Η Κινητοποίηση στη Jasic

Μια Πλημμυρίδα του Κινεζικού Εργατικού Κινήματος;

του        

 Au Loong Yu

Ο Au Loong Yu είναι συγγραφέας. Ζει στο Χονγκ Κονγκ και το βιβλίο του  China Rise: Strength and Fragility  εκδόθηκε το 2012 από τις εκδόσεις Merlin Press.

Αναδημοσίευση από το Made in China

Μετάφραση: Παραναγνώστης

  Τον περασμένο Ιούλιο, 89 εργάτες της Jasic Technology Co. Ltd του Shenzhen διεκδίκησαν το δικαίωμα να συστήσουν εργοστασιακό σωματείο. Η τελευταία δεκαετία κατέταγραψε μια απεργιακή έκρηξη στο Σενζέν, και αυτή η διένεξη ήταν μία από πολλές άλλες όπου οι εργάτες έχουν διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας, δεδουλευμένους μισθούς, απλήρωτες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και αποζημιώσεις απόλυσης. Ωστόσο, η περίπτωση της Jasic είναι ασυνήθιστη κατά το ότι υποστηρίχθηκε από μια ομάδα περίπου 50 αυτοαποκαλούμενων μαοϊκών και μαρξιστών φοιτητών, μαζί με μια μικρή ομάδα μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών. Προερχόμενοι από διαφορετικά μέρη της Κίνας, οργανώθηκαν σε μια «Ομάδα Εργατικής Αλληλεγγύης στη Jasic» και κατέβηκαν στη Jasic για να σταθούν αλληλέγγυοι με τους εργάτες που μάχονταν με την αστυνομία.

Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ Σπάρτακος

ΣΤΙΣ 30 ΜΑΗ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ» ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ

Το ένα χέρι νίβει το άλλο, και τα δυο το πρόσωπο

Από τη μια μεριά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ακολουθώντας τις ντιρεκτίβες των ΕΕ,ΔΝΤ, Κεφαλαίου, νομοθέτησαν τον περασμένο Γενάρη ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας. Από την άλλη, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία επιχειρεί να μετατρέψει τις εργατικές απεργίες σε ανάμεικτες  «πανεθνικές μέρες δράσης» παρέα με διάφορους. Στόχος είναι να τις αποστεώσει από κάθε εργατικό αίτημα και να υποτάξει τη μισθωτή εργασία στα συμφέροντα της εργοδοσίας, σε μια λογική κοινωνικού εταιρισμού άνευ προηγουμένου.

Η ταξική πάλη είναι μεν αέναη, όμως περνάει από πλημμυρίδες και αμπώτιδες ακολουθώντας την πορεία του οικονομικού κύκλου και την αντίστοιχη συμπεριφορά κράτους και κεφαλαίου. Την προηγούμενη περίοδο της σφοδρής επίθεσης του κεφαλαίου, τα συνδικάτα και η γραφειοκρατία τους προσαρμόστηκαν ανάλογα με απεργιακά μπαράζ και αιτήματα περισσότερο προωθημένα, καθώς η ταξική πτέρυγα μέσα σε αυτά συχνά έδινε τον τόνο. Σήμερα με την «Κοινωνική Συμμαχία» επιχειρείται να εμπεδωθεί το μνημονιακό κεκτημένο της τεράστιας κοινωνικής καταστροφής, με μια όμως επιπλέον απόπειρα αντιδραστικής αναδίπλωσης των συνδικάτων υιοθετώντας αιτήματα της αντίπερα όχθης, όπως η επιχειρηματικότητα, η καινοτομία και τα φορολογικά κίνητρα σε επιχειρήσεις. Η γραφειοκρατία προσπαθεί να σύρει τα συνδικάτα στο δόγμα που διατύπωσε ο προηγούμενος  πρόεδρος του ΣΕΒ: «είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι που βυθίζεται». Το μόνο που δεν μας λένε οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, είναι ενάντια σε ποιόν στρέφεται η «Κοινωνική Συμμαχία», αν όχι σε κράτος και εργοδοσία; Υπάρχει κάποιος αόρατος εχθρός που δεν γνωρίζουμε;

Ναι, είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι που βυθίζεται

Όμως αυτό που ξεχνάει να μας πει ο ΣΕΒ, είναι ότι δεν τραβάμε όλοι κουπί, ούτε βρισκόμαστε όλοι στα αμπάρια και τα μηχανοστάσια, ούτε και θα σωθούμε όλοι όταν βυθιστεί το καράβι, μιας και οι σωσίβιες λέμβοι φτάνουν για λίγους. Όσο και να θέλει το κεφάλαιο και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία να πείσει για το αντίθετο, οι άνθρωποι του μόχθου καταλαβαίνουν ότι οι λύκοι με τα πρόβατα δεν έχουν κοινά συμφέροντα.   

