Μικροαστική Ξινίλα

Ο κυρ Βαγγέλης είχε καλό μανάβικο στην πάνω γωνία όπου και τον έβρισκες όλες τις ώρες. Η συμβία του, η κυρα  Ζαμπιώ, στο σπίτι του παραδίπλα μας νοικοκυρά με τ' όνομα, κέρβερος της εστίας της ου μην και του μαγαζιού. Διότι όταν κανένας πλανόδιος μανάβης περνούσε με το κάρο του, η κυρα  Ζαμπιώ θεωρούσε απαράβατη υποχρέωσή της να βγει από το κάστρο της και να πάρει από τα μάτια τον τολμηματία εισβολέα στην ΑΟΖ του κυρ Βαγγέλη . Αφού τον πολυβολούσε με κατάρες, τι κακό καρκίνο να βγάλει, τι κομμάτια να τον πάνε σπίτι του, τι να του χυθεί το μάτι, συνέχιζε με στολισμό της μητρός και της αδελφής του με ό,τι θα μπορούσε να θεωρείται ηθικό ψεγάδι για μια δεσποινίδα ή κυρία της εποχής. Κι αν ο πλανόδιος εισβολεύς μπορούσε να περιγελάσει τις κατάρες, τα πράγματα εντούτοις σοβάρευαν όταν έφταναν στην προσφιλή του μητέρα ή την αγαπημένη του αδελφή. Αλλά τι να έκανε πέραν μερικών ανήμπορων χριστοπαναγιών; Εκεί ολοκληρωνόταν και το καθήκον της κυρα Ζαμπιώς.
Από τη μεριά του ο κυρ Βαγγέλης, είχε πάντοτε ακούσει το σαματά της γυναικός του και παραμόνευε στη γωνία μέχρι που να κορώσει ο εισβολεύς και να διατυπώσει τις ερωτικές του διαθέσεις προς την Παναγία της Ζαμπιώς. Τότε εμφανιζόταν λάβρος, ότι προσεβλήθη βαναύσως η οικογενειακή του τιμή στο πρόσωπο της γυναικός του - που με μια γυναίκα τάβαλε ο αλήτης - και σάλπιζε επίθεση κατά του βεβηλωτή της εστίας του. Εν τω άμα ξεφύτρωναν και τα υπόλοιπα αρσενικά μέλη του σογιού του από τα διπλανά σπίτια,  ο εισβολεύς ξυλοφορτωνόταν και μετ' ου πολύ, το κάρο έδειχνε ικετευτικά τις ρόδες του στον ουρανό και ο εισβολεύς μάζευε τα ράκη του φορητού του καταστήματος και απερχόταν χωρίς καμία διάθεση όχι για ρεβάνς μα ούτε για να ξαναφανεί από την ΑΟΖ του κυρ Βαγγέλη. Πού τη θυμήθηκα τη συχωρεμένη την κυρά Ζαμπιώ πάλι;
Μα, από την μικροαστική ξινίλα της κυρα Ζαμπιώς της αριστεράς  που δεν δίστασαν τσιρίζοντας στους πλανόδιους ρεφορμιστές του Σύριζα, να εξεμέσουν μια φράση που βάζει δίπλα - δίπλα τους ΑΝΕΛ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. . .