Αναδημοσίευση από το Labor Notes, 2 Δεκεμβρίου 2022
Της Jane Slaughter
Μετάφραση: Παραναγνώστης
Ποια είναι η ατμόσφαιρα στα κεντρικά γραφεία του συνδικάτου της αυτοκινητοβιομηχανίας United Auto Workers (UAW) σήμερα; Ολοήμερο γλέντι; Ψάχνουν ν’ αγοράσουν διαμερίσματα για συνταξιούχους; Εκβιάζουν το προσωπικό για χρήματα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κερδίσουν τον δεύτερο γύρο; Καταστρέφουν ντοκουμέντα;
Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του συνδικάτου United Auto Workers είναι ενθουσιασμένοι καθώς φαίνεται ότι είναι έτοιμοι να πετύχουν μια ιστορική αλλαγή στην ανώτατη ηγεσία του συνδικάτου τους, δίνοντας τέλος στα 70 χρόνια μονοπαραταξιακής, κάθετης από πάνω προς τα κάτω, κυριαρχίας. Καθώς οι δι' αλληλογραφίας ψήφοι καταμετρήθηκαν αυτή την εβδομάδα, φαινόταν πολύ πιθανό ότι το ψηφοδέλτιο των Ενωμένων μελών του UAW θα πάρει τελικά και τις επτά έδρες που διεκδίκησε, από τις 14 του διοικητικού συμβουλίου του συνδικάτου
Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με σεισμό σε ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά σωματεία της χώρας. Η τελευταία φορά που κάποιος αντιπολιτευόμενος προς την κυβερνώσα Ομάδα Διοίκησης του Συνδικάτου UAW της Αυτοκινητοβιομηχανίας κέρδισε εκλογές, ήταν πριν από 34 χρόνια, όταν ο Jerry Tucker του Κινήματος Νέων Κατευθύνσεων έγινε περιφερειακός διευθυντής.
Το ψηφοδέλτιο των Ενωμένων Mελών συγκροτήθηκε από το μεταρρυθμιστικό κίνημα Πανεργατική Δημοκρατική Ενότητα, Unite All Workers for Democracy (UAWD) , που ιδρύθηκε το 2019 προκειμένου να διεκδικήσει το δικαίωμα των μελών να ψηφίζουν για τα ανώτατα στελέχη τους. Τα μέλη ψήφισαν πριν από ένα χρόνο τη μετάβαση σε αυτό το σύστημα, απόφαση που ήρθε σαν αποτέλεσμα της παρέμβασης του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το οποίο έθεσε το συνδικάτο υπό παρακολούθηση για να αντιμετωπιστεί η τρομερή του διαφθορά.
Οι διάδοχοι των καταδικασθέντων και καθαιρεθέντων εγκληματιών πάλεψαν, βήμα προς βήμα, για να διατηρήσουν τα προνόμια και τον τρόπο ζωής που είχαν φτάσει να απολαμβάνουν ως ηγέτες της Ομάδα Διοίκησης, Administrative Caucus (AC). Αντιτάχθηκαν σθεναρά στο δικαίωμα ψήφου των μελών και, όταν τελικά έχασαν τη μάχη, διεκδίκησαν την ψήφο των μελών συγκροτώντας την Ομάδα Αλληλεγγύης Curry, (που πήρε το όνομά της από τον εν ενεργεία πρόεδρο Ray Curry).
Τι πρεσβεύουν
Η UAWD κατέβασε υποψηφίους για αντιπροσώπους στο Συνέδριο της UAW και πάλεψε να περάσει αποφάσεις στις Γενικές Συνελεύσεις με το σύνθημα «όχι στη διαφθορά, όχι στεγανά διοικητικά επίπεδα στο συνδικάτο, καμία παραχώρηση». Μέλη του σωματείου κινητοποιήθηκαν στα εργοστάσια για να αντιστρέψουν τους συμβιβασμούς και τις παραχωρήσεις του παρελθόντος, ειδικά το μισητό σύστημα των δύο επιπέδων διοίκησης (στην πραγματικότητα πολλαπλών επιπέδων) και κατάφεραν να οργανώσουν στο συνδικάτο πολλά εργοστάσια αυτοκινήτων όπου πριν δεν υπήρχαν συνδικάτα, ιδιαίτερα μάλιστα τα εργοστάσια ηλεκτρικών οχημάτων.