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά εργατικά και λαϊκά στρώματα, ως  σύγχρονοι σκλάβοι της μισθωτής εργασίας, πρέπει να απορρίψουν με κάθε τρόπο την «Κοινωνική Συμμαχία» που μηχανεύτηκαν οι ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ με την εργοδοσία, αλλά και κάθε τέτοια συμμαχία που στην ουσία σκάβει το λάκκο τους. Σε αυτή την «εθνική ενότητα» πρέπει να είμαστε προδότες.

Ούτε αναχωριτισμός, ούτε ακόλουθοι της γραφειοκρατίας

Η ταξική πτέρυγα και οι αγωνιζόμενοι συνδικαλιστές πρέπει να έχουν ξεκάθαρη τακτική στο συνδικαλιστικό κίνημα. Με κατανόηση της ιστορικής περιόδου, του σε βάρος μας πολιτικού συσχετισμού και την εδώ και έναν αιώνα αστικοποίηση των συνδικάτων κάτω από την ομπρέλα αστικού κράτους και εργοδοσίας, πρέπει στοιχειωδώς να δεχτούμε ότι τα συνδικάτα δεν είναι επαναστατικές δομές με επιθετικό χαρακτήρα, που για κάποιο λόγο ξέφυγαν από τον έλεγχό μας. Είναι αμυντικοί σχηματισμοί της τάξης που διεξάγουν οικονομικό αγώνα, και η ηγεσία τους είναι αντίστοιχη της πολιτικής συνείδησης των εργαζομένων. Η δουλειά μας είναι να μετατρέψουμε την πάλη για αύξηση του μισθού σε πάλη για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και να αλλάξουμε τον πραγματικό πολιτικό συσχετισμό προς όφελός μας. Και αυτό δεν θα γίνει με καμία εξαγγελία από την πλευρά μας, αλλά θα συμβεί ταυτόχρονα με μια συγκυρία που ο καπιταλισμός θα χαροπαλεύει μέσα στις αντιφάσεις του και θα είναι αδύναμος, έτοιμος να τσακιστεί. Τότε, τα συνδικάτα θα αργοπεθαίνουν, και όσο αυτά θα απαξιώνονται, τόσο οι νέες δομές εργατικής εξουσίας θα δυναμώνουν και αντίστροφα Σε τελική ανάλυση, σε μια τέτοια συγκυρία τα σημερινά συνδικάτα θα πεθάνουν, συμπαρασύροντας μαζί και την ηγεσία τους.

Από τη μια μεριά λοιπόν, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο στίγμα μέσα στα συνδικάτα, να έχουμε διακριτές θέσεις, ενίοτε να λειτουργούμε αυτόνομα και πρωτοβουλιακά, να μη χτίζουμε σχέσεις εξάρτησης με τη γραφειοκρατία και να μην υπάρχει κανένας συμφιλιωτισμός με αυτήν. Από την άλλη, δεν πρέπει να επιτρέπουμε στη γραφειοκρατία να λειτουργεί ανενόχλητη, πρέπει να της βάζουμε φραγμούς, να αποδεχόμαστε τα συνδικάτα ως αυτό που πραγματικά είναι, να έχουμε αίσθηση του πολιτικού συσχετισμού και να προτείνουμε πράγματα που αντιστοιχούν σε αυτόν.

Οι απεργίες είναι των εργατών

Η «Κοινωνική Συμμαχία» που συναρμολογήθηκε από κάθε λογής κηφήνες πρέπει να τσακιστεί στην πράξη, όχι μόνο με γραπτές καταγγελίες, αλλά με αποκάλυψη του σχεδίου τους και με δυναμική παρουσία για να την τσαλακώσουμε από την πρώτη της εμφάνιση. Να δώσουμε στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να καταλάβει ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν μπορεί να υπερβεί.  Σε ένα τόπο που η εργατική τάξη τα τελευταία χρόνια τσακίστηκε και μάτωσε για τα συμφέροντα κεφαλαίου και εργοδοσίας, είναι πρόκληση να στήνεις εργοδοτικές φιέστες χρησιμοποιώντας τα συνδικάτα.

Όποιος σήμερα αρκείται σε απλές καταγγελίες, χωρίς τουλάχιστον να προσπαθεί να πολεμήσει έμπρακτα αυτή την «αντιδραστική συμμαχία», στην πραγματικότητα είναι μέρος του προβλήματος. Και ο πόλεμος ενάντια σε αυτή τη συμμαχία, η μάχη για διεκδικήσουμε τα αιτήματά μας, δεν θα γίνει μόνο από εκλεγμένους συνδικαλιστές και από την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος, αλλά και από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Γιατί όπως πάντα, η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδιας.

Με όπλο την απεργία, στις 30 Μάη απεργούμε

με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, ενάντια στην «Κοινωνική Συμμαχία»

Συνδικαλιστική Γραφειοκρατία – Απεργία – Συνδικάτα

Με αφορμή τις διχογνωμίες για τη γενι­κή απεργία της 30^ης Μαΐου

Πέτρος Νομικός

Ο κ. Chris McClain είναι αξιωματούχος του παραρτήματος Seattle (Iron Workers Lo­cal Union 86), του αμερικάνικου συνδικάτου των σιδεράδων του κατασκευαστικού τομέα.

Η κα Kshama Sawant ανήκει στο σπανιότατο είδος της αμερικανής δημοτικής σύμβουλου της Αριστεράς και έχει καταθέσει στο δημοτικό συμβούλιο του Seattle πρόταση να επιβληθεί ένας νέος φόρος στις επιχειρήσεις, τα έσοδα από τον οποίο θα διατίθενται από το δήμο υπέρ των αστέγων της πόλης. Ο κ. Jeff Bezos είναι ο ζάπλουτος ιδιοκτήτης της γνωστής εταιρείας Amazon η οποία συγκαταλέγεται στις επιχειρήσεις που η Sawant προτείνει να φορολογηθούν, πράγμα που δεν του αρέσει διόλου. Γι’ αυτό και απειλεί να αναστείλει τα σχέδιά του για ανέγερση κτιρίων της Amazon στο Seattle, ελαττώνοντας τη δουλειά των κατασκευαστικών εταιρειών και συνακόλουθα των σιδεράδων, πράγμα που, με τη σειρά του, δεν αρέσει διόλου στους τελευταίους. Γι αυτό και το Local 86 των Ironworkers, την επαύριο της εργατικής πρωτομαγιάς 2018(!), οργάνωσε διαδήλωση εναντίον της πρότασης Sawant και μπούκαρε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, όπου η Sawant θα υποστήριζε την πρότασή της, για να την κατεβάσει από το βήμα. Οι επιδόσεις του κ. McClain δεν αφορούν μόνο την πρακτική συνδικαλιστική δράση του αλλά εκτείνονται και στη σφαίρα της θεωρίας, εκείνης της θεωρίας η οποία διέπει τη λαμπρή του αυτή συνδι­καλιστική δράση, συνοψίζεται στο μότο «με σκληρή δουλειά ανεβαίνει κοινωνικά ο άνθρωπος» και την οποία μπορεί κανείς να διαβάσει εδώ. Οι ομοιότητες με τους γραφειοκράτες των δικών μας τριτοβάθμιων συνδικάτων της λεγόμενης «Κοινωνικής Συμμαχίας» δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερες!

ΟΧΙ στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς!

  Πανελλαδική Συγκέντρωση στο υπουργείο Δικαιοσύνης την Πέμπτη 31/8

Με τη στήριξη και τη συμμετοχή Συντονισμών Συλλογικοτήτων, Πρωτοβουλιών και αγωνιστών απ' όλη τη χώρα (Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Αγρίνιο, Λαμία, Πέλλα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Γιάννενα, Πρέβεζα, Λάρισα, Ναύπλιο, Πάτρα) προχωρούν οι διαδικασίες για την καλύτερη δυνατή οργάνωση της πανελλαδικής συγκέντρωσης στο υπουργείο Δικαιοσύνης την Πέμπτη 31 Αυγούστου, στις 2μ.μ. και τη συνέλευση του κινήματος στις 5μ.μ. (ΠΟΕ-ΟΤΑ, πλατεία Καραϊσκάκη).

 

Ήδη οι αφίσες και τα καλέσματα της κινητοποίησης γεμίζουν τις πόλεις ενώ ξεκίνησαν και οι δηλώσεις συμμετοχής για τη μετάβαση των διαδηλωτών στην Αθήνα. Από τη Θεσσαλονίκη τα λεωφορεία θα ξεκινήσουν στις 31/8, στις 7π.μ. από το άγαλμα του Βενιζέλου ενώ η επιστροφή θα γίνει το βράδυ της ίδιας μέρας. Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ.: 6972310995 και 6978286554.

Εντωμεταξύ με επιστολή τους οι Συντονισμοί/Πρωτοβουλίες ζητούν συνάντηση με τον υπουργό Δικαιοσύνης Στ. Κοντονή.

