Αιχμάλωτοι πολέμου

Αναδημοσίευση από το 2467Kollodai

 

 

 

Maricopa στην Αριζόνα των ΗΠΑ

Αν αναρωτηθεί κανείς ποια είναι αυτή η εικόνα που θα μπορούσε να αποκρυσταλλώσει τη βαρβαρότητα της εποχής, αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό, τότε είναι πολύ πιθανό αυτή να ήταν η εικόνα των σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όσο δυνατές κι αν είναι αυτές οι εικόνες, ωστόσο, δεν παύουν να είναι μία στιγμή. Αν αναλογιστεί κανείς πάνω σε αυτές, τότε ίσως παρατηρήσει κάτι πιο μεγάλο. Ότι αυτές δεν είναι μια παραφωνία, αλλά η συμπύκνωση ενός κυρίαρχου μοντέλου διακυβέρνησης. Η διαχείριση τεράστιων πληθυσμών με όρους ποινικής τιμωρίας, ακόμα και αν αυτή πολλές φορές δεν υπόκειται στην επιβολή κάποιου ποινικού νόμου, είναι η κύρια παραγωγή ενός μεγάλου και σίγουρα του πιο προσοδοφόρου τμήματος της εργατικής τάξης, που εντάσσεται κοινωνικά μέσω της ίδιας της κατάστασης αποκλεισμού της.
Οι δομές μαζικού εγκλεισμού είναι σίγουρα ένα στέρεο μοτίβο στη μοντέρνα ιστορία. Θεσπίζεται πάντα μέσω της κρατικής απόδοσης διάφορων αντικοινωνικών χαρακτήρων σε μεγάλα σύνολα ανθρώπων που πληρούν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις. Ένας τέτοιος αντικοινωνικός χαρακτήρας μπορεί να σχετίζεται με διάφορους κινδύνους. Οι έγκλειστοι μπορεί να είναι επικίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή – ο,τι και αν σημαίνει αυτό σε κάθε κοινωνία, για την δημόσια υγεία, για την ίδια τη ζωή λόγω εγκληματικής συμπεριφοράς και πολλές φορές για όλα αυτά μαζί. Έτσι τους αφαιρείται η ανθρώπινη υπόσταση και συνεπώς η πολιτική ταυτότητα που συνεπάγεται τις κάθε είδους θεσμικές εγγυήσεις για την ίδια τους την ύπαρξη. Τα παραδείγματα είναι άπειρα: ο παράφρων, ο φτωχός, ο λεπρός, η μάγισσα, ο νέγρος, ο Εβραίος, ο τσιγγάνος, ο ομοφυλόφιλος, ο κομμουνιστής και η λίστα δεν έχει τέλος.

Τουρκία, Αντάρτες Κούρδοι και Άσαντ στη Βόρεια Συρία

 Αντιφάσεις στις Κινήσεις προς μια Περιφερειακή Αντεπαναστατική Συμμαχία

του Michael Karadjis

 Μετάφραση: Παραναγνώστης

 Αναδημοσίευση από το Blog του συγγραφέα
 

Δύο ανταγωνιστικά σχέδια ενοποίησης εις βάρος της Ντάες στη Βόρεια Συρία..
Πράσινο = αντάρτες, κίτρινο = SDF , μαύρο = Ντάες , κόκκινο Άσαντ.
Η απόσταση μεταξύ των δύο περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες
είναι τώρα μόλις 10 Km

Τη μία εβδομάδα οι Ηνωμένες Πολιτείες έσπευδαν στην υπεράσπιση των Κούρδων συμμάχων τους, των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας (YPG), όταν το καθεστώς Άσαντ τους βομβάρδιζε στο Hasake, και την επόμενη εβδομάδα πολλές φιλο-YPG φωνές κατηγορούσαν τις ίδιες ΗΠΑ για προδοσία, για υποστήριξη της τουρκικής επέμβασης στη Συρία, (μαζί με 5000 στρατεύματα του Ελεύθερου Συριακού Στρατού ,FSA), για να διώξει το ISIS από τη συνοριακή πόλη Jarablus.
Ωστόσο, η αστάθεια δεν θα ήταν μια χρήσιμη εξήγηση της συμπεριφοράς των ΗΠΑ. Αντίθετα, τα δύο γεγονότα δείχνουν ότι ίσως σκαρώνονται τα περιγράμματα μιας περιφερειακής συμφωνίας για μια αντιδραστική λύση της συριακής κρίσης. Αν κάτι ακούγεται συνωμοτικό, επιτρέψτε μου να τονίσω εξαρχής ότι τίποτα από αυτά δεν έχει συγκεκριμενοποιηθεί, πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν, και πολλοί μπορεί να μείνουν μόνο κατά το ήμισυ ικανοποιημένοι. Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι τα κράτη που εμφανίζονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, πίσω από τα παρασκήνια διεξάγουν διαπραγματεύσεις, δεν είναι δα μια τεράστια αποκάλυψη.