Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Περί προδοτών και προδομένων

Ντίνος Χριστιανόπουλος ΔΗΜΑΣ
 
Μανώλης Αναγνωστάκης ΟΧΙ ΑΠΟ ΔΩ









 














ΟΧΙ ΑΠΟ ΔΩ


Ὄχι ἀπὸ δῶ. Λάθος στὸ φάκελο καὶ στὶς διευθύνσεις
Μιὰ λέξη ἕνας ἀριθμός κι ὅλο τὸ νόημα ἀλλάζει
Ἕνα κουδούνι πιὸ δίπλα κι ὁ ἐνοικιαστής εἶναι
ἄλλος
Κλείνει τὰ παντζούρια τὸ βράδυ μανταλώνει τὶς
πόρτες
Κατεβάζει τὰ μεγάλα στὸρ φράζει μ’ ένα σεντούκι
τὴν ξώπορτα
Σβήνει προσεκτικὰ τ’ αποτσίγαρα καὶ κρύβεται
κάτω ἀπ’ τὶς κουβέρτες.
Λάθος. Γιατὶ χτυπᾶς τὸ μάνταλο; δὲ θὰ σ’ ἀνοίξει
Ἡ ὥρα εἶναι περασμένη καὶ στὸ σκοτάδι δὲν μπο-
ρεῖς νὰ ξεχωρίσεις.
Πῶς νὰ πιστέψω πὼς εἶσαι σὺ ὁ Φώτης, ὄχι ὁ
Κώστας, ὄχι ὁ Θανάσης τοῦ Κώστα;
Γιατὶ ἀλλάζεις φορεσιές, ἁλλάζεις χτένισμα, δένεις
ἀλλιώτικα τὸν κόμπο τῆς γραβάτας;
Παντρεύτηκες δύο φορὲς καὶ τώρα μετρᾶς τὶς ἐρω-
τικές σου ἐπιτυχίες
Ἀρχείο σὲ σειρὰ ἀλφαβητική, γράμματα καὶ φω-
τογραφίες.
Δὲ σὲ γνωρίζω. Ἴσως νὰ ταξιδέψαμε μαζί, ὅπως
τὸ λές, μὲ τὸ «Ἀλκινόη»
Πήγαμε τρεῖς φορὲς στὸ «Θερμαϊκὸν» μοῦ πλή-
ρωσες τὸ τρὰμ γιὰ τὴν Καμάρα
Μὰ δὲ σὲ ξέρω. Ἀπό τὸ δρόμο αὐτὸ δὲν πέρασες
ποτέ σου
Δὲ διάβασες τὰ ἐπισκεπτήρια καὶ τὶς ἐπιγραφὲς
πάνω στοὺς τοίχους
Ὅλες οἱ ξώπορτες κλειστὲς καὶ τὸ σεντούκι, μὴν
ξεχνᾶς — μόλις νυχτώσει.

Ὄχι δὲν πιάνω τὸ χέρι σου. Δὲ θὰ κλέψεις τὸ σχῆ-
μα τοῦ δικοῦ μου.

Μανόλης Αναγνωστάκης













Δημᾶς


Δημᾶς Παύλῳ δεσμίῳ ἐν Ρώμῃ˙ χαίρειν.
Εἶναι ἡ τέταρτη φορὰ ποὺ ἐπιχειρῶ νὰ σᾶς γράψω,
μέσα σὲ τοῦτο τὸ πολυθόρυβο μπὰρ μὲ τὸ ράδιο νὰ παίζει σουὶνγκ
καὶ τὸ κορίτσι νὰ μὲ κοιτάει παραξενεμένο.
Συχνὰ θυμοῦμαι τὴν ἐν Χριστῷ ζωή, τοὺς ἀδελφοὺς ἐν Κυρίῳ,
μὲ ταράζει ἡ νοσταλγία, μὲ διαλύει.
Ὅλοι μὲ θεωροῦν εὐτυχισμένο καθῶς μὲ βλέπουν μὲ τὸ χακί,
τὸ περίστροφο στὰ δεξιά, νὰ βαδίζω γεμᾶτος αὐτοπεποίθηση,
στὴ Μπάρα, στὰ θέατρα, στὰ ζαχαροπλαστεῖα, στὰ γυμναστήρια.
Ὅμως νιώθω καλὰ τὴν τερηδόνα ποὺ προχωρεῖ.
Τί τὰ θέλετε, κύριε, τί τὰ θέλετε,
ἐμεῖς ποὺ γνωρίσαμε μικροὶ τὸ Χριστὸ ζοῦμε τώρα τὴ θλίψη˙
χάσμα γὰρ μέγα ἐστήρικται μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν.
Ὅπου νὰ γυρίσω, μὲ σκοτώνει τὸ παράπονό σας:
Δημᾶς μὲ ἐγκατέλιπεν ἀγαπήσας τὁν νῡν αἰῶνα.
Κι ὅμως νιώθω παράταιρος μέσα στὸν κόσμο αυτό,
σὰν κλασικὴ μουσικὴ σὲ ταβέρνα.
Κι ὅταν ἀνοίγω τὸ ἀλμποὺμ μὲ τὰ εἰκόνια ποὺ μᾶς κάμναν
πλανόδιοι ζωγράφοι σ’ ἐξορμήσεις ἱεραποστολικές,
δὲν ξέρω ἂν θὰ ’θελα νὰ ἐπιστρέψω, εἶναι τόσο ὀδυνηρὴ
ἡ ἐποχὴ τῆς φρόνησης, θὰ ’θελα μόνο
νὰ ξεριζώσω μὲ τὰ χέρια μου τὴ μνήμη.
Τάχα νὰ βάλω πιὰ τὶς χῶρες μου σὲ κάποια τάξη;
Καὶ πῶς μὲς στ’ ἀδιέξοδο ἔξοδο νὰ ’βρω;










Η Αντιδραστική Αποσύνθεση του Κουρδικού Εθνικισμού

ή πώς ένα εθνικιστικό «αντιιμπεριαλιστικό» κίνημα στα χέρια μικροαστών εθνικιστών, γλιστράει στην ανοικτή συνεργασία με τον κάθε σημαίας ιμπεριαλισμό κι από 'κει στην ανοιχτή πλέον συμμαχία με το μακελάρη του Συριακού λαού. Η προδοσία από αυτές τις ταξικές δυνάμεις των προσδοκιών του Κουρδικού λαού για αυτοπροσδιορισμό και εθνική ανεξαρτησία  έχει συντελεστεί.

 Αναδημοσίευση από τους Νιου Γιορκ Τάιμς


Της Καρλόττα Γκωλ


Μετάφραση Παραναγνώστης

Από την υποδοχή των φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλακών στο θύλακα
της Αφρίνης την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018. .Διακρίνονται πορτραίτα
του Οτσαλάν και του Άσαντ. Φωτογραφία του Αχμάντ Σάφι Μπιλάλ 
Πρακτορείο του Γαλλικού Τύπου, Εικόνες Γκετύ.



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Πιστές στην κυβέρνηση της Συρίας πολιτοφυλακές κατέφθασαν στο βορειοδυτικό θύλακα της Αφρίνης την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου σε υποστήριξη των Κουρδικών πολιτοφυλακών, διεκδικώντας έδαφος και υποσκελίζοντας τις τουρκικές δυνάμεις, που ήδη βαδίζουν μαχόμενες προς την πόλη εδώ και σχεδόν ένα μήνα.
 Τηλεοπτικές εκπομπές και αναρτήσεις κοινωνικών μέσων δείχνουν πλήθη να πανηγυρίζουν στην κεντρική πλατεία της πόλης της Αφρίνης, ανεμίζοντας σημαίες και κρατώντας αφίσες του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ και του Κούρδου μαχητικού ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος είναι φυλακισμένος στην Τουρκία κατηγορούμενος για τρομοκρατία.

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Τρομοκρατική επίθεση των ΜΑΤ στα γραφεία του ΝΑΡ
Δεν υποχωρούμε! – Λευτεριά στο λαό, θάνατος στο φασισμό!
Στον απόηχο του εθνικιστικού συλλαλητηρίου και καθώς ομάδες φασιστών κυκλοφορούσαν με κράνη και ρόπαλα στο κέντρο της Αθήνας αναζητώντας υποψήφια θύματα, διμοιρία των ΜΑΤ επιτέθηκε στα γραφεία του ΝΑΡ (επί της οδού Κλεισόβης, στην πλατεία Κάνιγγος) και στους συντρόφους που είχαν αναλάβει την περιφρούρησή τους.
Η επιδρομή της διμοιρίας με χρήση χημικών και κλομπ λίγο μετά τις 4 μ.μ. έγινε με τέτοια κατασταλτική μανία, που όχι μόνο κτυπήθηκαν μέλη του ΝΑΡ με κλομπ, αλλά οι ΜΑΤατζήδες έριξαν χημικά ακόμα και μέσα στα γραφεία του ΝΑΡ, πριν απωθηθούν από την περιφρούρηση.
Πρόκειται για ευθεία κατασταλτική και τρομοκρατική ενέργεια προς το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όλη την μαχόμενη Αριστερά και τον κόσμο του κινήματος που δεν σκύβει το κεφάλι, για την οποία το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φέρουν ακέραια την ευθύνη.
Στην περίπτωση αυτή δεν χωρά καμιά δικαιολογία. Τόσο ο χώρος, ο χρόνος και η ένταση της επίθεσης μόνο αποτέλεσμα λάθους δεν μπορεί να αποτελεί.
Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν πως το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα κάνουν έστω κι ένα βήμα πίσω από την ανυποχώρητη πάλη τους για το Ψωμί – Δουλειά – Ειρήνη – Ελευθερία της εποχής μας, ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος του, στην κυβερνητική πολιτική και όλο το μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο , τον εθνικισμό - φασισμό και όλα τα φασιστικά ντόπερμαν του συστήματος.


Γραφείο Τύπου
του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Αθήνα, 4/2/2018

πηγή: www.narnet.gr