     

Αλληλεγγύη στους εργάτες Ναυπηγείων της Αλεξάνδρειας

Ανοικτή Επιστολή προς το Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Κίνημα

14 Αυγούστου 2016

Επείγον: Αναβολή της δίκης συνδικαλιστικών:για τις 18 Σεπτεμβρίου

Κατακλύστε με μηνύματα διαμαρτυρίας τις αιγυπτιακές αρχές

Αλληλεγγύη στους εργάτες ναυπηγείων της Αλεξάνδρειας – Όχι στρατοδικεία για τους εργάτες

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές

Σας γράφουμε για να ζητήσουμε την υποστήριξή σας σε μια εκστρατεία αλληλεγγύης προς τους 26 εργάτες της Alexandria Shipyard Company στην Αλεξάνδρεια που βρίσκονται σε κέντρα κράτη­σης εν αναμονή της ποινής τους από στρατιωτικό δικαστή στις 16 Αυγούστου του 2016 [που τώρα αναβλήθηκε για τις 18 Σεπτεμβρίου] με την κατηγορία της άρνησης παροχής εργασίας και υποκίνησης σε απεργία. Δικάζονται στερούμενοι πολλά από τα δικαιώματα που παρέχονται στα πολιτικά δικαστήρια της Αιγύπτου.

Τώρα μας Παίρνει Αριστερά;

Η συζήτηση για τη φύση της ΓΣΕΕ συνεχίζεται και μετά την 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αυτό είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο: η πολεμική ακονίζει τις αντιφατικές απόψεις και επιτρέπει την υπέρβασή τους. Άλλωστε τέτοιου είδους ζητήματα δεν μπορούν να λυθούν με διατάγματα και αποφάσεις κομματικών συνεδρίων, παρά μονάχα μέσα στη δοκιμασία της ταξικής και ιδεολογικής πάλης.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στο Δημόσιο;

Μια από τις αντιδραστικές ιδιαιτερότητες των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα είναι και η στέρηση του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης από τους δημοσίους υπαλλήλους. Το μισθολόγιο αποφασίζεται από την κυβέρνηση και κατοχυρώνεται με νόμο. Λόγος δεν χωράει εδώ. Μόνο η άμεση και σκληρή  απεργιακή αντιπαράθεση μπορούσε να δώσει λύση καθώς το κράτος είχε όλη την ευχέρεια να χρησιμοποιεί το μισθολόγιο και την επιδοματική πολιτική για να διαιρεί τους ΔΥ και να υπονομεύει τον αγώνα των ξεχωριστών κλάδων φέρνοντάς τους σε αντιπαράθεση με τους υπόλοιπους. Έτσι, ένα πάγιο αίτημα των συνδικάτων ήταν η θεσμοθέτηση της δυνατότητας συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των σχετικών διαπραγματεύσεων κυβέρνησης και συνδικάτων. Το αίτημα αυτό βέβαια ήταν αδιανόητο για τους Σαμαροβενιζέλους παρότι το 1999 είχαν θεσπίσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο συλλογικές διαπραγματεύσεις θα ήταν δυνατές μεν για εργασιακά (ωραρίου, οργάνωσης της εργασίας κλπ) αλλά όχι και για μισθολογικά θέματα˙ αυτά τα επιφύλαττε η διοίκηση στην αποκλειστική της αρμοδιότητα. Όμως ακόμα και αυτός ο κουτσός νόμος παρέμενε ανεφάρμοστος εδώ και 16 χρόνια.
Το πολιτικό αδιέξοδο του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν το Σαμαροβενιζελικό καθεστώς χρεοκόπησε κάτω από το βάρος των μέτρων εξαθλίωσης που επρόκειτο να εφαρμόσει , χρεωκοπία που απέδωσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, άνοιξε ένα πεδίο διεκδικήσεων για τον κόσμο της εργασίας. Η αστική τάξη ανέκοψε τον επιθετικό της βηματισμό. Κάτω από το βάρος των εργατικών κινητοποιήσεων ενάντια στην αχαλίνωτη  λεηλασία του μόχθου τους, ενάντια στο φασισμό, κάτω από το βάρος της συνεχιζόμενης Μεγάλης Παγκόσμιας Δομικής Καπιταλιστικής Κρίσης, αποκόπηκε  προσωρινά για την ελληνική μπουρζουαζία ο δρόμος του προσεταιρισμού των μικροαστών γύρω από ένα βοναπαρτιστικό κράτος, γύρω από ένα σχέδιο με ορίζοντα το φασισμό.

