Ανθρώπινες Ζωές στο Βωμό του Καπιταλιστικού Κέρδους

Για το έγκλημα της Αδριατικής στην ανακοίνωση της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης:

«10 νεκροί και 40 αγνοούμενοι ενώ κανείς δεν είναι σίγουρος για τον αριθμό των επιβαινόντων- Τραγωδία δίχως τέλος: Δυο ναυτικοί νεκροί κατά τη ρυμούλκηση του Norman Atlantic-Φόβοι για εκατόμβη μεταναστών που κρύβονταν στα γκαράζ»

Ολόκληρη  η ανακοίνωση της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης   εδώ

ΣΥΡΙΖΜΑΡ και ΑΝΤΑΡΠΛΑΝ

Εδώ και πολύ καιρό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε μια σταθερή πορεία προσκόλλησης στο ρεφορμισμό. Ας θυμηθούμε την ομάδα των μελών, της ΑΡΑΝ κυρίως, που ψήφισαν το 2012 ΣΥΡΙΖΑ, την κίνηση των 1000, τα τσαλαβουτήματα σε πολιτικές συνεργασίες κορυφής με διάφορες ανήκουστες πολιτικές συσσωματώσεις στην –ποιος τη θυμάται πια – «Πρωτοβουλία Συγκρότησης Μετώπου Αντεπίθεσης για Λαϊκή Κυριαρχία» μέχρι το περσινό ναυάγιο της απόπειρας συγκόλλησης με το Σχέδιο Β. Σε όλες αυτές τις διαδικασίες και παρά την κοινή τους ατυχή έκβαση, εντυπωσίασαν οι αστραπιαίες συγκροτητικές κινήσεις. Σε πλήρη μάλιστα αντίστιξη με την αβελτηρία και την καθυστέρηση έστω και μιας απάντησης στην ενωτική πρόταση από το κίνημα «Δεν Πληρώνω», το μόνο «από τα κάτω» δυνάμει πολιτικό εταίρο. Σε πλήρη επίσης αντίστιξη με το περυσινό σαμποτάρισμα της συμπεφωνημένης εκλογικής συνεργασίας με το ΕΕΚ.

Bail in και Άδειες Τσέπες

Ανακατεμένο με Κεϋνσιανά όνειρα διαγράφεται το μέλλον ενός καπιταλισμού που τρέφεται από τις ίδιες του τις σάρκες, δηλαδή τις σάρκες  των υποτελών τάξεων μιας και η μπουρζουαζία έχει αυτοανακηρυχθεί το σκεπτόμενο μέρος του συστήματος. Έτσι μέσα από την έπαρση ενός κατά φαντασίαν γκουρού της καπιταλιστικής οικονομίας ζωντανεύουν οι εφιάλτες της λεγόμενης «μεσαίας τάξης» με το κάποιο κομπόδεμα που βλέπει να της ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια. Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο του JONATHAN TURLEY

του Lawrence E. Rafferty

Μετάφραση Παραναγνώστης

Οι banksters ([ΣτΜ] Bankster = banker + gangster )και πάλι επί το έργον. Ίσως θυμάστε ένα άρθρο που έγραψα το Μάρτιο του 2013, όπου αναφέρεται λεπτομερώς ένα σχέδιο που συμφωνήθηκε ανάμεσα στην Τράπεζα της Αγγλίας και την FDIC, το οποίο θα επιτρέπει στις τράπεζες να αρπάζουν τα κεφάλαια των καταθετών, προκειμένου να αποφευχθεί μια πτώχευση τράπεζας. Το πρωτεύον παράδειγμα που δινόταν σε αυτό το άρθρο ήταν ένα παρόμοιο σχέδιο που τέθηκε σε εφαρμογή στην Κύπρο. Παρόμοια σχέδια βρίσκονταν στα χαρτιά και αλλού, αλλά η αρπαγή στην Κύπρο, είχε πράγματι ενεργοποιηθεί.

Τώρα φαίνεται ότι η κοινή συμφωνία FDIC-Τράπεζας της Αγγλίας από το Δεκέμβριο ήδη του 2012, δεν ήταν αρκετή για να σώσει το σύνολο των banksters σε περίπτωση που το τζογάρισμά τους στα παράγωγα πήγαινε περίπατο. Η ιδέα έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και βάζει όλες οι καταθέσεις μας, και ακόμη και τις επενδύσεις των συνταξιοδοτικών εισφορών μας σε κίνδυνο!

Ουαχαμπισμός και Σαλαφισμός

Αναδημοσίευση από το REDLINE

 του Καρίμ Πουρχαμζαβί

Μετάφραση   Παραναγνώστης

Η δημοσιογραφική κάλυψη από τα νέα ΜΜΕ του κύριου ρεύματος, μας υποδεικνύει ότι η Μέση Ανατολή βρίθει φανατικών ισλαμιστών. Η μεγάλη ποικιλομορφία πολιτική και θρησκευτική, στην περιοχή παραγράφεται. Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο οι δυτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν ενθαρρύνει και υποστηρίξει την ανάπτυξη συντηρητικών θρησκευτικών κινημάτων για να υπονομεύσουν προοδευτικά εθνικιστικά κινήματα ποτέ δεν αποκαλύπτεται. Ωστόσο, η χορηγία προς τις αντιδραστικές μορφές του Ισλάμ από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους τους κύριους συμμάχους τους στην περιοχή, κυρίως τη Σαουδική Αραβία, είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της τωρινής ισχύος αυτών των κινημάτων και της επέκτασης της σύγκρουσης.

Ρωσικός Ιμπεριαλισμός

Ρωσικός Ιμπεριαλισμός

Αντισταθείτε

Η Αέναη Τροτσκιστική Συνωμοσία

Αναδημοσίευση από το Openleft.ru μέσω του Russian Reader

Μετάφραση: Παραναγνώστης

Η Αέναη Τροτσκιστική Συνωμοσία.
Ποιος Είναι Πίσω Από Την Τροτσκιστική Συνωμοσία;

Αποβιομηχάνιση και Σοσιαλισμός

Αναδημοσίευση από το blog του Michael Roberts

Μετάφραση:  Παραναγνώστης

Αποβιομηχάνιση και Σοσιαλισμός

Σοσιαλσωβινισμός με Φουστανέλλα

Αναδημοσίευση από το  Δίκτυο Σπάρτακος

«Αριστερός» Εθνικισμός ενάντια στον «προς αναζήτηση» εργατικό διεθνισμό. 

