Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;

Αναδημοσίευση από την  avantgarde

Ο Τρότσκι το 1939

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι ο επίλογος από το 2ο μέρος της μπροσούρας του Λ.Τρότσκι «Η Ηθική τους και η Ηθική μας» γραμμένη το 1938 σε μια εποχή με εμφανείς ιστορικές αναλογίες με τα γεγονότα που συμβαίνουν στις μέρες μας, με τη διαφορά ότι σε αντίθεση με τότε η αναμέτρηση δεν έχει κριθεί ακόμα. Η άνοδος του νεοφασισμού, και η παράλληλη επιβολή από την άρχουσα τάξη ενός κράτους έκτακτης ανάγκης, σε συνδυασμό με την κατάρρευση του “κοινωνικού συμβολαίου”,  δεν είναι τίποτα περισσότερο από την έκφραση στο εποικοδόμημα ενός χαμηλής έντασης εμφυλίου πολέμου. Στην αναμέτρηση αυτή το μπλοκ της αντεπανάστασης την ίδια ώρα, που επιβάλλει με το μαστίγιο τη θέλησή του στους από κάτω , επιδίδεται και σε ένα όργιο υποκρισίας παραδίδοντας στα θύματά του μαθήματα καλής συμπεριφοράς και ηθικής. Στο «Η Ηθική τους και η Ηθική μας» ο Τρότσκι εκθέτει τη μαρξιστική αντίληψη για τη διαλεκτική αλληλεξάρτηση μέσων και σκοπών και αντιτάσσει στην ηθικολογία των αστών την επαναστατική ηθική, το δίκαιο του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση…

Προκήρυξη ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για την Απεργία της 6ης Νοέμβρη

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ
ΟΧΙ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΩΡΑ– ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ

Μια ακόμα αποφασιστική περίοδος, στον πόλεμο που έχουμε, ανοίγεται μπροστά μας.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να πείσει ότι «διαπραγματεύεται» με την τρόικα να «μην υπάρξουν νέα μέτρα και νέο μνημόνιο». Όμως τα βάρβαρα μέτρα, είναι ήδη αποφασισμένα και προχωράνε. Πίσω από το παραμύθι της «επαναδιαπραγμάτευσης» νέος καταιγισμός μέτρων ετοιμάζεται.

Ένα είναι το ερώτημα: Θα καταφέρουν να εφαρμόσουν τα μέτρα των μνημονίων και να  περάσουν  τον νέο γύρο της σκληρής επίθεσης ή οι εργαζόμενοι με την κλιμάκωση των αγώνων τους  θα τους εμποδίσουν, θα  ανατρέψουν την βάρβαρη πολιτική των δανειστών, του κεφαλαίου και της ΕΕ και την δικομματική κυβέρνηση, ανοίγοντας, τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής!.

«Η στρατηγική της έντασης»

Αναδημοσίευση από τον Παραλληλογράφο

 

τρομοκρατικά χτυπήματα και ενοχοποίηση της Aριστεράς στην Ιταλία του 1970

Ένα κείμενο το οποίο δείχνει να είναι ιδιαίτερα επίκαιρο σήμερα (αν και είναι ούτως ή άλλως επίκαιρο διαχρονικά), απαλλοτριώνει ο DrAluca από το site Barikat.gr.

της Κατερίνας Σκαργιώτη

 

Η έρευνα για την ανάπτυξη της τρομοκρατίας στην Ιταλία του 1970 έχει αναδείξει πολλές πτυχές της λειτουργίας του παρακράτους, της σύνδεσής του με το επίσημο κράτος καθώς και την ενοχοποίησης των αριστερών κινημάτων. Η δράση των παρακρατικών οργανώσεων κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης δεκαετίας αποτελούν παράδειγμα και αντικείμενο μελέτης για εκείνους που επιθυμούν να κατανοήσουν πως ο φασισμός μπορεί να γίνεται εργαλείο στα χέρια του συνασπισμού εξουσίας.

ΤΟ ΕΕΚ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Ανακοίνωση του ΕΕΚ-Τροτσκιστές

Η φονική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο την Παρασκευή 1 Νοέμβρη είναι πολιτικά αποπροσανατολιστική κι επικίνδυνη για την ελπιδοφόρα αντιφασιστική δυναμική που έχει αναπτυχθεί μέσα στους κόλπους των εργαζομένων και του λαού μετά την ναζιστική δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα υποστηρίζει ότι η συντριβή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής μπορεί να επιτευχθεί με τις μεθόδους και τα όργανα πάλης του ίδιου του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Το επαναστατικό κίνημα της διεθνούς εργατικής τάξης διαθέτει τεράστιες δυνάμεις που είναι ικανές να απαλλάξουν την ανθρωπότητα από τον εφιάλτη του ναζισμού και τη φρίκη του χρεοκοπημένου καπιταλισμού.
Το ΕΕΚ τονίζει ότι στις σημερινές συνθήκες, υπάρχει η επείγουσα ανάγκη ενός Ενιαίου Ταξικού Μετώπου του εργατικού και λαϊκού κινήματος κι ο σχηματισμός από το κίνημα οργάνων εργατικής αυτοάμυνας σε σύνδεση με την πάλη για την ανατροπή της τροϊκανής συγκυβέρνησης και την εργατική εξουσία.

Σάββατο 2 Νοέμβρη

Και η σχετική θεωρία περί μεθόδων ταξικής πάλης, χρήσιμη δια πάντα ναυτιλόμενο..

Ο  ΠΑΡΤΙΖΑΝΙΚΟΣ  ΠΟΛΕΜΟΣ  [1]

του Β.Ι. Λένιν 

Θέσεις Τεύχος 81, περίοδος: Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2002

Το ζήτημα της παρτιζάνικης δράσης ενδιαφέρει πάρα πολύ το κόμμα μας και την εργατική τάξη. Έχουμε ήδη θίξει ανά­μεσα στ' άλλα επανειλημμένα το ζήτημα αυτό και τώρα σκο­πεύουμε να κάνουμε, όπως υποσχεθήκαμε, μια πιο ολοκληρω­μένη έκθεση των απόψεων μας ^[2] .