Αναδημοσίευση από το
The Next Recession
Του M. Roberts
Όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωνε την τελική σταδιακή απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, διάβαζα το Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, μια μαρξιστική ιστορία του Κρις Μπάμπερι Είναι μια πολύ συνοπτική εξιστόρηση του πολέμου, που δείχνει πως ήταν μια συνέχιση του κυνικού και έντονου ανταγωνισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ο οποίος απέληξε στον πόλεμο του 1914-18. Αυτός ο άχρηστος και βίαιος Μεγάλος Πόλεμος δεν κατάφερε να αποφασίσει το ποιος θα ήταν ο αρχηγός της αγέλης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό χρειάστηκε έναν ακόμα φοβερό πόλεμο πριν γίνει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός η ηγεμονική δύναμη. Αλλά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν διαφορετικός από το πρώτο κατά το ότι ήταν επίσης κι ένας αγώνας των εργαζομένων για να κατανικήσουν την άνοδο του φασισμού και των δικτατοριών που κατέστρεφαν κάθε ανεξάρτητη ταξική δράση με γενοκτονία, ρατσισμό και μόνιμο μιλιταρισμό. Το βιβλίο του Μπάμπερι, μας υπενθυμίζει πόσες μυριάδες μυριάδων κάθε φυλής εθνικότητας και πεποίθησης έχασαν τη ζωή τους κάτω από την μπότα της δικτατορίας, και κατά τη διάρκεια ενός πολέμου για τις αγορές και την παγκόσμια εξουσία.

Αλλά οι πόλεμοι δεν είναι μόνο ένα φοβερό προϊόν του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι συχνά απαραίτητοι για τον καπιταλισμό προκειμένου να ανακάμψει από τα Τάρταρα των επαναλαμβανόμενων κάμψεων και υφέσεων. Το ξεπερασμένο και ζημιογόνο κεφάλαιο καταστρέφεται˙ οι κυβερνήσεις και οι φορολογούμενοι έρχονται να αναβιώσουν τα κέρδη της βιομηχανίας μέσω της κατασκευής πολεμικών μηχανών και η εργασία αποδέχεται χειρότερες συνθήκες, περισσότερες ώρες δουλειάς και δελτίο στα εμπορεύματα πρώτης ανάγκης, για χάρη της «πολεμικής προσπάθειας». Χρειάστηκε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, για να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση της κερδοφορίας στις ΗΠΑ μετά τη Μεγάλη Ύφεση. Αυτό που το New Deal απέτυχε να το πράξει.