταναστ(ρι)ών στα σωματεία άνευ όρων – Όχι στον ενδοταξικό εμφύλιο.
• Έξω οι μπάτσοι από τα νοσοκομεία.
• Μαζικοί διορισμοί μόνιμου προσωπικού, υλικοτεχνική υποδομή και αναλώσιμα, γενναία κρατική χρηματοδότηση στα Δημόσια Νοσοκομεία
Να αποδοθεί δικαιοσύνη για το θάνατο της Κασαρτζιάν!
Οι μετανάστριες είναι της γης οι κολασμένες
Απέναντι στ’ αφεντικά είμαστε ενωμένες!
Η φεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή καλεί σε παρέμβαση διαμαρτυρίας, αυτή την Πέμπτη, 4 Ιουλίου 2019, στις 7 το απόγευμα, στην κεντρική πύλη του Γενικού Κρατικού Νίκαιας, για τον θάνατο της Αρμένισσας μετανάστριας, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν.
Η γυναίκα που εξωθήθηκε στην αυτοκτονία, ενώ εργαζόταν ως αποκλειστική νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο στη Νίκαια, ήταν ταξική μας αδερφή και δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Εκείνοι που οδήγησαν στο θάνατό της είναι πολλοί :
Το κράτος και ο θεσμικός ρατσισμός, ο οποίος υπηρετείται από όλες τις κυβερνήσεις προς όφελος του κεφαλαίου - γιατί ακόμη οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν έχουν πλήρη εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, γιατί ακόμη τα παιδιά τους οφείλουν να πληρούν μία σειρά από κριτήρια για να πουν πως δεν είναι ξένα στη χώρα που γεννήθηκαν.
Ο κοινωνικός ρατσισμός και το λευκό μας προνόμιο, γιατί δεν υπάρχει σχεδόν κανένας/καμία ντόπια σε αυτή τη χώρα που δεν εκμεταλλεύτηκε με τη σειρά του/της την ευάλωτη θεσμική θέση των μεταναστών/μεταναστριών. Τα χέρια τους μαζεύουν τα χωράφια, καθαρίζουν τα σπίτια, φροντίζουν όσους και όσες έχουν ανάγκη, κάνουν κάθε σκατοδουλειά σε κάθε σκατομάγαζο, και παίρνουν πάντα μικρότερο μεροκάματο και ανασφάλιστο, γιατί αφεντικά και δούλοι πρέπει να ξεχωρίζουν.
Η εργατική τάξη και ο εμφύλιος στο εσωτερικό της, γιατί ήταν το σωματείο των Νόμιμων Ελληνίδων Αποκλειστικών που κάρφωσε την Γκαϊανέ στην Αστυνομία. Γιατί 30 χρόνια τώρα, τα σωματεία στη συντριπτική τους πλειονότητα, δεν εγγράφουν μέλη τους μετανάστες και τις μετανάστριες, γιατί κατέληξαν κι εκείνα θεσμικοί πυλώνες του κράτους, γιατί καταφέραμε να φτιάξουμε σωματεία που ζητάνε χαρτιά και πιστοποιήσεις και πτυχία, αντί να γίνονται μια επικίνδυνη γροθιά απέναντι σε κράτος, εργολάβους και αφεντικά.
Γιατί φτάσαμε στο σημείο, ο Διοικητής του Νοσοκομείου να αδειοδοτεί 5μελή επιτροπή του Σωματείου των Αποκλειστικών για να πραγματοποιεί έλεγχο νομιμότητας! Γιατί όταν εντοπίζονται οι «παράνομες», το Σωματείο καλεί τους μπάτσους μέσα στο Νοσοκομείο για να τις συλλάβει, γνωρίζοντας πως εκείνη την στιγμή καταστρέφει τη ζωή μίας γυναίκας μετανάστριας που δεν διάλεξε το καθεστώς με το οποίο δουλεύει και θα βρεθεί σε κίνδυνο απέλασης ή και τιμωρίας από τους μαφιόζους εργολάβους.
Γιατί από αυτή την ιστορία της επίθεσης του κεφαλαίου και των πολιτικών του «μαζί τα φάγαμε», μας έμεινε η ξεφτίλα της μεταξύ μας ανθρωποφαγίας. Σε ένα νοσοκομείο που δεν μπορεί να φροντίσει τους αρρώστους και μετακυλίει το κόστος στον ασθενή – βρες αποκλειστική 130 το 6ωρο η νόμιμη, 50 ευρώ το 12ωρο η «παράνομη», τόσο το φακελάκι και αν δεν θέλεις περίμενε κανά δίχρονο για να χειρουργηθείς, των χαλασμένων μηχανημάτων και των ράντζων, της ελλιπούς υλικοτεχνικής υποδομής, αντί να ξεχυθούμε σε μαχητικούς αγώνες που θα ζητούν μαζικές προσλήψεις και χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας, κάνουμε την οργή μας φωτιά να κάψουμε όλα εκείνα τα σώματα που μετράνε λιγότερο, όλες όσες μας φταίνε για την «πληγωμένη εθνική υπερηφάνεια της ελληνικής φυλής».
Και έτσι, το σώμα της γυναίκας μετανάστριας ρίχνεται καθημερινά στην φωτιά. Η εξώθηση της Γκαϊανέ Κασαρτζιάν σε αυτοκτονία είναι άλλη μία κρατική δολοφονία.
• Ίσα εργασιακά – κοινωνικά – πολιτικά δικαιώματα για τις μετανάστ(ρι)ες
• Ένταξη των μεταναστ(ρι)ών στα σωματεία άνευ όρων – Όχι στον ενδοταξικό εμφύλιο.
• Έξω οι μπάτσοι από τα νοσοκομεία.
• Μαζικοί διορισμοί μόνιμου προσωπικού, υλικοτεχνική υποδομή και αναλώσιμα, γενναία κρατική χρηματοδότηση στα Δημόσια Νοσοκομεία
Να αποδοθεί δικαιοσύνη για το θάνατο της Κασαρτζιάν!
Καμία μόνη απέναντι σε πατριαρχία, κράτος και αφεντικά!
Φεμινιστική συλλογικότητα Καμία Ανοχή.