Η πίεση της UAWD επέβαλε στο συνέδριο της Ένωσης τον Ιούλιο, μια ουσιαστική συζήτηση για αυτά και για άλλα σημαντικά θέματα. Οι σύνεδροι της UAWD, έπεισαν το συνέδριο ότι το Συνδικάτο πρέπει να αρχίζει την καταβολή απεργιακού μισθού στους απεργούς από την πρώτη κιόλας μέρα της απεργίας, κι όχι από την όγδοη όπως ίσχυε, μια απόφαση που φέρνει μια τεράστια διαφορά στην αντοχή των απεργών να κρατήσουν την απεργία. Ακόμη και πριν από το συνέδριο, το διοικητικό συμβούλιο του συνδικάτου αναγκάστηκε να ενδώσει στο αίτημα της UAWD για αύξηση του απεργιακού μισθού από 275 σε 400 δολάρια την εβδομάδα.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ένα τόσο νεαρό κίνημα κατάφερε, τόσο γρήγορα, να σημειώσει εκλογικά κέρδη στο συνδικάτο, αποτελεί όμως και μια απόδειξη της αγανάκτησης των μελών του συνδικάτου με τις κατεστημένες ηγεσίες τους, αλλά επίσης και της επίμονης κινητοποίησης των μελών της UAWD με διανομή φυλλαδίων και τηλεφωνική ενημέρωση χάρις στην οποία το σύνθημα ότι, αυτή τη φορά, ίσως αξίζει να πάει να ψηφίσει κανείς στο συνδικάτο, διαδόθηκε παντού.
Η Margaret Mock, που σύντομα θα αναλάβει νέα ταμίας του συνδικάτου, είπε: «[Η ηγεσία του συνδικάτου της UAW] έχει ακόμα πάνω της την οσμή της διαφθοράς. Αντί να λένε στις τοπικές ηγεσίες, “Βρείτε τι θέλουν τα μέλη σας” εξακολουθούν να τους λένε, “Μάθετε τι θέλει η διοίκηση του εργοστασίου και παραχωρήστε το”. Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος άλλη για να χάσουν την επαφή τους με το εργοστάσιο. Και το εργοστάσιο απάντησε. Απαντά στις ψηφοφορίες που γίνονται».
Αποτελέσματα
Το προεδρικό αξίωμα διεκδίκησαν πέντε υποψήφιοι. Με τις περισσότερες ψήφους καταμετρημένες τη στιγμή που γράφουμε αυτές τις γραμμές, ο νυν πρόεδρος Ray Curry πήρε το 38,2 τοις εκατό των ψήφων, με τον Shawn Fain, της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD, να βρίσκεται στο 37,6 τοις εκατό. Οι εναπομένουσες κάλπες θα μπορούσαν να αλλάξουν ελαφρώς μόνο τους αριθμούς.
Αναμένεται ότι τα μέλη που ψήφισαν για τους άλλους τρεις αντιπολιτευόμενους υποψήφιους, θα στραφούν υπέρ του Fain στον δεύτερο γύρο στις αρχές του επόμενου έτους, καθιστώντας έτσι τον Fain φαβορί για την ηγεσία της ένωσης. Ο Brian Keller, ένα πρόσωπο με μακρά παρουσία στο Facebook που κατέβηκε μόνος του υποψήφιος για την προεδρία, είχε ήδη προτρέψει τους υποστηρικτές του να ψηφίσουν τους υποψηφίους της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD στις άλλες κάλπες του πρώτου γύρου. Ο Keller κατέλαβε την τρίτη θέση με 14 τοις εκατό των ψήφων.
Οι υποψήφιοι της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD κέρδισαν οριστικά τρεις ψηφοφορίες απέναντι στους υποψηφίους της Ομάδας Διοίκησης/Curry. Ήταν οι ψηφοφορίες για το το νούμερο δύο του συνδικάτου, τη θέση του ταμία, και δύο ψηφοφορίες για περιφερειακούς διευθυντές, στο ανατολικό Μίσιγκαν και στην ανατολική ακτή. Ο υποψήφιος της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD βρέθηκε άνετα στον δεύτερο γύρο με 40,7 τοις εκατό των ψήφων σε μια άλλη ψηφοφορία για περιφερειακό διευθυντή της Ανατολικής Περιφέρειας, όπου συμμετείχαν τρεις υποψήφιοι.
Ένας αντιπολιτευόμενος προς τη Διοικητική Ομάδα υποψήφιος, που δεν ανήκει στην Πανεργατική Δημοκρατική Ενότητα UAWD, κέρδισε με 59,1 τοις εκατό των ψήφων στην περιοχή Οχάιο-Ιντιάνα. Ο Dave Green ήταν πρόεδρος του παραρτήματος του Lordstown, Ohio GM Local 1112 και ηγήθηκε του ανεπιτυχούς αγώνα για να μην κλείσει αυτό το ιστορικό εργοστάσιο. Ο Green χαιρετίζεται από τα μέλη των Ηνωμένων Πολιτειών ως σύμμαχος.
Επτά υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων τρεις από την Ομάδα Διοίκησης/Curry και δύο της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD, έθεσαν υποψηφιότητα για τις τρεις θέσεις αντιπροέδρου. Οι δύο υποψήφιοι της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD προηγούνταν τη στιγμή που γράφουμε κι έτσι πιθανότατα δεν θα χρειαστεί δεύτερος δεύτερος γύρος.
Οι αντιπρόεδροι έχουν σημαντικές εξουσίες. Με εντολή του πρόεδρου, είναι υπεύθυνοι για τις σχέσεις με την GM, τη Ford και τη Stellantis (πρώην Chrysler). Οι συμβάσεις εργασίας με αυτές τις τρεις μεγάλες εταιρείες λήγουν στις 14 Σεπτεμβρίου 2023 – μια μεγάλη πρώτη δοκιμασία του σθένους και της ικανότητας των νέων ηγετών να αναδείξουν τη βάση του συνδικάτου.
Η ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου, θα μπορούσε κάλλιστα βρει ως μόνες νίκες της Ομάδας Διοίκησης τις πέντε ψηφοφορίες για περιφερειακό διευθυντή, όπου κατεβαίνουν μόνοι τους, και τη μία θέση αντιπροέδρου που δεν διεκδίκησε η Πανεργατική Δημοκρατική Ενότητα UAWD.
Μετά την Ψηφοφορία
Είναι πλεονασμός να πούμε ότι η κατάκτηση της πλειοψηφίας είναι μόνο το πρώτο βήμα. Ακόμα κι αν η Πανεργατική Δημοκρατική Ενότητα UAWD καταλάβει πράγματι τις δύο πρώτες ηγετικές θέσεις και τις δύο από τις τρεις αντιπροεδρίες, θα βρει μπροστά της μια εδραιωμένη κουλτούρα διαφθοράς και ένα προσωπικό του συνδικάτου που αποτελείται από υπάκουους υπαλλήλους, των οποίων οι θέσεις εργασίας θεωρούνται συχνά διαφυγές από τις σκληρές συνθήκες της εργοστασιακής ζωής.
