Ο Λένιν και το Επαναστατικό Κόμμα

Κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο Κοινωνικών και Πολιτικών Ερευνών στις εκδόσεις Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη, το Βιβλίο του Paul LeBlanc Ο Λένιν και το Επαναστατικό Κόμμα.

Η μετάφραση (Πέτρος Νομικός) και η φιλολογική επιμέλεια (Κώστας Ευωδιάς) έγιναν στο νησί της Σύρου, μια σχεδόν συριανή έκδοση λοιπόν.
Το βιβλίο μας ξανασυστήνει έναν πραγματικό και στο ανθρώπινο μέτρο Λένιν, μετά από έναν αιώνα σταλινικής μουμιοποίησης του έργου (και του κουφαριού) του μεγάλου επαναστάτη. Το βιβλίο δεν αποτελεί βιογραφία, αλλά παρακολουθεί, μέσα στο συγκεκριμένο ιστορικό και πολιτικό τους πλαίσιο, τις μεταβολές μιας εξελισσόμενης αντίληψης του Λένιν σχετικά με την πολιτική οργάνωση των εργατών.  
Αφήνοντας τους ίδιους τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν μέσα από τα γραπτά τους, ο LeBlanc αφαιρεί ένα προς ένα τα επάλληλα στρώματα σταλινικής και ιμπεριαλιστικής παραχάραξης και συκοφαντίας που τη σκέπαζαν, για να επιτρέψει σε μια ολοζώντανη δημοκρατική λενινιστική οργάνωση να προβάλει  μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Μια οργάνωση με πλήρη σεβασμό στις μειοψηφικές απόψεις, μια πολιτική οργάνωση που, ενώ θεωρεί εντελώς φυσικό να υπερεκπροσωπείται στα ηγετικά όργανα η εσωκομματική αντιπολίτευση, μπορεί ωστόσο ταυτόχρονα να αποτελεί αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής μάχης.  
Όπως και να αποτιμά κανείς το φαινόμενο Λένιν, δεν μπορεί να αρνηθεί ότι βρίσκεται μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ιστορίας. Το κύμα των λενινιστικών σπουδών, που ζωογονεί  τα τελευταία χρόνια το δυτικό ακαδημαϊκό χώρο, αποτελεί επιβεβαίωση αυτής της αλήθειας. 
Ο συγγραφέας του βιβλίου, λενινιστής ο ίδιος, ανήκει στους πρωτεργάτες αυτών των λενινιστικών σπουδών και έχει ενεργά συμμετάσχει με άρθρα και βιβλία στις σχετικές ακαδημαϊκές συζητήσεις σε Ευρώπη και Αμερική.
Ο Paul LeBlanc (1947) είναι καθηγητής Ιστορίας στο Κολλέγιο La Roche  του Πίτσμπουργκ στην Πενσιλβανία. Από το 1965 συμμετέχει ενεργά  στο εργατικό και κοινωνικό κίνημα ενώ τα ακαδημαϊκά του ενδιαφέροντα  επικεντρώνονται στο μαρξισμό και το έργο του περιλαμβάνει
μελέτες για το Λένιν και τον Τρότσκι.
Από το 1990 έως το 2005 διηύθυνε τις εκδόσεις Humanities Press/Humanity Books series “Revolutionary Studies” και εξέδωσε την οκτάτομη  International Encyclopedia of Revolution and Protest (Wiley 2009). 
Είναι μέλος της εκδοτικής επιτροπής που έχει αναλάβει την έκδοση  του συνολικού έργου της Ρόζας Λούξεμπουργκ (Verso). 
Το βιβλίο του (μαζί με το Michael Yates) A Freedom Budget for All Americans: Recapturing the Promise of the Civil Rights Movement for Economic Justice Today (Monthly Review Press, 2013) έχει βραβευθεί με το Βραβείο Εξαιρετικού Ακαδημαϊκού Έργου, Choice Award Outstanding Academic Text
 
Ανάμεσα στα έργα του συμπεριλαμβάνονται τα 

• Work and Struggle: Voices from US Labor Radicalism (Routledge 2011),  
• Marx Lenin and the Revolutionary Experience: Studies of Communism and Radicalization in the Age of Globalization (Routledge 2006), 
• A short History of the US Working Class from colonial Times to Twenty First Century(Humanity 1999),  
• From Marx to Gramsci (Humanities Press 1996) και   
• Ο Λένιν και το Επαναστατικό Κόμμα, που είναι το πρώτο βιβλίο του που μεταφράζεται στα ελληνικά.

Η Ταυτότητα του Βιβλίου

Paul Le Blanc
Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ TO ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

572 σελίδες

Τίτλος πρωτοτύπου
Paul Le Blanc, Lenin and the Revolutionary Party, Haymarket Books, Chicago, 2015


Μετάφραση
Πέτρος Νομικός 

Διόρθωση/Επιμέλεια
Κώστας Ευωδιάς

Καλλιτεχνική επιμέλεια και εξώφυλλο
Ευγενία Βλάχου   

Εκδόσεις Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη
Κωλέττη 14α, Αθήνα 2103300755, grafeio@okde.org, www.okde.org

ISΒΝ: 978-618-81796-2-2
   
Το βιβλίο τυπώθηκε τον Ιούνιο του 2018

Σχετικοί Σύνδεσμοι

ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

r-project

Κόμμα, Μάζα, Ηγεσία στην Κρίση του Απρίλη

Η Συμβολή μου στη συνάντηση εργασίας του Ιντιτούτου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών «Παντελής Πουλιόπουλος»

Από αυτό το βήμα που μου παραχώρησε το ΙΠΚΕ - Παντελής Πουλιόπουλος, θα ήθελα να υπο­βάλω στην κρίση σας μερικές σημειώσεις, ερανίσματα που ανατρέχουν σε διάφορες πηγές, ανάμε­σα στις οποίες ξεχωρί­ζει το βιβλίο του Paul Leblanc, Ο Λένιν και το Επαναστατικό Κόμμα. Ένα είδος ιχνηλασίας των δια­δρομών ανάμεσα σε τρία διαρκώς μετατοπιζόμενα γύρω από το κομβικό χρονικό σημείο του Απρίλη του 1917 σημεία αναφοράς, τη μάζα το κόμμα και την ηγεσία, μια ιχνηλασία που ευελπιστώ ότι θα αποδώσει μια προβολή του ιστορικού γεγονότος του Απρίλη πάνω στο επίπεδο που ιχνογρα­φούν αυτές ακριβώς οι διαδρομές. Αυτό θα προσπαθήσω να σας πα­ρουσιάσω.

Προκαταρκτικά, αν η ιστορία δεν χωράει αμεροληψία τότε όπως λέει ο Victor Sergeⁱ:

η μόνη δυνατή μεροληψία που είναι συμβατή με την απόλυτη αφοσίωση στην αλή­θεια εί­ναι εκείνη του προλετάριου ιστορικού.ⁱⁱ

Η ασυμβατότητα όμως της αστικής ταξικής σκοπιάς με την αλήθεια, δεν περιορίζ­εται σε κάποια φτηνή λαθροχειρία, ή παραχάραξη εκ μέρους τους. Χωρίς δα να λεί­πουν και τέτοια, εδράζε­ται εντούτοις στην αντίστοιχη ταξική φιλοσοφία. Εάν αίφ­νης η γνώση εγγράφεται και «συγκροτεί­ται» μέσα στη γλώσσα, ή εάν οι νοητικές δομές είναι εκείνες που προβάλ­λονται στο κοινωνικό εί­ναι και τα παρόμοια, τότε οι εργάτες που εν συγκρίσει με τα ανώτερα κοι­νωνικά στρώματα, κουβα­λούν στους ώμους τους απαίδευτα κεφάλια, δεν θα μπο­ρούσαν να γνωρίζουν τίποτε το άξιο λόγου, ακόμα λι­γότερο δε, το κατά πού χρειάζεται να κινηθεί μια κοινωνία σε κρίση. Αν επαναστα­τούν, εί­ναι διότι έρμαια των πιο ταπεινών υλικών τους ανα­γκών και ανίκανοι να κα­τανοήσουν ό,τι το υψη­λό και ηθικό, γίνονται υποχείρια των πιο διεστραμμ­ένων δη­μαγωγών, που είτε απλώς είναι από φύση και πεποίθηση κακοί, είτε, όπως ο Λένιν, παραφρόνη­σαν από τις ασωτίες τους.

Victor Serge

Έτσι, από την εργατική ταξική σκοπιά δεν αρκεί η διατύπωση μιας υποτιθέμενης προλεταρια­κής αλήθειας που θα διεκδικεί το δικαίωμα να υπάρχει παραθετικά πλάι στην αστική αλήθεια. Η ιστορι­κή αλήθεια, και η ιστορικότητα του ερωτήματος «τι κάνουμε τώρα;», χρειάζεται, στο ιδεολο­γικό μέτωπο της ταξικής πάλης, να αναμε­τρηθούν συ­νολικά με τον αστισμό και με τις φιλοσοφικές – θεω­ρητικές προ­κείμενες της αστικής ιστοριογρα­φίας ιδιαιτέρως. Η επαναστατική πράξη του προ­λεταριάτου ως διαλεκτική ενότητα θεωρητικής πρόγνωσης και δράσης είναι δυνατή μόνο εφόσον και οι δύο πόλοι της διαλε­κτικής αντίφασης είναι δυνατοί. Και ο Απρίλης αποτελεί ένα ιστορικό πα­ράδειγμα γι' αυτή τη διπλή δυνατότητα, ένα παράδειγμα όπου τα απαίδευτ­α κεφάλια φαίνεται πως μπορούσαν να γνωρίζουν...

Ας πάρουμε λοιπόν την ιστορία των θέσεων του Απρίλη από την αρχή.

Από τις ‘Θέσεις του Απρίλη’ στον Οκτώβρη του Σήμερα

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ

“Π. ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣ”

3η Συνάντηση Εργασίας :“Από τις ‘Θέσεις του Απρίλη’ στον Οκτώβρη του Σήμερα”

28 -30 Απριλίου 2017         Κτίριο Νέου Χημείου, Ναυαρίνου 13α, 1ος όροφος

Καμία άλλη ιστορική εμπειρία δεν έχει εμπνεύσει τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους όλης της γης όσο η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Η συμπλήρωση 100 χρόνων από την Επανάσταση είναι μια σημαντική ευκαιρία όχι απλώς για ιστορικά αφιερώματα, αλλά για να συζητηθεί η επαναστατική στρατηγική σήμερα, στο φως των ιστορικών επιτυχιών και των αποτυχιών του διεθνούς εργατικού κινήματος, αλλά και των σύγχρονων εξελίξεων, εν μέσω μιας βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.

Το Ινστιτούτο Πολιτικών και Κοινωνικών Ερευνών Παντελής Πουλιόπουλος αφιερώνει την 3^η Συνάντηση Εργασίας του στο 1917 και την Επαναστατική Στρατηγική. Επιχειρεί μια ματιά πέρα από τις κυρίαρχες αφηγήσεις της αστικής ιστοριογραφίας και πέρα από την παραχάραξη των γεγονότων από τη σταλινική και μετασταλινική γραφειοκρατία. Οι λενινιστικές θέσεις του Απρίλη υπήρξαν μια τομή αποφασιστικής σημασίας στη διαμόρφωση της στρατηγικής που οδήγησε στην επανάσταση του Οκτώβρη. Αποσκοπώντας όχι σε μια απλή εξιστόρηση των γεγονότων, αλλά στη μελέτη της πολιτικής που έκανε τον Οκτώβρη εφικτό, η συνάντηση θα γίνει τον Απρίλη.

Το τριήμερο «Από τις θέσεις του Απρίλη στον Οκτώβρη του σήμερα» θα γίνει στις 28, 29 και 30 Απρίλη 2017, στο κτίριο του Νέου Χημείου (Ναυαρίνου 13^Α) στην Αθήνα, φιλοξενώντας περισσότερους από 30 ομιλητές και ομιλήτριες, που θα εξετάσουν την κορυφαία εμπειρία του 1917 στην πληθώρα των εκφάνσεών της. Στο πλαίσιο του τριημέρου, και με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από το θάνατό του, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση μνήμης στον Χρήστο Αναστασιάδη, που υπήρξε εξέχουσα φυσιογνωμία του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος και του τροτσκιστικού ρεύματος.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

18.00: Έναρξη: Κ. Σκορδούλης εκ μέρους της ΕΕ του ΙΠΚΕ Π. ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
18.15: Θανάσης Αντωνίου: «Το διεθνές 1917»
18.45: Τάκης Θανασούλας: «Η Νέα Οικονομική Πολιτική»
19.15: Γιώργος Γιαννόπουλος: «Άνθη στο κατώφλι. Από τον Καρλ Μαρξ στην Χάννα Άρεντ”
20.00: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ για τον Χρήστο Αναστασιάδη (1910-1987)
Ομιλητές: Μίμης Λιβιεράτος και Γιάννης Φελέκης
Συντονίζει ο Δημήτρης Χαροντάκης


Σάββατο 29 Απριλίου 2017

13.30: Σπύρος Χαϊκαλης: «Ο κομμουνισμός ως παρούσα κίνηση. Η θεωρία και η πράξη του μαχόμενου επαναστατικού μαρξισμού”
14.00: Μιχάλης Δικαιάκος: “Αντιθέσεις μέσα στο Κίνημα: Παρέκκλιση - Αντιπολίτευση – Δημοκρατία. Το μάθημα ενός αιώνα που δεν τελειώνει”
14.30: Λέανδρος Μπόλαρης: «'Να εξηγούμε υπομονετικά' - Οι μπολσεβίκοι, η Αριστερά και το κίνημα το 1917"
15.00: Γιώργος Γρόλλιος: “Ο Λένιν, η εκπαίδευση και η Σοβιετική Εξουσία"
15.30: Πωλίνα Χρυσοχού: «Θεωρίες της κρίσης στην εκπαίδευση. Από το 17 στο σήμερα»
16.00-16.30: Διάλειμμα
16.30: Ηλίας Λοΐζος: «Από τη 2η στην 3η Διεθνή»
17.00: Χριστίνα Πάλλιου: «Από τον Απρίλη στον Οκτώβρη»
17.30: Φανή Οικονομίδου: «Πώς λειτουργούν τα σοβιέτ;»
18.00: Ηρώ Μανδηλαρά-Σπύρος Ποταμιάς: «Ο Τρότσκι και η τέχνη»
18.30: Γιάννα Κατσιαμπούρα: «Γυναίκες και Οκτωβριανή Επανάσταση»
19.00: Κώστας Παπαδάκης: «Δίκαιο και Οκτωβριανή Επανάσταση»
19.30: Κώστας Σκορδούλης: «Τα φιλοσοφικά τετράδια του Τρότσκι και η Θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης»
20.00: ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ
Νικόλας Σκούφογλου: «Η επαναστατική στρατηγική τότε και σήμερα»
Παναγιώτης Μαυροειδής: «Η επαναστατική στρατηγική στην Οκτωβριανή επανάσταση: Χωροχρονική ιδιαιτερότητα ή γενική αναγκαιότητα;”
Νίκος Στραβελάκης: Τι θα γίνει αν η Ελλάδα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και την ΕΕ; Μαθήματα από τη σύσταση και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης"
22.00: ΠΑΡΤΥ στη Λέσχη «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ», Κωλέττη 14


Κυριακή 30 Απριλίου 2017

12.00: Παναγιώτης Νούτσος: «Τον Οκτώβρη του 17 έκλαψα από ατέλειωτη ευτυχία (;)»
12.30: Διονύσης Τζαρέλας: «Ο Λένιν, το κράτος και η δικτατορία του προλεταριάτου»
13.00: Παναγιώτης Κολοβός: «Ο Στάλιν και ο εκφυλισμός του εργατικού κράτους»
13.30: Δημήτρης Κρασάς: «Ορθόδοξος κόσμος και επαναστατικό κίνημα στη Ρωσία»
14.00: Τάσος Αναστασιάδης: «Η επίδραση του Χέγκελ στον Λένιν»
14.30-15.00: Διάλειμμα
15.00: Χρήστος Κεφαλής: “Ο Λένιν για το επαναστατικό κόμμα”
15.30: Θόδωρος Κουτσουμπός: "Ο Λένιν για τη Διαρκή Επανάσταση - Οι θέσεις του Απρίλη"
16.00:Σπύρος Σακελλαρόπουλος: “Ο Λένιν για τις κοινωνικές τάξεις”
16.30:Δημήτρης Παπαφωτίου: “Οι μπολσεβίκοι και το αγροτικό ζήτημα"
17.00: Πέτρος Νομικός: «Μάζα, Κόμμα, Ηγεσία στην κρίση του Απρίλη»
17.30: Δημήτρης Χαροντάκης: «Η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης στο νεαρό Ελληνικό εργατικό κίνημα»
18.00: Μάνος Σκούφογλου και Μαριάννα Ξανθοπούλου: Απολογισμός και Συμεράσματα από την 3η Συνάντηση Εργασίας

Καπιταλισμός και Εργατική Μετανάστευση

Δημοσιεύτηκε στο  Za Pravdu No. 22, 29 Οκτωβρίου, 1913

Μετάφραση από τα Αγγλικά :  Παραναγνώστης

Ο καπιταλισμός έχει δημιουργήσει μια ειδική μορφή μετανάστευσης των εθνών. Οι ραγδαία αναπτυσσόμενες βιομηχανικές χώρες, εκμηχανίζοντας την παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα και εκτοπίζοντας τις καθυστερημένες χώρες από την παγκόσμια αγορά, αυξάνουν τους μισθούς στη χώρα τους πάνω από το μέσο όρο και έτσι προσελκύουν εργάτες από τις καθυστερημένες χώρες.

Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες ξενιτεύονται έτσι, εκατοντάδες και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Ο αναπτυγμένος καπιταλισμός τούς τραβά βίαια στην τροχιά του, τους αποσπά από τις απόμακρες περιοχές όπου ζουν, τους καθιστά συμμέτοχους της κοσμοϊστορικής κίνησης και τους φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με την ισχυρή, ενωμένη και διεθνή τάξη των εργοστασιαρχών.

Δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι μόνο η έσχατη ένδεια αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την γενέθλια γη τους, και ότι οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται τους μετανάστες εργάτες με τον πιο επαίσχυντο τρόπο. Αλλά μόνο αντιδραστικοί μπορούν να κλείνουν τα μάτια τους στην προοδευτική σημασία της σύγχρονης αυτής μετανάστευσης των εθνών. Η χειραφέτηση από το ζυγό του κεφαλαίου είναι αδύνατη χωρίς την παραπέρα ανάπτυξη του καπιταλισμού και χωρίς την ταξική πάλη που βασίζεται σ' αυτήν. Και σ' αυτήν ακριβώς την πάλη τραβάει ο καπιταλισμός τις μάζες των εργαζομένων ολόκληρου του κόσμου, ανατρέποντας τις απαρχαιωμένες και ξεπερασμένες συνήθειες της τοπικής ζωής, τους εθνικούς φραγμούς και τις προκαταλήψεις, συνενώνοντας εργάτες απ' όλες τις χώρες σε τεράστιες φάμπρικες και ορυχεία στην Αμερική, τη Γερμανία, και ούτω καθεξής.

Η Λούξεμπουργκ και ο Τρότσκυ για την Ρωσική Επανάσταση

Αναδημοσιεύουμε από το International Viewpoint τη διάλεξη του Helmut Dahmer κοινωνιολόγου και ομότιμου καθηγητή του πανεπιστημίου του Darmstadt σε ένα σεμινάριο που χρηματοδότησε το ίδρυμα Luxemburg στην Κωνσταντινούπολη, 22 - 23 Νοεμ. 2013, . Ο H. Dahmer είναι ο υπεύθυνος έκδοσης των εργασιών του Τρότσκυ στη Γερμανία.

Μετάφραση:  Παραναγνώστης

Helmut Dahmer

Η λεγόμενη «λενινιστική» ορθοδοξία έχει περάσει στην ιστορία, και την εκστρατεία που ο Στάλιν και οι ιδεολόγοι του διεξήγαγαν για δεκαετίες εναντίον του «Λουξεμπουργκισμού» τον οποίο από το 1931 και μετά ταύτισαν με τον πιο μισητό εφιάλτη τους, τον «τροτσκισμό», την έχει σκεπάσει η λήθη. Έτσι, είμαστε ελεύθεροι να εξετάσουμε τις μαρξιστικές θεωρίες σχετικά με τη δομή της ρωσικής κοινωνίας και τις προοπτικές μιας επαναστατικής εξέγερσης ενάντια στην εξουσία του Τσάρου - γραμμένες πριν από έναν αιώνα -, προκειμένου να διερευνήσουμε την ικανότητα αυτών των θεωριών να παρουσιάσουν μια εξήγηση για την κατάσταση των πραγμάτων - εκατό χρόνια μετά - και μια πρόγνωση της μελλοντικής της εξέλιξης (κατά τη διάρκεια και ύστερα από το 1917)¹.

Μέρες χειμερινού ηλιοστασίου που 'ναι.....

Δεύτερο Συνέδριο των Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών της Ρωσίας
25 έως 26 Οκτωβρίου (7 με 8 Νοεμβρίου), 1917 

Έκθεση για την Ειρήνη 26 Οκτωβρίου (8 Νοεμ.) 1917

Το ζήτημα της ειρήνης είναι ένα φλέγον ζήτημα, ένα νευραλγικό επίκαιρο ζήτημα . Πολλά έχουν ειπωθεί, πολλά έχουν γραφεί γι' αυτό το ζήτημα, και ίσως όλοι σας το έχετε πολύ συζητήσει. Έτσι, επιτρέψτε μου να περάσω στην ανάγνωση μιας δήλωσης που θα πρέπει να κοινοποιήσει η εκλεγμένη από εσάς κυβέρνηση.

Διάταγμα για την Ειρήνη 

Η εργατο-αγροτική κυβέρνηση που δημιουργήθηκε από την επανάσταση της 24ης-25ης Οκτωβρίου στηριγμένη στα Σοβιέτ των εργατών, των στρατιωτών και των αγροτών, προτείνει σε όλους τους εμπόλεμους λαούς και τις κυβερνήσεις τους να αρχίσουν αμέσως διαπραγματεύσεις με σκοπό μια δίκαιη και δημοκρατική ειρήνη.