 

Γράφει ο Κώστας Φωτάκης

Δυστυχώς, κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα, όταν διάβασε άρθρο του δημοσιογράφου Γ. Δελαστίκ  που κατακεραύνωνε την Ελληνική κυβέρνηση για την “προδοτική” της στάση απέναντι στις προκλήσεις των αλβανών εθνικιστών στην Σερβία και στον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα από αυτούς. Με άλλοθι την υπεράσπιση της πατρίδας ξεδιπλώνεται ένας απίστευτος εθνικισμός, καλεί την Κυβέρνηση του Σαμαρά-Βενιζέλου και του κεφαλαίου να πάρουν μέτρα ενάντια στους Αλβανούς που ονειρεύονται « να αρπάξουν την Κέρκυρα, την Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία» και φυσικά αναφέρεται στο σύνολο του αλβανικού λαού και όχι σε φασιστικές ομάδες. Ταυτίζοντας, ως συνήθως κάθε λαό με την κυβέρνηση του και τις πιο αντιδραστικές πολιτικές, συνεπής με την λογική του «ενιαίου έθνους».

Nα Kαταρρεύσει η Σκευωρία, να Hττηθεί η Kρατική Tρομοκρατία.

Αναδημοσίευση από το Δίκτυο Σπάρτακος

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΣΤΗΝ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ-ΧΑΦΙΕΔΩΝ-ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΜΑΖΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 23/10/2014 στις 9.30 π.μ. στα δικαστήρια (Β ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ) ΠΡΩΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
ΜΕ ΚΙΝΗΜΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Καταρχήν, θεωρούμε απαραίτητο να καταγγελθεί πως η συγκεκριμένη υπόθεση στηρίζεται σε μια αντισυνταγματική, παράνομη και συνεπώς άκυρη, αλλά και αλυσιτελή προανακριτική διαδικασία, κατά την οποία οι αστυνομικές αρχές (προφανώς κατόπιν κυβερνητικής εντολής και με τη συνδρομή μυστικών υπηρεσιών δρώντων ως παρακράτος) επιχειρούν  να φιμώσουν την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, να αποκλείσουν την υπεράσπιση και καθαυτή την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων των στρατευμένων, να διώξουν τα πολιτικά φρονήματα των μελών της Επιτροπής και των φαντάρων. Με πρόσχημα την παντελώς αόριστη, νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη μήνυση αντιπερισπασμού του εγκαλούντος Δ. Βούτση ενάντια στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, επιχειρείται η «προσαρμογή» παντελώς άσχετων, αλλά και παρανόμως αποκτηθέντων στοιχείων και αυθαίρετων ισχυρισμών της αστυνομικής αρχής, σε ένα σαθρό κατασκεύασμα που υποτίθεται πως υποδεικνύει την ενοχή μου για το καταγγελλόμενο αδίκημα.  Ειδικότερα:

Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις

ΔΝΤ: Η Οικονομική Ανάπτυξη Ίσως δεν Επιστρέψει Ποτέ στα Προ της Κρίσης Επίπεδα

 Αναδημοσίευση από τον Guardian

Του Larry Elliott , Ουάσιγκτων

Ένα γλυπτό στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Φωτογραφία: Reuters

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει μειώσει τις προβλέψεις του για την παγκόσμια ανάπτυξη για το 2014 και το 2015 και προειδοποίησε ότι η παγκόσμια οικονομία μπορεί να μην επιστρέψει ποτέ σε ρυθμούς επέκτασης όπως τους ξέραμε πριν από την οικονομική κρίση.

Στη ναυαρχίδα του, τις Εξαμηνιαίες Προοπτικές της Παγκόσμιας Οικονομίας  (WEO), το ΔΝΤ ανέφερε ότι η αποτυχία των χωρών να ανακάμψουν σθεναρά από τη χειρότερη ύφεση της μεταπολεμικής εποχής σήμαινε ότι υπήρχε κίνδυνος στασιμότητας ή επίμονα ασθενούς οικονομικής δραστηριότητας.

Η Ουκρανική Κρίση τα Διλλήματα οι Αντιφεις της Αριστεράς και οι Προοπτικές

Συνέλευση Επιτροπής Κατοίκων Γλυφάδας: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΝΦΙΑ-ΛΤΗ!

Αναδημοσίευση από την Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΝΦΙΑ-ΛΤΗ

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΝΦΙΑ

Ο ΕΝΦΙΑ που αντικατέστησε το «προσωρινό» χαράτσι του Σαμαρά - Βενιζέλου είναι φόρος άδικος, αντισυνταγματικός και με παγκόσμια πρωτοτυπία 

• Να φορολογεί την περιουσία από το πρώτο τετραγωνικό άσχετα από τη χρήση της, εξουθενώνοντας τα λαϊκά στρώματα.
• Να επιβάλλεται σε εξωπραγματικές αντικειμενικές τιμές που τις περισσότερες φορές είναι διπλάσιες από τις εμπορικές
• Ποσοστιαία να είναι μεγαλύτερη στις μικρές ιδιοκτησίες σε σχέση με τις πιο μεγάλες.
• Να επιβάλλεται άσχετα αν το ακίνητο φέρει εισοδήματα

Οι κυβερνήσεις του μνημονίου και της υποταγής αφού δημιούργησαν 1.500.000 ανέργους, εξώθησαν 2.341.000 Έλληνες κάτω από το όριο φτώχειας και αύξησαν δραματικά το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος απαιτούν στην ουσία, τα κοράκια, να πάρουν τα σπίτια και τα χωράφια μας και να εκποιήσουν σε εξευτελιστικές τιμές τη δημόσια γη.

Η ζωή μας αξίζει περισσότερο από τα χρέη τους

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

ΚΑΛΟΥΜΕ τους ΓΛΥΦΑΔΙΩΤΕΣ ΣΕ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

την ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ στις 7μμ

στο ΚΑΠΗ του Αγ. Τρύφωνα

(Κ. ΑΘΑΝΑΤΟΥ & ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ)

Να αναστείλουμε την πληρωμή των πρώτων δόσεων του ΕΝΦΙΑ μέχρι την κατάργησή του.

Να σταματήσουμε την εξαθλίωση των συνανθρώπων μας που μόνο σε αυτούς στοχεύει η κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα:

• Οι λίστες των ληστών (Λαγκάρτ και άλλες) αραχνιάζουν.
• Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κάθε χρόνο.
• 10.000 OF SHORE εταιρείες με τεράστια περιουσία στην Ελλάδα δεν ελέγχονται και δεν φορολογούνται.

ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ

Επιτροπή Κατοίκων Γλυφάδας

Ενάντια στο μνημόνιο και τις αντιλαϊκές πολιτικές

πηγή: http://epitropiglyfadas.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html

Σκαλίζοντας τα ρήγματα

Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο - απάντηση του Sam Charles Hamad το οποίο παρόλο που αναφέρεται σε άλλο κείμενο αποτελεί φανερά την συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης στη Συρία και το Ιράκ. Οι διπλοί αστερίσκοι σε αγκύλες είναι σύνδεσμοι που πρόσθεσε ο μεταφραστής ο οποίος ευθύνεται και για την σύντμηση του πρωτότυπου τίτλου που μάλλον αδικούσε το κείμενο 

Μετάφραση:  Παραναγνώστης

Σε ένα σημείο του άρθρου του με τον τίτλο «Νέα ρήγματα στη Μέση Ανατολή: το ISIS σε ένα περιφερειακό πλαίσιο» [ **] που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του RS21, ο Andy Cunningham αναφέρει το αίτημα των Επαναστατών Σοσιαλιστών [ **]  της περιοχής (της Μέσης Ανατολής), ότι ενώ μια απάντηση στην άνοδο του ισλαμικού κράτους (IS, ISIS, ISIL, ή, όπως θα αναφέρομαι σε αυτούς τους αντεπαναστάτες φασίστες, Daesh, που είναι το υποτιμητικό όνομά τους  στην καθομιλουμένη και ένα που είναι γνωστό ότι το μισούν ) είναι απαραίτητη, «οποιαδήποτε εξωτερική ανάμειξη στο Ιράκ δεν είναι ευπρόσδεκτη». Αυτό το συναίσθημα μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται αρκετά δικαιολογημένο, αλλά, αφήνοντας κατά μέρος ζητήματα σχετικά με την πραγματική αναγκαιότητα των αμερικανικών αεροπορικών βομβαρδισμών, προκειμένου να βοηθήσουν τους Yazidi που πήραν τα βουνά στο Sinjar ξεσπιτωμένοι και κυνηγημένοι από τους τακφίρι (εκείνους που κατηγορούν τους άλλους ότι είναι άπιστοι και αποστάτες) της Daesh, είναι ένα συναίσθημα που, δυστυχώς, υποσκάπτεται από την λυπηρά απλοϊκή αντίληψη που έχει ο Andy για τις βασικές αιτίες της ανόδου της Daesh.

Η Αντιιμπεριαλιστική Αριστερά και η Συρία

Τον πρώτο χρόνο της Συριακής εκδοχής της λεγόμενης «Αραβικής άνοιξης» και καθώς τα μαντάτα για το μακέλεμα του Συριακού λαού από το καθεστώς Άσσαντ σωρεύονταν, γίναμε μάρτυρες μιας αντιιμπεριαλιστικής υστερίας ενός μέρους της αριστεράς. Μπορεί κανείς να ανατρέξει για παράδειγμα στις «εμβριθείς μαρξιστικές αναλύσεις» από την πλευρά του μ-λ ΚΚΕ και την πένα του Γιώργου Σόφη.
Οι εξεγερμένοι θεωρήθηκαν συλλήβδην πράκτορες και πιόνια του νατοϊκού παράγοντα και η ίδια η εξέγερση, οργανωμένο πρόσχημα για την επικείμενη επίθεση του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στο καθεστώς Άσσαντ που αντιπροσώπευε ίσως κάποια αντιιμπεριαλιστική εθνική αστική τάξη. Με μια τρομακτική ευκολία έδωσαν τότε  στην οικογένεια των Άσσαντ συγχωροχάρτι για τα εγκλήματά της, την φρικαλέα καταπίεση της εργατικής τάξης και την αδυσώπητη εθνική-θρησκευτική καταπίεση που το καθεστώς της είχε επιβάλει.

Ουκρανία: Ρώσοι Λευκοφρουροί στη Donbas

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Zbigniew Marcin Kowalewski , από τη Γαλλική του μετάφραση στην ηλεκτρονική εφημερίδα MEDIAPART. Το γλωσσικό παραπέτασμα που μας χωρίζει από τις ρωσικές και ουκρανικές πηγές πληροφόρησης έχει δημιουργήσει αρκετή σύγχυση από μόνο του. Ο αρθρογράφος είναι ειδικός στο Ουκρανικό ζήτημα και ένα παλιότερο εντυπωσιακά εμπεριστατωμένο άρθρο του που έχουμε δημοσιεύσει πρόσφατα: είναι μια πολύ χρήσιμη εισαγωγή στο τωρινό.

Μετάφραση από τα Γαλλικά: Παραναγνώστης

Στις 22 Απριλίου ο Boris Kagarlitsky διαβεβαίωνε ότι «δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί από την παρέμβαση της Ρωσίας η επιτυχημένη εξέγερση των εκατοντάδων χιλιάδων ή ακόμη και εκατομμυρίων ανθρώπων στην ανατολική Ουκρανία» [1] . Μια εξέγερση των εκατοντάδων χιλιάδων, ακόμη και εκατομμυρίων; Ακόμη και η προπαγάνδα του ρωσικού καθεστώτος προς το εξωτερικό, προεξάρχοντος του καναλιού Russia Today, είναι χίλιες φορές πιο μετρημένη.

Μέσα στην παγκόσμια αριστερά, σχεδόν κανείς δεν ξέρει ρωσικά, και ακόμη λιγότερο ουκρανικά. Έτσι, όταν αυτή η αριστερά θέλει να ξέρει τι συμβαίνει στην Ουκρανία, βρίσκεται σε μια καταστροφική κατάσταση. Για να μην εξαρτάται από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, είναι καταδικασμένη να προσφύγει στην αγγλόφωνη προπαγάνδα του καθεστώτος Πούτιν και σε εκείνη των δήθεν «αντιιμπεριαλιστικών δικτύων» φιλορωσικών (συχνά «φαιοκόκκινων» ή εντελώς φαιών) όπως και σε ότι ό,τι μετέφρασε στα αγγλικά το Links - International Journal of Social Renewal . Ένας ιστότοπος που ακριβώς εξασφάλισε τη διαφήμιση των γραπτών του Kagarlitsky για αυτή τη μεγάλη μαζική εξέγερση, που δεν υπάρχει.

Λαϊκό κίνημα και ιμπεριαλισμοί

Αναδημοσιεύουμε την απόφαση της 7ης Ιουνίου 2014.του Γραφείου 4ης Διεθνούς σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία. Η βασική νομίζουμε παρατήρηση, της ανολοκλήρωτης εθνικής - κρατικής συγκρότησης δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στο κέντρο κάθε ανάλυσης που εγείρει φιλοδοξίες σοβαρότητας. Το λάθος του να αφεθεί το εθνικό ζήτημα στα χέρια των εθνικιστών οποιασδήποτε απόχρωσης δεν είναι πλέον συγγνωστό

Μετάφραση:  Παραναγνώστης

Η πολύ βαθιά πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει η Ουκρανία από το Νοέμβριο του 2013 απέχει πολύ από το τέρμα της. Στη χώρα αυτή, μετά από μια πολύ μακρά εθνική καταπίεση (κυρίως από την Πολωνία και τη Ρωσία) η διαδικασία της εθνικής συγκρότησης δεν έχει ολοκληρωθεί, το έθνος-κράτος εξακολουθεί να είναι εύθραυστο. Όλο και περισσότερο η χώρα μπαίνει σε κατάσταση ομηρίας μεταξύ της ρωσικής ιμπεριαλιστικής πίεσης και εκείνης των ευρω-ατλαντικών δυνάμεων, και υφίσταται τις συνέπειες του κοινωνικού κατακερματισμού που φέρνει ο νεοφιλελευθερισμός.