Η «ανάπτυξη» των… voucher

 Αναδημοσίευση από το Barikat.gr

V for Voucher-ades

Πριν μερικές μέρες ο Α. Σαμαράς φάνηκε ευχαριστημένος από τα ποσοστά ανεργίας στη χώρα. Δήλωσε ότι, παρόλο που τα ποσοστά ανεργίας αυξήθηκαν, δεν ξεπέρασαν το 28%. Σήμερα, στην Ελλάδα, η ανεργία είναι στο 27% και συγκεκριμένα στους νέους έχει ξεπεράσει το 60% και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης και των ΜΜΕ να μας πείσουν ότι τα πράγματα βελτιώνονται και ότι η χώρα βγαίνει από το τούνελ της κρίσης, αντιθέτως τα πράγματα για την νεολαία και τον κόσμο της δουλειάς χειροτερεύουν. Το βλέπουμε παντού, στις γειτονιές, στις συνθήκες εργασίας, στις διαθεσιμότητες, στην επισφάλεια και την ανεργία. Παρόλα αυτά ο κύριος Σαμαράς συνεχίζει να είναι ευχαριστημένος από τα ποσοστά...

Καθηγητές: Απεργία σύγκρουσης ή απεργία ζύμωσης;

Αναδημοσίευση από την Κόκκινη Ορχήστρα

Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου οι καθηγητές ξεκινάνε τις 5θήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες, αντιδρώντας στις 2500 χιλιάδες υπό διαθεσιμότητα συναδέλφων τους από την τεχνική εκπαίδευση, στην βίαιη κατάργηση ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ, στις υποχρεωτικές μετακινήσεις ή μετατάξεις, στο νέο λύκειο που μετατρέπεται σε εξεταστικό κέντρο από την A’ Λυκείου. Να υπενθυμίσουμε εδώ σε όλους όσους φρόντισαν το Μάιο να κρεμάσουν την απεργία στις εξετάσεις με τις ανοησίες τους για “όρους και προϋποθέσεις”, ότι αμέσως μετά το δωράκι που έκαναν στο Σαμαρά, έκλεισε η ΕΡΤ και ετέθησαν σε διαθεσιμότητα 2500 καθηγητές, 2000 σχολικοί φύλακες, 4500 μετατάσσονται σχεδόν υποχρεωτικά στην Α’θμια, ενώ αναμένεται χιλιάδες ακόμα εκπαιδευτικοί να μετακινηθούν χωρίς επιλογή τους σε περιοχές μακριά από τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους. Επίσης στο ίδιο διάστημα η κυβέρνηση, έχοντας αποθρασυνθεί εντελώς, ψηφίζει το νέο λύκειο μετατρέποντας το σε εξεταστικό κέντρο από την Α’ λυκείου, ενώ στην τεχνική εκπαίδευση καταργεί ειδικότητες κλείνει τις ΕΠΑΣ και στη θέση τους υποτίθεται θα δημιουργήσει σχολές κατάρτισης που θα παρέχουν ακόμα χαμηλότερης ποιότητας δεξιότητες ίσα που να δίνουν βεβαιώσεις ανειδίκευτου εργάτη σε όσους τις τελειώνουν. Αυτά λοιπόν ας τα σκεφτούν καλά οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ που ψήφισαν την αναστολή εκείνης της απεργίας και ας λουστούν τα αποτελέσματα της “ευφυούς” απόφασης που έλαβαν “να δώσουν τη μάχη από καλύτερες θέσεις”. Το συμπέρασμα που βγήκε από τις κουτοπονηριές του ΣΥΡΙΖΑ και των μισών Παρεμβάσεων είναι ένα: Χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται.

Απεργώ Γιατί . . .

Ένα βίντεο της ΟΛΜΕ

Σκασμός Δάσκαλε

Αναδημοσίευση από τις  αυθόρμητες μεταβολές

Σήμερα, με τις ευλογίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας, ξεκίνησε και επίσημα η σχολική χρονιά για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας. Σαν ομοσπονδία που προχωρά σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις διάρκειας πράξαμε το αυτονόητο: απευθυνθήκαμε με δύο ξεχωριστές επιστολές στις άλλες δύο ζωντανές δυνάμεις του Σχολείου, τα παιδιά μας και τους κηδεμόνες τους, για να ζητήσουμε συμπαράσταση και συμπόρευση. Οι δύο αυτές επιστολές προκάλεσαν έναν απίστευτο σάλο. Ξαφνικά, κάποιοι γύρω μας παρουσιάζουν την εντελώς παράλογη απαίτηση να «βγάλουμε το σκασμό», να αφήσουμε τη λάσπη που δεχόμαστε αναπάντητη, ν’ αφήσουμε την κοινωνία να «ενημερώνεται» αποκλειστικά από τα πιστοποιημένα ΜΜΕ και τους πολιτικούς που υπερψήφισαν τα Μνημόνια.

Προκήρυξη της επιτροπής κατοίκων Γλυφάδας

Αναδημοσίευση από την Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια

Προκήρυξη της επιτροπής κατοίκων Γλυφάδας που θα μοιραστεί στα σχολεία:

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συνεχίζει το καταστροφικό για τον τόπο έργο των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Φορτώνει με τις αντιλαϊκές πολιτικές της και νέα βάρη στο λαό, ξεζουμίζοντας ακόμη περισσότερο το ισχνό εισόδημα των λαϊκών τάξεων, ξεπουλάει ασύστολα ότι έχει απομείνει από τη Δημόσια περιουσία και ξεθεμελιώνει και τα τελευταία απομεινάρια του κοινωνικού κράτους.

ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

Υψώνει όλο και μεγαλύτερους φραγμούς στη μόρφωση και προωθεί μια ακόμα φτωχότερη παιδεία, που σημαίνει και νέα αφαίμαξη για τους γονείς που θα αναγκασθούν να καλύψουν οι ίδιοι τις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών τους.

Απεργιακό Δελτίο

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Έχουν αποφασίσει ως τώρα:

1. -Καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (επαναλαμβανόμενες πενθήμερες από 16/9 με απόφαση του 90% των Συνελεύσεων που έγιναν σε όλη τη χώρα),
   
2. -Διοικητικοί ΑΕΙ-ΤΕΙ (απεργία 10-14/9 και πενθήμερη 16-20/9 με απόφαση της Ομοσπονδίας τους, που επικυρώνεται από τις γενικές συνελεύσεις. Το Πολυτεχνείο έχει ήδη ξεκινήσει απεργίες από 5/9, με ευθύνη και των καθηγητών. Το ΕΚΠΑ θα παραμείνει κλειστό έως τις 16/9 με απόφαση της Συγκλήτου. Κλειστά θα είναι όλα τα ΤΕΙ της χώρας την Τρίτη 10 Σεπτέμβρη μετά από απόφαση της Συνόδου των Προέδρων τους.
   
3. -ΟΑΕΔ, ΙΚΑ και λοιπά ασφαλιστικά ταμεία (Πενθήμερη από 16/9, ο ΟΑΕΔ με απόφαση Ομοσπονδίας, το ΙΚΑ με συνελεύσεις, η συνέλευση Αττικής ψήφισε σε κάλπη και το ποσοστό υπέρ της απεργίας διαρκείας ήταν 96%.).
   
4. -ΓΓ Εμπορίου και Καταναλωτή (από τον Αύγουστο σε κινητοποίηση διαρκείας με ανοιχτή συνέλευση κάθε πρωί στο κτίριο της Κάνιγγος)
   
5. -Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: η ΠΟΣΕΥΓ και η ΠΟΓΕΔΥ, καθώς και οι εργαζόμενοι του ΕΛΓΟ Δήμητρα (που απειλείται με κλείσιμο) από 9/9 κινητοποιήσεις και απεργίες με απόφαση συνελεύσεων.
   
6. -ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ (Ομοσπονδία των μηχανικών του δημοσίου): Συμμετοχή στην 48ωρη απεργία και πενθήμερη απεργία από 23 Σεπτεμβρίου (μαζί με άλλες Ομοσπονδίες)
   
7. -ΟΕΝΓΕ: Σε τριήμερη απεργία καλεί η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών στις 17-19 Σεπτεμβρίου. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται και στα νοσοκομεία που κλείνουν, όπως το Λοιμωδών και το Παναγία στη Θεσσαλονίκη.
   
8. -ΠΟΕΙΔΔ (Ομοσπονδία των εργαζόμενων ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο): 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τις 5/9 έως τις 16/9 και συμμετοχή στην απεργιακή εβδομάδα 16-20/9. Η απόφαση αυτή διευκολύνει τους συμβασιούχους σε κάθε χώρο να απεργήσουν μαζί με τα σωματεία των μόνιμων και ΙΔΑΧ και να μην χρησιμοποιηθούν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός.
   
9. 10/9: συνέλευση Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠΠΟ
   
10. Συνέλευση Εργαζομένων στο Υπουργείο Εργασίας

Η νίκη των καθηγητών είναι νίκη των παιδιών μας

Αναδημοσίευση από τον Κόκκινο Τύπο

Φίλοι γονείς,

Όλοι  ζούμε μια ολομέτωπη επίθεση στο δημόσιο σχολείο. Με  πλήρη συνείδηση η κυβέρνηση με τις εντολές της Ε.Ε και της τρόικας διαλύει  το δημόσιο σχολείο. Από το νήπιο μέχρι την πανεπιστημιακή έρευνα η διάλυση είναι ολοκληρωτική.

Μετά από έναν δύσκολο χρόνο γεμάτο φωτοτυπίες ,συγχωνεύεις -καταργήσεις σχολείων, παγωμένες  αίθουσες, τάξεις με περισσότερους μαθητές  και πολλά άλλα ήρθε ένα ακόμη πιο δύσκολο καλοκαίρι με το δολοφονικό χτύπημα στα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και τον εξοστρακισμό χιλιάδων μαθητών στα ιδιωτικά ΙΕΚ και το νέο σύστημα εισαγωγής που κάνει   το σχολείο εξεταστικό κέντρο και τα παιδιά  μας  πειραματόζωα   σε ένα σύστημα που έχει ξαναεφαρμοσθεί και αποτύχει παταγωδώς . Με τις πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από την πρώτη Λυκείου που θα μετρούν για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, θα αναγκάσουν τους γονείς να πληρώνουν φροντιστήρια από τη πρώτη τάξη και αρκετά παιδιά θα οδηγηθούν εκτός εκπαίδευσης, στην κατάρτιση και στη μαθητεία, δηλαδή στην απλήρωτη εργασία. 

Ενα Βίντεο για την Απεργία των Καθηγητών

Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ Σ. Τζιορτζιώτης και Σ. Νικολάου για την απεργία των καθηγητών

Εργαζόμενοι στη Ζώνη Περάματος: Ανεπιθύμητη η Χρυσή Αυγή

 Αναδημοσίευση από το Πράξις

 

«Ούτε ψωμί, ούτε νερό καταδεχόμαστε να πάρουμε από τα χέρια των φασιστών», τονίζεται σε κοινή ανακοίνωση του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, της Πανελλήνιας Ένωσης Αμμοβολιστών - Καθαριστών, του Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών και του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Πλοίων, όπου διαμηνύεται ότι οι χρυσαυγίτες είναι ανεπιθύμητοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.

Την Πέμπτη περίπου 40 άτομα που επιστράτευσε η Χρυσή Αυγή πήγαν παραταγμένοι και με πλήρη εξοπλισμό στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Ανάμεσά τους οι βουλευτές του νεοναζιστικού κόμματος, Γ. Λαγός, Ηλ. Παναγιώταρος και Ν. Μίχος.

Κανείς δεν δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί τους. Κάθισαν μόνοι τους σε ένα τραπέζι με κάποιους «δικούς τους» και εξαπέλησαν έναν οχετό απέναντι σε μετανάστες και εργαζόμενους, σύμφωνα με όσα καταγγέλονται στην ανακοίνωση.

Η Γενική Απεργία της 16ης Ιουλίου

Αναδημοσίευση από το blog του Συντονιστικού Σωματείων & Εργαζομένων στις Κυκλάδες 

Α’ Ε.Λ.Μ.Ε. ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Όχι στις απολύσεις - Κάλεσμα στη Γενική Απεργία της 16ης Ιουλίου και σε δράσεις

• Εκπαίδευση και Υγεία χάρισμα στους ιδιώτες

•  Εκπαιδευτικοί, υγειονομικοί και δημοτικοί υπάλληλοι στην ανεργία

Η κυβέρνηση της κοινωνικής βαρβαρότητας επέλεξε 12.500 εργαζομένους στο δημόσιο για να τους οδηγήσει σε διαθεσιμότητα – απόλυση σύμφωνα με τις διαταγές της Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ

Στην εκπαίδευση η κυβέρνηση διαλύει την τεχνική εκπαίδευση, με την κατάργηση 46 ειδικοτήτων. Η προοπτική της για την εποχή του Μνημονίου δεν είναι άλλη από την οργάνωση της «μαθητείας», δηλαδή της δωρεάν και ανασφάλιστης εργασίας των νέων. Όλες οι απολύσεις, τα κλεισίματα και οι συγχωνεύσεις αφορούν αποκλειστικά κοινωνικά δικαιώματα και υπηρεσίες που παραδίνονται στην κερδοσκοπία των ιδιωτών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο υπουργός Παιδείας αφού εγκαινίασε το παράρτημα ιδιωτικού ΙΕΚ στον Πειραιά φρόντισε σε λίγες ώρες να του εξασφαλίσει και τη σχετική πελατεία καταργώντας τους τομείς υγείας και γραφιστικής από τη δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλη επιδίωξη είναι η απαλλαγή της υποχρέωσης του κράτους από τις δαπάνες μόρφωσης της νέας γενιάς σε αυτούς τους τομείς, αλλά και η απόλυση καταρχήν 2.500 εκπαιδευτικών –προσφορά στην τρόικα για τον Ιούλιο.

Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!

Με ένα κείμενο πολιτικής ωριμότητας, μεστό και ντόμπρο, οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καλούν όλον τον κόσμο της εκπαίδευσης, όλα τα συνδικάτα, στην κοινή κοίτη της υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων, στην κοινή κοίτη της εργατικής υπόθεσης.Η πραγματικότητα απαιτεί σαφή τοποθέτηση από τον καθένα, άτομο ή παράταξη, ή σωματείο, ή κόμμα: Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
Ένα κείμενο που αξίζει να διαβαστεί και μόνο για το ύφος του...

Παραναγνώστης

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις Δ.Ε.

Αθήνα, 08/07/2013

ΠΡΟΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ - ΠΛΑΙΣΙΟ

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του 16^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, βρισκόμαστε μπροστά στη συγκρότηση του Προεδρείου του ΔΣ της ΟΛΜΕ που γίνεται σε μια περίοδο ραγδαίων εξελίξεων σε βάρος των εργαζομένων. Η πρότασή μας για τη συγκρότηση ενός αγωνιστικού προγραμματικού Προεδρείου του ΔΣ της ΟΛΜΕ βασίζεται στις παρακάτω εκτιμήσεις:

1. Θέλουμε εργατικά σωματεία που να υπερασπίζονται τα άμεσα (αντίσταση στη χειροτέρευση και βελτίωση της θέσης) και τα μακροπρόθεσμα (κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων) συμφέροντα των εργαζόμενων. Αυτό μπορεί να γίνει με πάλη ενάντια σε κυβερνήσεις, εργοδοτικές ενώσεις και όλους όσους υπερασπίζονται και υπηρετούν το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Με λίγα λόγια, έχουμε ανάγκη από σωματεία με ταξικό-αγωνιστικό προσανατολισμό και όχι κυβερνητικό-εργοδοτικό-γραφειοκρατικό. Επομένως, και τα όργανα των σωματείων αυτών και η λειτουργία τους είναι ανάγκη να υπηρετούν αυτόν τον προσανατολισμό.

Για μια Αριστερή Κριτική των Υπηρεσιακών Συμβουλίων Εκπαίδευσης

Φαίνεται πως βρισκόμαστε στις παραμονές των απολύσεων στην εκπαίδευση. Από όλες τις μεριές καλλιεργούνταν ο εφησυχασμός, είτε με τις λεγκαλιστικές αυταπάτες περί συνταγματικής «προστασίας» της Δημοσιοϋπαλληλίας, είτε με τον απλό ακατέργαστο στρουθοκαμηλισμό. Η συμμετοχή των αιρετών εκπροσώπων των καθηγητών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια Εκπαίδευσης, τα οποία καθώς φαίνεται θα κλιθούν να λάβουν ενεργό ρόλο στην επιλογή των σφαγίων, δημιουργεί έναν πραγματικό τραγέλαφο: Η σφαγή στην δημόσια εκπαίδευση θα μοιάζει με αυτοχειριασμό. Ο ίδιος ο «κλάδος» καλείται να διαλέξει αυτούς που θα γίνουν το πρώτο πιάτο στο γεύμα του Μινώταυρου της Μεγάλης Καπιταλιστικής Κρίσης από το χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Οι αριστεροί αιρετοί βρίσκονται μάλλον στη λάθος πλευρά . . .

Παραναγνώστης

Κ.Ο. Ανασύνταξη: Για την αναστολή της απεργίας της ΟΛΜΕ

Η αναστολή της απεργίας της ΟΛΜΕ πριν καλά-καλά αρχίσει, αποτελεί μια ήττα όχι μόνο για τους καθηγητές αλλά για ολόκληρο το εργατικό κίνημα. Σε σχέση με όλες τις προηγούμενες ήττες του εργατικού κινήματος (Χαλυβουργία, ΜΕΤΡΟ και Αστικές Συγκοινωνίες, ναυτεργάτες κτλ) αυτή η ήττα έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά από τα οποία πρέπει να βγουν συμπεράσματα για το εργατικό κίνημα.

Η προκήρυξη της απεργίας στην περίοδο των εξετάσεων θορύβησε την αστική τάξη, κυρίως γιατί απειλούσε να τινάξει στον αέρα το ελληνικό «success story», που πουλάει ο Σαμαράς σε εσωτερικό και εξωτερικό. Δηλαδή, την εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης και την καθυπόταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Στην υποχώρηση του κινήματος και της κοινωνικής αναταραχής και όχι στα πραγματικά οικονομικά δεδομένα, στηρίζεται το κλίμα αισιοδοξίας των κεφαλαιοκρατών, η υποχώρηση των spreads και οι υπερφίαλες δηλώσεις Σαμαρά. Μια απεργία αυτήν τη χρονική περίοδο, θα υπονόμευε την ειδυλλιακή εικόνα που προσπαθεί να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση, γι’ αυτό και η απεργία αντιμετωπίστηκε με μοναδική σκληρότητα με την – πρωτοφανή – προληπτική επιστράτευση του κλάδου, πριν καν αποφασιστεί οποιαδήποτε απεργιακή κινητοποίηση.