Για μια Επαναστατική Διεθνή - Δημόσια Τάση της 4ης Διεθνούς

Καταληκτική Συνάντηση  του Θερινού Σχολείου

Τοποθέτηση για τον πόλεμο

 

 

A Russian Invasion

The most crucial national question facing the October Revolution was that of Ukraine, a vast territory colonized by Catherine the Great. Russian feudal lords imposed serfdom, brutally converting Ukrainian peasants into serfs and locking Ukraine in the Prison of the Peoples. Ukrainian nationalism was to miss a whole ethnogenetic epoch and remain unhatched.

The Bolsheviks’ palinodes and retractions about which Lenin himself felt "strongly guilty before the workers of Russia, for not having intervened energetically and decisively enough" against the resurgent Great-Russian chauvinism of the rising Stalinist bureaucracy and their ultimate failure to respond adequately fueled the civil war, contributed to containing the revolution within the Tsarist borders, too far away from Europe and especially Germany, and even enabled the king of Romania to bloodily crash the Hungarian Soviets. The famine during Stalin’s forced collectivization, and the continuous national oppression afterward, could only add an anti-soviet and anti-communist character to the Ukrainians’ hate towards their oppressors.

Παντελής Πουλιόπουλος

 Σαν σήμερα, 6 Ιουνίου 1943 εκτελείται στο Νεζερό ο σπουδαιότερος Έλληνας Μαρξιστής Παντελής Πουλιόπουλος.

 

Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από ένα κείμενό του, που δημοσιεύθτηκε το Δεκέμβρη του 1935. Πρόκειται για τα σημεία 36, 37 και 38 των Θέσεων της Κ.Ε. της ΟΚΔΕ για την συζήτηση ανάμεσα στους Κομμουνιστές Διεθνιστές και ειδικότερα με την ομάδα «Μπολσεβίκος» πάνω στο ζήτημα της Νέας Διεθνούς και του Νέου Κόμματος στην Ελλάδα που αναφέρεται στα καθήκοντα της ΟΚΔΕ σχετικά με την κατάσταση του συνδικαλισμού. Οι καταστάσεις που περιγράφονται  μας είναι και σήμερα πολύ - μα πολύ - γνώριμες

Αναδημοσιεύουμε από το διαδικτυακό Αρχείο των Μαρξιστών

 

36. Το βασικό συνδικαλιστικό πρόβλημα σήμερα. 

Η βιαιότητα της κεφαλαιοκρατικής επίθεσης, η πολιτική του σταλινισμού και του ρεφορμισμού έχουν σήμερα παραλύσει πλέρια την οργανωμένη αντίσταση του προλεταριάτου. Το συνδικαλιστικό κίνημα των εργατών βρίσκεται σε τέτοια αποσύνθεση που με μια ορισμένη έννοια μπαίνουν σήμερα μπροστά στην επαναστατική πρωτοπορία καθήκοντα παρόμοια με μια απαρχής οργάνωση της εργατικής τάξης, όπως έμπαινε στα 1918-20 μπροστά στο Σοσιαλεργατικό Κόμμα. 

Εκλογές 2023

Εκλογική Διακήρυξη ΟΚΔΕ-Σπάρτακος Ελλ.τμήμα 4ης Διεθνούς

Συνδικαλιστική Γραφειοκρατία και Αντικαπιταλιστική Αριστερά

Πρόταση της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική

 

 

Τα συνδικάτα στην εποχή μας

Ο ιμπεριαλιστικός κοινοβουλευτισμός είναι από καιρό νεκρό γράμμα. Τα μεγάλα μονοπώλια ελέγχουν άμεσα, χωρίς αντιπροσωπευτικές διαμεσολαβήσεις, τόσο τα εθνικά κράτη όσο και τα υπερεθνικά πολιτικά κέντρα. Διεθνείς ιμπεριαλιστικοί στρατηγικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ) και θεσμοί (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή κλπ) σχεδιάζουν κατευθυντήριες οδηγίες οι οποίες γίνονται εν ριπή οφθαλμού εθνικοί ή Ευρωενωσιακοί νόμοι από «κοινοβούλια» που ψηφίζουν αβλεπί. Αυτό το πολιτικό πλαίσιο ανεγείρεται στο έδαφος και επικαθορίζει τη γενική δομική κρίση του καπιταλισμού, οι επαναλαμβανόμενοι παροξυσμοί της οποίας διαπλέκονται με την κλιματική και την ενεργειακή κρίση, επεκτείνονται στις εφοδιαστικές αλυσίδες και τείνουν να αντικαθιστούν με κρατική καταστολή ό,τι χάνεται σε όρους αστικής ηγεμονίας. Για τα συνδικάτα δεν απομένει λοιπόν παρά η θέση ενός δευτερεύοντος οργάνου πειθάρχησης της εργατικής τάξης.

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, προκειμένου να διαιωνίσει τα προνόμιά της, αναλαμβάνει πρόθυμα αυτό το ρόλο, προσεγγίζει και, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, ενσωματώνεται στο κράτος. Αγωνίζεται από τη μια να αποδείξει στο κράτος τη χρησιμότητά της ως μηχανισμού πειθάρχησης της τάξης και να πείσει τη βάση της από την άλλη, πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος επιβίωσης από την υποταγή και την επαιτεία.