Κάτω ο Πόλεμος! Μια Ελπίδα για την Ουκρανία

Σταματήστε τον πόλεμο στην Ουκρανία!

Αναδημοσίευση από LeftEast

Μετάφραση: Παραναγνώστης

Αριστερές δυνάμεις από την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία πραγματοποίησαν διήμερο αντιπολεμικό συνέδριο κοντά στο Μινσκ στις 7-8 Ιουνίου. Το συνέδριο διοργανώθηκε από τους συμμετέχοντες στο Διαδικτυακό «Prasvet» με την υποστήριξη του διαδικτυακής εφημερίδας Left.by

Ο σκοπός του συνεδρίου είναι να εδραιώσει το συντονισμό των διεθνιστικών μαρξιστικών αριστερών δυνάμεων των τριών χωρών σε συνθήκες στρατιωτικής-εθνικιστικής υστερίας και του ξεσπάσματος της βίας και της καταπίεσης στην Ουκρανία.

Η δήλωση του συνεδρίου είναι ανοιχτή για υπογραφές.

Μη Μιλάτε για Πόλεμο

Αναδημοσίευση από το  The Next Recession

Του  M. Roberts

Όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωνε την τελική σταδιακή απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, διάβαζα το Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, μια μαρξιστική ιστορία του Κρις Μπάμπερι Είναι μια πολύ συνοπτική εξιστόρηση του πολέμου, που δείχνει πως ήταν μια συνέχιση του κυνικού και έντονου ανταγωνισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ο οποίος απέληξε στον πόλεμο του 1914-18. Αυτός ο άχρηστος και βίαιος Μεγάλος Πόλεμος δεν κατάφερε να αποφασίσει το ποιος θα ήταν ο αρχηγός της αγέλης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό χρειάστηκε έναν ακόμα φοβερό πόλεμο πριν γίνει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός η ηγεμονική δύναμη. Αλλά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν διαφορετικός από το πρώτο κατά το ότι ήταν επίσης κι ένας αγώνας των εργαζομένων για να κατανικήσουν την άνοδο του φασισμού και των δικτατοριών που κατέστρεφαν κάθε ανεξάρτητη ταξική δράση με γενοκτονία, ρατσισμό και μόνιμο μιλιταρισμό. Το βιβλίο του Μπάμπερι, μας υπενθυμίζει πόσες μυριάδες μυριάδων κάθε φυλής εθνικότητας και πεποίθησης έχασαν τη ζωή τους κάτω από την μπότα της δικτατορίας, και κατά τη διάρκεια ενός πολέμου για τις αγορές και την παγκόσμια εξουσία.

Αλλά οι πόλεμοι δεν είναι μόνο ένα φοβερό προϊόν του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι συχνά απαραίτητοι για τον καπιταλισμό προκειμένου να ανακάμψει από τα Τάρταρα των επαναλαμβανόμενων κάμψεων και υφέσεων. Το ξεπερασμένο και ζημιογόνο κεφάλαιο καταστρέφεται˙ οι κυβερνήσεις και οι φορολογούμενοι έρχονται να αναβιώσουν τα κέρδη της βιομηχανίας μέσω της κατασκευής πολεμικών μηχανών και η εργασία αποδέχεται χειρότερες συνθήκες, περισσότερες ώρες δουλειάς και δελτίο στα εμπορεύματα πρώτης ανάγκης, για χάρη της «πολεμικής προσπάθειας». Χρειάστηκε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, για να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση της κερδοφορίας στις ΗΠΑ μετά τη Μεγάλη Ύφεση. Αυτό που το New Deal απέτυχε να το πράξει.

Να Υπερασπιστούμε τη ΒΙΟΜΕ

Σύντομη ενημέρωση από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

 

 

Αναβολή πήρε τελικά η εκδίκαση της αίτησης της συνδίκου (της πτωχευμένης μητρικής εταιρείας Φίλκεραμ) για να οριστεί προσωρινή διοίκηση στην ΒΙΟΜΕ. Εαν κάτι έγινε εξώφθαλμα σαφές στη σημερινή ημέρα είναι πως η σύνδικος Α. Σεμερτζίδου, σε αντίθεση με την αμεροληψία που υποτίθεται ότι πρέπει να χαρακτηρίζει την ιδιότητα της, φέρεται ως η καλύτερη υπερασπιστής των ιδιοτελών συμφερόντων της οικογένειας Φιλίππου. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές πλέον, πως μοναδική της επιδίωξη είναι να επαναφέρει την παραιτηθείσα εργοδοσία σε ρόλο δίοικησης στο εργοστάσιο, έστω και προσωρινής, έτσι ώστε να οδηγήσει την ΒΙΟΜΕ σε πτώχευση. Πτώχευση που επιφέρει απολύσεις χωρίς αποζημίωση και το κυριότερο την εκδίωξη των εργαζομένων από το εργοστάσιο.

Παρούσα στο δικαστήριο ήταν και η Χ.Φιλίππου μαζί με τον γηραιό πατέρα της. Αξίζει να σημειώσουμε πως στις δίκες στις οποίες καταδικάστηκε με βαριές ποινές φυλάκισης (σύνολο 126 μηνών) για χρέη προς τους εργαζόμενους, ήταν απούσα. Σήμερα όμως, και με τις πλάτες τις κατάπτυστης πρότασης της συνδίκου, δεν έχασε την ευκαιρία όχι μόνο να εμφανιστεί αλλά και να φέρει μαζί της όλη τη νομική της ομάδα.

Θυμίζουμε πως η ντροπιαστική αίτηση της συνδίκου ζητά να "επιστρέψει" η Χ.Φιλίππου, μαζί με ανθρώπους της εμπιστοσύνης της, σε ρόλο προσωρινής διοίκησης σε μια εταιρεία από την οποία η ίδια είχε παραιτηθεί επισήμως εδώ και 2,5 χρόνια, αφού πρώτα την είχε καταχρεώσει με πολλά εκατομμύρια ευρώ και είχε αφήσει τους εργαζόμενους απλήρωτους και σε επίσχεση εργασίας. Πολύ απλά, δηλαδή, αυτή η αίτηση δεν ζητάει τίποτα λιγότερο και τίποτα πιο απαράδεκτο από το να γυρίσει ο λύκος στο μαντρί.

Επειδή όμως έχουμε πάψει να είμαστε πρόβατα, πρέπει να τονίσουμε ότι παρά τον αιφνιδιαστικό χαρακτήρα της αίτησης και τον υπέρμετρο ζήλο που έδειξε το δικαστικό σύστημα να προωθηθεί σε εκδικαση σήμερα η συγκεκριμένη υπόθεση, δεκάδες αλληλέγγυοι βρέθηκαν για μια ακόμη φορά το πρωί στα δικαστήρια στο πλάι των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ.

Αν νομίζουν ότι με δικονομικά κόλπα και ενορχηστρωμένες δίκες μπορούν να τσακίσουν τον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ., τότε είναι πολύ γελασμένοι.

Εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι μαζί θα υπερασπιστούμε το δρόμο που ήδη έχει χαράξει αυτός ο αγώνας:

Να απορριφθεί η κατάπτυστη αίτηση της συνδίκου.

Να δικαιωθούν οι αγωνιστές εργάτες της ΒΙΟΜΕ - Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών!

Όλοι και Όλες στο δικαστήριο για την υπόθεση της ΒΙΟ.ΜΕ. Δευτέρα 8 Ιουλίου στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Νέα συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ, Τετάρτη 11 Ιουνίου στο Μικρόπολις 19.00.

 

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ

Θεσσαλονίκη 05/06/14

Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για τις εκλογές και την πολιτική συγκυρία

Απόφαση της ΚΕ της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για τα αποτελέσματα των εκλογών και την πολιτική συγκυρία

 31/05/2014

 

Κοινωνική και πολιτική πόλωση

Παρ όλες τις αναπόφευκτες στρεβλώσεις με τις οποίες αντανακλώνται στην κάλπη οι κοινωνικοί συσχετισμοί και τα φαινόμενα, οι εκλογές του Μαΐου αποτυπώνουν καθαρά τη διαρκώς οξυνόμενη κοινωνική πόλωση μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Ταυτόχρονα εμπεδώνεται μια πολιτική γεωγραφία με δύο διογκωμένα άκρα κοντά στο 40%, την αριστερά και τη δεξιά, και ένα ασθενικό και ασταθές κέντρο.

Οι εξετάσεις σκοτώνουν. Να σκοτώσουμε τις εξετάσεις!

Αναδημοσίευση από τις  Αυθόρμητες Μεταβολές!

Την ίδια ώρα που το ειδικό σύστημα έστελνε στα σχολεία το σημερινό θέμα των Πανελλαδικών Εξετάσεων για τον “ανθρωπισμό”, ένας νεαρός άνθρωπος έδινε τέλος στη ζωή του. Δεν χωράνε αυταπάτες, το παιδί αυτό λύγισε κάτω από το απίστευτο βάρος των εξετάσεων, βάρος που δεν αφορά μόνο στην έκταση της ύλης αλλά κυρίως στον κοινωνικό ρόλο του θεσμού των εξετάσεων.
Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις δεν είναι μια ιδιαιτερότητα, ένα αναγκαστικό βήμα πριν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που έχει να κάνει με την περιορισμένη δυνατότητα του συστήματος να δεχθεί όλα τα παιδιά που επιθυμούν να σπουδάσουν. Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δεν βασίζεται στη συλλογικότητα, την ουσιαστική και ολόπλευρη ανάπτυξη των νέων ανθρώπων, αλλά στον ατομισμό, το διαρκές ταξικό “ξεσκαρτάρισμα”, την επιβολή, τον ανταγωνισμό. Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι ο φάρος που φωτίζει ολόκληρο το εκπαιδευτικό μας σύστημα με το αρρωστημένο φως των “ιδανικών” του Καπιταλισμού.
Για μας, η Εκπαίδευση δεν είναι ένα κυνήγι πιστοποιητικών ή και πραγματικών “προσόντων” προς πώληση στην αγορά εργασίας. Για μας η Εκπαίδευση είναι η ανάπτυξη του χαρακτήρα του νέου ανθρώπου μέσα στη συλλογικότητα, η κατανόηση των βασικών νόμων κίνησης της φύσης και των κοινωνιών. Με λίγα λόγια, η Εκπαίδευση είναι μια διαδικασία ενταγμένη στον αγώνα του Ανθρώπου για την Απελευθέρωση. Ως εκ τούτου, στο δικό μας όραμα για την Εκπαίδευση του μέλλοντος δεν χωράνε ούτε αξιολογήσεις ούτε εξετάσεις.
Δεν περιμένουμε την οικοδόμηση της Σοσιαλιστικής κοινωνίας για να μιλήσουμε κατά των εξετάσεων. Είναι ένας στόχος που μπορούμε και πρέπει να θέσουμε από σήμερα κιόλας. Κι αν αυτό μοιάζει ουτοπικό, ας αναρωτηθούμε αν είναι καλύτερο να ζήσουμε το “ρεαλισμό” των αυτόχειρων εφήβων.
Οι εξετάσεις σκοτώνουν. Να σκοτώσουμε τις εξετάσεις!

Εθνικισμός, Διεθνισμός και το Πολωνικό Ζήτημα

Στο άρθρο που μεταφράζουμε εδώ, ο Ένγκελς μπορεί να υποτίμησε όπως φαίνεται το Ουκρανικό ζήτημα, είδε όμως προφητικά τη σχέση των σλαβικών εθνικών ζητημάτων με τον τσαρισμό και τοποθέτησε χρονικά αμέσως μετά την πτώση του τσάρου, την  μετατόπισή τους στο κέντρο της Ευρωπαϊκής επανάστασης όπερ και εγένετο. Το άρθρο αγγίζει το πρόβλημα του Πανσλαβισμού που ξαναλανσάρεται από τη Ρωσία του Πούτιν με άλλο προφανώς περιεχόμενο. Οι αντιλήψεις του Ένγκελς για αυτό το θέμα μέσα στο συνολικό Ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό είναι και το κίνητρο γι αυτή την ανάρτηση

Παραναγνώστης

Εισαγωγή

Ο Κάουτσκι έγραψε στην Aus der Frühzeit des Marxismus: «Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν αυτονόητο μεταξύ των Πολωνών επαναστατών όλων των αποχρώσεων, ότι η ανασύσταση της Πολωνίας, ή τουλάχιστον η δημιουργία ενός πολωνικού εθνικού κράτους, αποτελούσε το πρώτο και πιο σημαντικό άρθρο του προγράμματός τους. Αλλά το 1877 εμφανίστηκε μια σοσιαλιστική κίνηση μεταξύ των Πολωνών, που σύντομα διασπάστηκε σε δύο παρατάξεις, μία με πιο εθνικό προσανατολισμό και προσκολλημένη στο παλιό εθνικιστικό επαναστατικό πρόγραμμα, και μία άλλη που πήρε έναν πιο διεθνιστικό χαρακτήρα και η οποία ζητούσε πάνω απ' όλα μια διεθνή κοινωνική επανάσταση η επιτυχία της οποίας θα ελευθέρωνε τις σκλαβωμένες εθνότητες. Τα μέλη αυτής της τελευταίας σοσιαλιστικής παράταξης δεν μιλάνε για ένα ειδικό Πολωνικό εθνικό πρόγραμμα. Τον Οκτώβριο του 1879 πήραν στα χέρια τους την εφημερίδα Równosc (Ισότητα), που έβγαινε στη Γενεύη. Η μάχη μεταξύ εθνικιστών και διεθνιστών ανάμεσα στους Πολωνούς σοσιαλιστές συνεχίστηκε χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά ο Σοσιαλδημοκράτηςⁱ της Ζυρίχης έπρεπε να λάβει μια θέση σε αυτή τη διαμάχη. Ζήτησα από τον Ένγκελς την τρέχουσα γνώμη του για το πολωνικό ζήτημα. Η απάντησή του ήταν η επιστολή της 7ης Φεβρουαρίου 1882.»

Για την Ανεξαρτησία της Σοβιετικής Ουκρανίας

Δημοσιεύουμε το άρθρο «Για την Ανεξαρτησία της Σοβιετικής Ουκρανίας» του Zbigniew Kowalewski  που παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1989 στο περιοδικό International Marxist Review τομ.4 αρ2 . Είναι μια ιδιαιτέρως εμπεριστατωμένη προσέγγιση του Ουκρανικού ζητήματος πριν από ένα τέταρτο του αιώνα και στην αυγή της εποχής Γέλτσιν - Πούτιν & Σία. Οι αριθμημένες σημειώσεις είναι του συγγραφέα εκτός από εκείνες που σημειώνονται με το [ΣτΜ] και είναι σημειώσεις του μεταφραστή.

 Μετάφραση:  Παραναγνώστης

 

 

 

«...Παρά το γιγάντιο βήμα προς τα εμπρός που έκανε η Οκτωβριανή Επανάσταση στον τομέα των εθνικών σχέσεων, η απομονωμένη προλεταριακή επανάσταση σε μια καθυστερημένη χώρα αποδείχθηκε ανίκανη να λύσει το εθνικό ζήτημα, ειδικά το ουκρανικό που είναι, στην ουσία του, διεθνούς χαρακτήρα. Η θερμιδωριανή αντίδραση, με κολοφώνα της τη βοναπαρτιστική γραφειοκρατία, έριξε τις εργαζόμενες μάζες πολύ πίσω και στην εθνική σφαίρα. Οι πλατιές μάζες του ουκρανικού λαού είναι δυσαρεστημένες με την εθνική τους μοίρα και επιθυμούν να την αλλάξουν δραστικά. Αυτό ακριβώς το γεγονός πρέπει να λάβει ως αφετηρία του ο επαναστάτης πολιτικός, σε αντίθεση με τον γραφειοκράτη και τον σεκταριστή.

Το Ουκρανικό Ζήτημα πριν από 75 Χρόνια

Ο Τρότσκυ έγραψε το 1939 δύο άρθρα για την Ουκρανία τις παραμονές της ναζιστικής  εισβολής στην ΕΣΣΔ. Τα δύο αυτά άρθρα μας δίνουν τις ιστορικές ρίζες του σημερινού ουκρανικού ζητήματος αλλά κυρίως - και αυτή είναι η αξία τους σήμερα -  μας δίνουν μεθοδολογικές αρχές προσέγγισης του ζητήματος. Η ανάρτηση αυτή είναι αναδημοσίευση από το A Communist At Large και παρουσιάζει τα δύο αυτά άρθρα μαζί με το ιστορικό τους πλαίσιο.

Μετάφραση: Παραναγνώστης

Ο Τρότσκι και η ανεξαρτησία της Ουκρανίας

του James Robb

«Το  ουκρανικό ζήτημα, το οποίο πολλές κυβερνήσεις και πολλοί «σοσιαλιστές» ακόμη και «κομμουνιστές» έχουν προσπαθήσει να ξεχάσουν ή να πετάξουν στο βαθύ χοντροντούλαπο της ιστορίας, για μια ακόμη φορά έχει βρεθεί στην ημερήσια διάταξη και αυτή τη φορά μάλιστα με διπλάσια ένταση ... Το ουκρανικό ζήτημα  προορίζεται στο άμεσο μέλλον να διαδραματίσει τεράστιο ρόλο στη ζωή της Ευρώπης. »
Έτσι έγραψε ο Λεόν Τρότσκυ, συν-αρχηγός με τον Λένιν της ρωσικής επανάστασης του 1917, από την εξορία του στο Μεξικό το 1939.

Λεόν Τρότσκυ 1879-1940

Ο Τρότσκι ήταν πολύ καλά εξοικειωμένος με το ουκρανικό ζήτημα. Γεννημένος στο νοτιοουκρανικό χωριό Γιάκονβκα, γιος Εβραίων αγροτών που μιλούσαν «ένα σπασμένο μίγμα ουκρανικών και ρωσικών, αλλά κυρίως ουκρανικών» μεγάλωσε σε μια εποχή που η Ουκρανία ήταν υπό την κυριαρχία της ρωσικής τσαρικής αυτοκρατορίας. Παρακολούθησε μαθήματα εγκύκλιας παιδείας σε ένα γερμανικό σχολείο στην Οδησσό, το λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας, το διάστημα κατά το οποίο οι Γερμανοί και άλλοι εκπαιδευτικοί αντικαθίσταντο σταδιακά από Ρώσους, στο πλαίσιο της τσαρικής πολιτικής του εκρωσισμού.

Η Εκπαίδευση, τα Ελευθέρια Επαγγέλματα, και ένας Άθλιος Συμβιβασμός

Αναδημοσίευση από το A communist at large

του James Robb

Μετάφραση Παραναγνώστης

 

Γραφέας στην αρχαία Αίγυπτο
Μουσείο Walters

Το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο είναι – παρά τη γνωστή λαϊκή ρήση – αυτό του γραφέα. Ο γραφέας εμφανίστηκε στην αρχαιότητα μαζί με τη γραπτή γλώσσα και τους αριθμούς, καθώς η ανάγνωση, η γραφή και η καταμέτρηση είχαν τέτοιες δύσκολες και απαιτούσαν περίπλοκες δεξιότητες, ώστε χρειαζόταν μια ολόκληρη ζωή αφιερωμένη στη μάθηση για να τις κατέχεις . Προφανώς, δεν μπορούσαν όλα τα μέλη της κοινωνίας να περνούν τη ζωή τους με τέτοιες απασχολήσεις - κάποιος έπρεπε ακόμα να κάνει την συγκομιδή των καλλιεργειών, και το άρμεγμα των αγελάδων - και έτσι οι μορφωμένοι γραφείς απέσπασαν μια ξεχωριστή θέση στην εξελισσόμενη κοινωνική ιεραρχία.
Οι επαγγελματίες γραφείς, απαλλασσόμενοι από την υποχρέωση για χειρωνακτική εργασία, βρέθηκαν στην πλεονεκτική θέση της αυθεντίας επί του γραπτού λόγου και του μονοπωλίου της, ώστε διαφύλαξαν σθεναρά τις πύλες του επαγγέλματός τους. Ως θεματοφύλακες και ερμηνευτές των νόμων και της γραπτής γνώσης, από όπου εξαρτάται η μοίρα της κοινωνίας, οι γραφείς που μιλούσαν με βασιλιάδες και γαιοκτήμονες τραβήχτηκαν με το μέρος τους, και, αν κρίνουμε από τη Βίβλο, έπεσαν στην πιο βαθιά απέχθεια του παραγωγικού πληθυσμού. (Σύμφωνα με τον Κάουτσκι , ήταν επίσης έμπειροι παραχαράκτες .)

Ασκήσεις Πολιτικής Φαντασίας

Η τεράστια πρακτική σημασία ενός σωστού θεωρητικού προσανατολισμού εκδηλώνεται πιο χτυπητά σε μια περίοδο οξείας κοινωνικής σύγκρουσης, ραγδαίων πολιτικών αλλαγών, απότομων αλλαγών της κατάστασης. Σε τέτοιες περιόδους, οι πολιτικές αντιλήψεις και γενικεύσεις γρήγορα παλιώνουν και απαιτούν είτε μια πλήρη αντικατάσταση (η οποία είναι πιο εύκολη) είτε την συγκεκριμενοποίησή τους, την όξυνση της ακρίβειάς τους ή την μερική τους διόρθωση (η οποία είναι πιο δύσκολη) Λ. Τρότσκυ «Βοναπαρτισμός και Φασισμός»

Μαϊντάν

Τα γεγονότα στην Ουκρανία έβαλαν σίγουρα σε δοκιμασία πολλές βεβαιότητες μέσα στην αριστερά. Σε μια αριστερά που δεν μπορεί να την βγάλει με όσες θεωρίες σκονίζονται στα ράφια της. Χωρίς να λείψουν θαρραλέες φωνές και τολμηρές προσπάθειες αυθεντικής ερμηνείας (μερικές από τις οποίες μπορεί να βρει κανείς σε τούτο το blog στις οποίες και παραπέμπουμε γενικώςⁱ) δυστυχώς διαβάσαμε και μια μεγάλη γκάμα ετοιματζίδικων «ερμηνειών» που κυμαίνονταν από την αριστερίστικη «φασιστική εξέγερση και πετυχημένο φασιστικό πραξικόπημα» μέχρι την αδιάφορη για τα εργατικά συμφέροντα «ενδοαστική σύγκρουση» του ΚΚΕ. Κι αν είναι εντυπωσιακό ως σημείο σύμπτωσης των δύο εμβληματικών αυτών μικροαστικών αντιλήψεων το γεγονός ότι και οι δύο αυτονομούν το πολιτικό επίπεδο από την ταξική του βάση μένοντας στην επιφάνεια της κυρίαρχης τάξης και του γεωπολιτικού παιγνίου και αμελώντας ως παρασυρμένη την αθώα παιδίσκη/εργατική τάξη, μοιράζονται επίσης, μαζί με ένα ενδιάμεσο φάσμα των απόψεων, το θλιβερό προκρούστειο χούι να προσαρμόζουν την πραγματικότητα στις θεωρίες τους.

Δι' αρχαρίους και προκεχωρημένους

Αναδημοσίευση από το LeftEast
Με την ευκαιρία της μέρας της Γυναίκας μια γυναικεία μεστή φωνή από τη Βοσνία.

Παραναγνώστης

«Μην πεις ψέματα , μην επιδιώξεις εύκολες νίκες » :

Μαθήματα επαναστατικών αγώνων για τη Βοσνία και όχι μόνο

Της Marina Antic
 

Amilcar Cabral

«Πάντα να έχουμε κατά νου ότι οι άνθρωποι δεν αγωνίζονται για τις ιδέες, για πράγματα που 'ναι στο κεφάλι κάποιου. Θα αγωνίζονται για να κερδίσουν υλικά οφέλη, να ζήσουν καλύτερα και ειρηνικά, για να δουν τις ζωές τους να πηγαίνουν μπροστά , για να διασφαλιστεί το μέλλον των παιδιών τους.» 

 Amilcar Cabral

 


Ας πούμε τα πράγματα έξω από τα δόντια: η Βοσνία είναι μια ημιαποικιακή χώρα . Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι έχει γίνει κανονική αποικία, με την άμεση εξουσία των ξενόφερτων ευρωπαίων στα πολιτικά μας πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια.

Το Μαϊντάν ως πρότυπο των ταραχών

Αναδημοσίευση από A ruthless critique against everything existing

Οι ομοιότητες των πολιτικών αναταράξεων σε όλο τον κόσμο, των οποίων είμαστε μάρτυρες τα χρόνια τούτης της κρίσης, έχουν στο έπακρο αναπτυχθεί και αναδείχνονται με σαφήνεια στο πολιτικό και ταξικό ψηφιδωτό της Μαϊντάν. Η πάνω πλατεία του συντάγματος έγινε δεξιός τομέας και η στοιχειώδης αυτοοργάνωση του συντάγματος απέγινε το άρτια αυτοοργανωμένο στρατόπεδο της Μαϊντάν με τα τεσσάρων μέτρων οδοφράγματά του. Την αρχική αμηχανία της αριστεράς από την απαγόρευση των κομμάτων και την συνύπαρξη με τους φασίστες από την ίδια μεριά των δυνάμεων καταστολής, έχει διαδεχθεί η ανησυχία (Κάποιοι μάλιστα έχασαν την ψυχραιμία τους και έφτασαν να μιλούν για φασιστική εξέγερση στην Ουκρανία). Η κεντρική υπόθεση του κειμένου που αναδημοσιεύουμε εδώ, είναι πως ο κοινός τόπος όλων αυτών των εξεγέρσεων δεν είναι αρνητικός. (η απουσία ενός προλεταριακού πολιτικού σχεδίου) και άρα μη πεπερασμένος χρονικά και άμορφος πολιτικά, αλλά είναι θετικά προσδιορισμένος: οι άνθρωποι συγκροτούνται ως πολίτες του αστικού κράτους και επιδιώκουν να υπαχθούν σε μια νέα «αγαθοποιό» αστική εξουσία. Η επικείμενη κατάρρευση και αυτής της ψευδαίσθησης θα ήταν και το όριο της πίστωσης χρόνου που έχει η αριστερά στη διάθεσή της...

Παραναγνώστης

α. Το Μαϊντάν ως πρότυπο των ταραχών.

Τα γεγονότα στην Ουκρανία αποτελούν το πρότυπο των ταραχών της διαλεκτικής της κρίσης. Φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά της εποχής της αναδιάρθρωσης μετά και τα τελευταία ίχνη του κεϋνσιανικού κράτους. Τι μας φανερώνει λοιπόν η Ουκρανία ως αγώνας; ως αντίφαση του ίδιου της του εαυτού; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

“η γραμμή παραγωγής πολεμοφοδίων” στο Μαϊντάν. Το σπάσιμο της πλατείας για να τροφοδοτηθούν τα οδοφράγματα με πέτρες.

Στην Βενεζουέλα, δεν θα περάσει ο φασισμός

Αναδημοσίευση από το barikat.gr

Αλληλεγγύη στον Λαό του Τσάβες

Του Βαγγέλη Γούλα

 

 

 

Δευτέρα 27 Φλεβάρη του 1989, οι εργάτες των παραγκουπόλεων γύρω από την πρωτεύουσα Καράκας εξεγέρθηκαν ξαφνικά ένα πρωί  όταν οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης και στις υπηρεσίες διπλασιαστήκαν  .Αιτία της εξέγερσης η  ανθρωπιστική καταστροφή  που προκάλεσε το μνημονικό η συμφωνικά που είχε συνάψει ο  Κάρλος Αντρές Πέρες με το ΔΝΤ που προέβλεπαν μεταξύ άλλων σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία, μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, φορολογική μεταρρύθμιση (με διεύρυνση της φορολογικής βάσης), απελευθέρωση του εμπορίου, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων.. Σε αντάλλαγμα ο Κάρλος Αντρές Πέρες είχε εξασφαλίσει  δάνεια από το ΔΝΤ που όπως αναμενόταν βρέθηκαν στα χεριά ολίγων επιχειρηματιών της άρχουσας τάξης .

Οι Ουκρανοί Αγωνίζονται για μια Καλύτερη Κοινωνία

Αναδημοσίευση από το InternationalViewPoint

Μετάφραση:  Παραναγνώστης

Ο Ilya Boudraïtksis είναι εκ των ηγετών της οργάνωσης «Vpered» («Εμπρός») ρωσικού τμήματος της IV διεθνούς η οποία συμμετείχε στην ίδρυση του «Ρωσικού Σοσιαλιστικού Κινήματος» (RSD) .Αυτή η συνέντευξη αρχικά δόθηκε στο γερμανικό ιστότοπο marx21. Μεταφράστηκε στα αγγλικά από τη Red Flag ( Αυστραλία) .

• Ilya , δραστηριοποιείστε στο « Σοσιαλιστικό Κίνημα της Ρωσίας » και βρεθήκατε στο Κίεβο παρατηρητής των πρόσφατων διαδηλώσεων . Ποιος ήταν ο λόγος της επίσκεψής σας ;

Έχουμε ισχυρούς δεσμούς με την αριστερά στην Ουκρανία και ταξίδεψα στο Κίεβο πριν από δύο εβδομάδες στον απόηχο των νόμων κατά των διαδηλώσεων που κατέστησαν την Ουκρανία ένα οιονεί αστυνομικό κράτος .

Η ΟΚΔΕ - Σπάρτακος για τη «Συμπόρευση»

Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ - Σπάρτακος για την κατάληξη των συζητήσεων σχετικά

με την συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής,

αντί - ΕΕ και αντιδιαχειριστικής αριστεράς

22/2/2014

Το κείμενο απόφασης για την συμπόρευση, της πανελλαδικής συνέλευσης του Σχεδίου Β στις 16/2/2014, συνιστά την τέταρτη κατά σειρά απόρριψη των προτάσεων που κατέθεσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον διάλογο που εξελίχτηκε τους τελευταίους μήνες.

Επιβεβαιώνονται λοιπόν οι εκτιμήσεις που από την αρχή της διαδικασίας είχε κάνει η Σπάρτακος σχετικά με τις ουσιαστικές προγραμματικές και στρατηγικές αποκλίσεις ανάμεσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σχέδιο Β, τις οποίες είχαμε διατυπώσει δημόσια, ανοιχτά και πολιτικά.

Η διαδικασία τη μετωπικής συμπόρευσης απασχολεί εδώ και μήνες τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Το σχέδιο της συμπόρευσης, όπως αποτυπώνεται και στο κείμενο της 2ης συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιχειρούσε να φέρει κοντά τις δυνάμεις της επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που είναι ακόμα διάσπαρτες, και να ενισχύσει τη γείωση τους στις τάξεις των εργαζομένων. Αντί για αυτό, όμως, η διαδικασία της συμπόρευσης περιορίστηκε σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις μακριά από τον κόσμο του κινήματος με αποκλειστικό στόχο την συνεργασία με το Σχέδιο Β. Έτσι κατέληξε να είναι τροχοπέδη στην αυτόνομη δράση του αντικαπιταλιστικού χώρου.

Το Ουκρανικό Κίνημα Διαμαρτυρίας: Είναι Δυνατός ένας Αριστερός Τομέας;

Πολιτική ανάλυση του Ilya Budraitskis γραμμένη κατά την επίσκεψή του στο Κίεβο καταμεσίς της επανάστασης . Αναδημοσίευση από το LeftEast

Μετάφραση από τα Αγγλικά  Παραναγνώστης

 

Η εκτίμησή μας της πολιτικής κρίσης της Ουκρανίας στα μέσα του Δεκεμβρίου ως «επαναστατικής κατάστασης» επέσυρε πολλές κριτικές. Και περαιτέρω, η χρήση της λέξης «επανάσταση» στις περιστάσεις της Ουκρανίας καταδικάστηκε ως ένα είδος ιεροσυλίας , γιατί τα γεγονότα στο Κίεβο φάνηκαν ως εντελώς μη συγκρίσιμα με το μεγαλείο των παρελθουσών επαναστάσεων .

Δεν υπάρχουν διακηρύξεις για την αρχή ενός νέου κόσμου, ούτε συζητήσεις για κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας , ενώ η ίδια η κοινωνική ευταξία όπως είχε εδραιωθεί κατά τη διάρκεια των δύο αυτών τελευταίων δεκαετιών της μετασοβιετικής κυριαρχίας δεν αμφισβητήθηκε . Αλλά το πολιτικό περιεχόμενο μιας επανάστασης μπορεί να μην αντιστοιχεί πλήρως στην δυναμική της : η πραγματική εμπειρία των μαζών, η αποφασιστικότητα και η ικανότητά τους να οργανωθούν από μόνοι τους , μπορεί να είναι πολύ πιο μπροστά από την «πολιτική φαντασία» τους. Και αν ακόμα η επανάσταση αποτύχει μόνο και μόνο επειδή λείπει ένα ανεξάρτητο πολιτικό σχέδιο, ποτέ δεν παύει να είναι μια επανάσταση .