Εξίσου σημαντικό, η απερχόμενη Ομάδα Διοίκησης έχει κάνει εξαιρετική δουλειά όλα αυτά τα χρόνια, πείθοντας τα μέλη ότι δεν μπορούν να αντιπαλέψουν την εξουσία των αφεντικών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές ήταν τόσο χαμηλή: λιγότερο από το 11 τοις εκατό των 400.000 εργαζομένων και των 600.000 συνταξιούχων επέστρεψαν τα ψηφοδέλτια που τους στάλθηκαν μέσω ταχυδρομείου (αν και υπάρχουν πολλά παράπονα για ψηφοδέλτια που δεν παρελήφθησαν ποτέ). Η συμμετοχή μεταξύ των εργαζομένων είναι αναμφίβολα πολύ υψηλότερη από το 11 τοις εκατό, αλλά και πάλι παραμένει το ερώτημα, γιατί τα μέλη του συνδικάτου δεν αφιερώνουν τον ελάχιστο χρόνο που θα χρειαζόταν απλώς για να σταυρώσουν ένα ψηφοδέλτιο και να το ρίξουν στο ταχυδρομείο;
«Όταν προσλήφθηκα στη General Motors το 1975, ο συνάδελφός μου στην πόστα με συμβούλεψε: “Μην εμπλακείς ούτε με την εταιρεία ούτε με το συνδικάτο”», λέει ο Chris Viola εργαζόμενος της GM στο Ντιτρόιτ. «Πολλοί άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά από το αποτέλεσμα των εκλογών. …Νομίζω ότι αυτή είναι μια αντίληψη εσκεμμένα διαδεδομένη.» …
«[Στο συνέδριο της UAW αυτό το καλοκαίρι], ένας από τους ομιλητές κατηγόρησε μερικούς από τους πιο δραστήριους συνέδρους ότι «ασεβούν προς το σωματείο». Νομίζω ότι αυτό συμπυκνώνει την αντιμετώπιση που βρίσκουν πολλοί άνθρωποι όταν εμφανίζονται σε μια συνδικαλιστική συνάντηση και διατυπώνουν ένα ερώτημα ή μια αντίρρηση. Η ηγεσία σηκώνει τα χέρια διαμαρτυρόμενη για τη χαμηλή συμμετοχή, αλλά αν πάει κανείς σε μια συνάντηση χωρίς να προκύψει κάποιο όφελος, ή ακόμα χειρότερα, τον αντιμετωπίσουν λες και πήγε εκεί για να δημιουργήσει προβλήματα, ποια είναι η πιθανότητα να ξαναπάει;»
Οι εκπρόσωποι των συνδικάτων έχουν εκπαιδευτεί να λένε στα μέλη που αντιτίθενται στους συμβιβασμούς: «είσαι τυχερός που έχεις δουλειά». Η στρατηγική του συνδικάτου για «σωτηρία θέσεων εργασίας» τη δεκαετία του 1980 και του 1990 ήταν εκείνη που οδήγησε τα διάφορα τοπικά συνδικάτα της ίδιας εταιρείας να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιο θα κάνει τις πιο ελκυστικές παραχωρήσεις στην εταιρεία προκειμένου να σωθούν οι δικές του τοπικές θέσεις εργασίας.
Μπροστά σε αυτή τη σκόπιμη στρατηγική αποδυνάμωσης από την ηγεσία, είναι αξιοσημείωτο το πόσο λίγα απλά μέλη έχουν εγκαταλείψει το UAW. Λίγοι τα παράτησαν όταν στο Μίσιγκαν άρχισε επικρατεί η λογική του «δικαιώματος στην εργασία» το 2013. Όταν 50.000 μέλη απέργησαν την GM το 2019, η απεργοσπασία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και μάλιστα, παρά τις σαφείς οδηγίες του συνδικάτου για το λόγο της απεργίας, στην απεργιακή γραμμή πικετοφορίας, εκτός σε έναν, όσοι ρωτήθηκαν είπαν ότι απεργούσαν για να απαλλαγούν από το σύστημα δύο επιπέδων διοίκησης του συνδικάτου το οποίο απέκλειε την αλληλεγγύη μεταξύ των τοπικών του παραρτημάτων.
Οπότε η σπίθα του συνδικαλισμού επιμένει. Εναπόκειται στους νέους ηγέτες της UAW να την υποστηρίξουν. Η Viola είπε, «Πώς θα καταπολεμήσουμε την απάθεια μέσα στο σωματείο μας, πώς θα κάνουμε τους ανθρώπους να το δουν ως μια οργάνωση που μπορεί να παλέψει για αυτούς και τα ζητήματα που έχουν στον εργασιακό, και όχι μόνο, χώρο; Δεν το βλέπω να συμβαίνει χωρίς τη βοήθεια της Πανεργατικής Δημοκρατικής Ενότητας UAWD και άλλων μεταρρυθμιστών».
Είναι έτοιμοι για αυτό, δήλωσε ο Shawn Fain, ο οποίος προαλείφεται ως ο επόμενος πρόεδρος του συνδικάτου: «Προειδοποιούμε τις τρεις μεγάλες εταιρείες: θα πρέπει να είναι έτοιμες να διαπραγματευτούν με μια UAW, στην οποία η ιδιότητα του μέλους θα βρίσκεται και πάλι στα πράγματα του συνδικάτου».
Ζωντανή ενημέρωση για Εκλογικά Αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου