Αναδημοσίευση από το Cogito ergo sum
...και τα κλειδιά στο χέρι (της τράπεζας)
Μάλιστα, λοιπόν, Η κυρία δικαστίνα τής Χαλκίδας αποφάσισε ότι η τράπεζα
(εν προκειμένω η Eurobank) δικαιούται να βγάλει στο σφυρί το σπίτι
κάποιου άνεργου, επειδή η γυναίκα του είχε πάρει ένα δάνειο το οποίο δεν
αποπληρωνόταν κανονικά. Παλιότερα, η δανειολήπτρια είχε προσφύγει στην
προστασία τού "νόμου Κατσέλη" και είχε ρυθμίσει το δάνειό της με
μηνιαίες δόσεις των 80 ευρώ αλλά ούτε κι αυτές τις χαμηλές δόσεις
μπόρεσε να εξυπηρετήσει. Και πώς να τις εξυπηρετήσει, δηλαδή, όταν
ολόκληρη οικογένεια διαθέτει μηνιαίο εισόδημα 400 ευρώ; Η δικαστίνα,
όμως, αποφάσισε ότι και το σπίτι θα βγει στο σφυρί και οι μηνιαίες
δόσεις πρέπει να αναπροσαρμοστούν από τα 80 στα 100 ευρώ. Όμορφα.
[Πρώτη παρένθεση για να θυμηθούμε την ανεπανάληπτη αποστροφή τού Μπρεχτ από την Όπερα της πεντάρας "Τί είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;" και συνεχίζουμε.]
Το ξέρουμε ότι πλησιάζει απειλητικά η μέρα που οι τράπεζες θ' αρχίσουν να παίρνουν τα σπίτια του κοσμάκη. Ό,τι κι αν λένε οι κυβερνώντες κι όσο ψευτοτσαμπουκά να πουλάνε στην τρόικα, τα πάντα είναι δρομολογημένα. Τί σημασία έχει το ξεσπίτωμα μερικών χιλιάδων φουκαράδων μπροστά στην σωτηρία των τραπεζών; Οι τράπεζες πρέπει να σωθούν. Οι τράπεζες επιβάλλεται να σωθούν, καθ' ότι αποτελούν την κεντρική κολώνα τού καπιταλισμού. Άλλωστε, λόγω αυτής της αναγκαιότητας είναι που από το 2008 (Ν.3723/2008 "Ενίσχυση ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης") η χώρα μας έχει τροφοδοτήσει το τραπεζικό της σύστημα με:
(α) 4,5 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων, τις οποίες ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο,
(β) 127,3 δισ. ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου για δάνεια που είχαν πάρει οι ελληνικές τράπεζες,
(γ) 10, 5 δισ. ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα και
(δ) 2,4 δισ. ευρώ τα οποία έχουν εγγραφεί ως ειδικοί τίτλοι αλλά δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη.
[Δεύτερη παρένθεση για να απαντήσω σε όσους υποστηρίζουν ότι οι εγγυήσεις δεν είναι λεφτά. Διαφωνώ αλλά ας το προσπεράσουμε. Για το δάνειο εκείνου του φουκαρά από την Χαλκίδα, γιατί δεν εγγυάται το κράτος κατά τον ίδιο τρόπο; Για το στεγαστικό το δικό μου; Για το επαγγελματικό τού γείτονά μου; Για το φοιτητικό τής ανηψιάς μου; Μόνο για τις τράπεζες εγγυάται το κράτος; Και μάλιστα, με βάσεις αυτές τις εγγυήσεις παίρνουν οι τράπεζες δανεικά από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1% και αγοράζουν κρατικά ομόλογα με 5,5% απόδοση. Το καταλάβαμε; Πάμε παρακάτω.]
Συνελόντι ειπείν: η Ελλάδα τής κρίσης, της φτώχειας, της ανεργίας, των
500 ευρώ μισθών και των 360 ευρώ συντάξεων, ενίσχυσε τις τράπεζες με 145
δισεκατομμυριάκια μέσα σε μια πενταετία. Κι επειδή αυτά τα λεφτά
φαίνεται πως είναι λίγα (αν και μιλάμε για το 80% του ΑΕΠ!), οι τράπεζες
πήραν επί πλέον:
(α) 125 δισ. από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς ενίσχυση της ρευστότητάς τους,
(β) 18 δισ. από το κούρεμα και
(γ) 50 δισ. από την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Αφού, λοιπόν, οι τράπεζες δεν έλυσαν τα προβλήματά τους παρ' ότι μπούκωσαν με 340-τόσα δισεκατομμύρια, έρχεται η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη (στο έργο της οποίας δεν επιτρέπεται καμμία παρέμβαση, σύμφωνα με τον υπουργό δικαιοσύνης) και αποφασίζει ότι ο κάθε φουκαράς που δυσκολεύεται να βρει ένα πιάτο φαΐ, οφείλει να συνδράμει στην στήριξή τους παραδίδοντας ως και τα κλειδιά τού σπιτιού του στο χέρι τους. Πολύ όμορφα.
Δεν ξέρω τι είδους σκέψεις σάς φέρνουν στο μυαλό τα παραπάνω αλλά σας θυμίζω ότι πρέπει να καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται...
Υστερόγραφο: Επειδή εκείνα τα 145 δισ. μου κάθονται στον λαιμό, παραθέτω για σύγκριση μερικά από τα κονδύλια του υπό συζήτηση προϋπολογισμού για το 2014: - Μισθοί και συντάξεις: 18,4 δισ. (ίσως και λιγώτερα αν "διατεθούν" μερικές χιλιάδες εργαζόμενοι παραπάνω ή πεθάνουν μερικοί συνταξιούχοι παραπάνω) - Κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη: 13,2 δισ. (ίσως και λιγώτερα αν ο Άδωνις κλείσει μερικά νοσοκομεία παραπάνω) - Έμμεσοι φόροι: 24,5 δισ. - Άμεσοι φόροι: 21,3 δισ.
[Πρώτη παρένθεση για να θυμηθούμε την ανεπανάληπτη αποστροφή τού Μπρεχτ από την Όπερα της πεντάρας "Τί είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;" και συνεχίζουμε.]
Το ξέρουμε ότι πλησιάζει απειλητικά η μέρα που οι τράπεζες θ' αρχίσουν να παίρνουν τα σπίτια του κοσμάκη. Ό,τι κι αν λένε οι κυβερνώντες κι όσο ψευτοτσαμπουκά να πουλάνε στην τρόικα, τα πάντα είναι δρομολογημένα. Τί σημασία έχει το ξεσπίτωμα μερικών χιλιάδων φουκαράδων μπροστά στην σωτηρία των τραπεζών; Οι τράπεζες πρέπει να σωθούν. Οι τράπεζες επιβάλλεται να σωθούν, καθ' ότι αποτελούν την κεντρική κολώνα τού καπιταλισμού. Άλλωστε, λόγω αυτής της αναγκαιότητας είναι που από το 2008 (Ν.3723/2008 "Ενίσχυση ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης") η χώρα μας έχει τροφοδοτήσει το τραπεζικό της σύστημα με:
(α) 4,5 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων, τις οποίες ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο,
(β) 127,3 δισ. ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου για δάνεια που είχαν πάρει οι ελληνικές τράπεζες,
(γ) 10, 5 δισ. ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα και
(δ) 2,4 δισ. ευρώ τα οποία έχουν εγγραφεί ως ειδικοί τίτλοι αλλά δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη.
[Δεύτερη παρένθεση για να απαντήσω σε όσους υποστηρίζουν ότι οι εγγυήσεις δεν είναι λεφτά. Διαφωνώ αλλά ας το προσπεράσουμε. Για το δάνειο εκείνου του φουκαρά από την Χαλκίδα, γιατί δεν εγγυάται το κράτος κατά τον ίδιο τρόπο; Για το στεγαστικό το δικό μου; Για το επαγγελματικό τού γείτονά μου; Για το φοιτητικό τής ανηψιάς μου; Μόνο για τις τράπεζες εγγυάται το κράτος; Και μάλιστα, με βάσεις αυτές τις εγγυήσεις παίρνουν οι τράπεζες δανεικά από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1% και αγοράζουν κρατικά ομόλογα με 5,5% απόδοση. Το καταλάβαμε; Πάμε παρακάτω.]
(α) 125 δισ. από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς ενίσχυση της ρευστότητάς τους,
(β) 18 δισ. από το κούρεμα και
(γ) 50 δισ. από την ανακεφαλαιοποίησή τους.
Αφού, λοιπόν, οι τράπεζες δεν έλυσαν τα προβλήματά τους παρ' ότι μπούκωσαν με 340-τόσα δισεκατομμύρια, έρχεται η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη (στο έργο της οποίας δεν επιτρέπεται καμμία παρέμβαση, σύμφωνα με τον υπουργό δικαιοσύνης) και αποφασίζει ότι ο κάθε φουκαράς που δυσκολεύεται να βρει ένα πιάτο φαΐ, οφείλει να συνδράμει στην στήριξή τους παραδίδοντας ως και τα κλειδιά τού σπιτιού του στο χέρι τους. Πολύ όμορφα.
Δεν ξέρω τι είδους σκέψεις σάς φέρνουν στο μυαλό τα παραπάνω αλλά σας θυμίζω ότι πρέπει να καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται...
Υστερόγραφο: Επειδή εκείνα τα 145 δισ. μου κάθονται στον λαιμό, παραθέτω για σύγκριση μερικά από τα κονδύλια του υπό συζήτηση προϋπολογισμού για το 2014: - Μισθοί και συντάξεις: 18,4 δισ. (ίσως και λιγώτερα αν "διατεθούν" μερικές χιλιάδες εργαζόμενοι παραπάνω ή πεθάνουν μερικοί συνταξιούχοι παραπάνω) - Κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη: 13,2 δισ. (ίσως και λιγώτερα αν ο Άδωνις κλείσει μερικά νοσοκομεία παραπάνω) - Έμμεσοι φόροι: 24,5 δισ. - Άμεσοι φόροι: 21,3 δισ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου