Ο Keynes ως πρώτο στάδιο του Marx

Η πρωτοβουλία stop euro - ee έδωσε στη δημοσιότητα ένα κείμενο με τίτλο «Εισήγηση Πρωτοβουλίας για τη συνέλευση». Διαβάζοντάς την δεν μπορεί κανείς να αποφύγει τον πειρασμό και να μην αφήσει το μυαλό του να πάει τις λαϊκομετωπικές ρεφορμιστικές αρλούμπες της Κομιντέρν στο μεσοπόλεμο.

Ας εξηγηθούμε.

Η Πρωτοβουλία Κατά του Ευρώ δηλώνει ότι σκοπεύει στη δημιουργία ενός «πλατιού λαϊκού κινήματος που θα διεκδικήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανατροπή της κοινωνικής καταβαράθρωσης» οι οποίες προϋποθέσεις είναι «Να φύγουμε τώρα από τη φυλακή του ευρώ και της ΟΝΕ». Αν ο στόχος σου είναι να ανατρέψεις μόνιμα την «κοινωνική καταβαράθρωση» και δεν είσαι ρεφορμιστής με βούλα, αυτό σημαίνει πως στοχεύεις στην Εργατική Εξουσία.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ : ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ 

Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, ενός εργοστασίου παραγωγής δομικών υλικών στη Θεσσαλονίκη, είναι απλήρωτοι από τον Μάη του 2011. Από πέρσι τον Σεπτέμβρη άρχισαν επίσχεση διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους κρατώντας παράλληλα βάρδιες στο εργοστάσιο για να μην πάρει η εργοδοσία τον εξοπλισμό. Μέσα σε αυτή την πορεία του αγώνα τους συνειδητοποίησαν ότι η καλύτερη λύση είναι να πάρουν οι ίδιοι το εργοστάσιο στα χέρια τους μέσω ενός εργατικού συνεταιρισμού και να το δουλέψουν υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης. Το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής είναι ένα σωματείο βάσης που λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά βασιζόμενο αποκλειστικά στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων.

Το αστικό στρατόπεδο στην εποχή μας

  Αναδημοσίευση από το Πριν

Στο πλαίσιο του σταδίου του ολοκληρωτικού καπιταλισμού δημιουργείται ένα επιχειρηματικό - κρατικό σύμπλεγμα, το οποίο μπορεί να κρατά σε ανώτερη από κάθε άλλη εποχή «ομηρία» κάθε κυβέρνηση εντός της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Η επαναστατική στρατηγική και τακτική πρέπει να έχει ως στόχο την κατάλυση και συντριβή του που αποτελεί ένα εξαιρετικά σύνθετο καθήκον.

 
Το άρθρο αποτελεί βελτιωμένη εκδοχή άρθρου που δημοσιεύθηκε στο τ. 1 του περιοδικού Τετράδια Ανυπότακτης Θεωρίας.

του Κώστα Μάρκου

Όταν διακηρύσσεις πως αγωνίζεσαι να συμβάλεις στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, δεν επιτρέπεται να μην γνωρίζεις καλά τον κύριο αντίπαλό σου, χωρίς να το πληρώσεις ακριβά. Σήμερα, τίθενται δυο κρίσιμα ερωτήματα:

Το «αστικό στρατόπεδο» των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών που καλούμαστε να ανατρέψουμε, αποτελεί μόνο μια οικτρή μειοψηφία, όπως υπονοεί, με κάποια δόση υπερβολής, το βασικό σύνθημα «είστε το 1% - είμαστε το 99%» του αμερικανικού κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ»;

Αξιολόγηση-Απολύσεις εκπαιδευτικών στο Σικάγο

Από την ταινία Entre les murs (Ανάμεσα στους τοίχους)

Αναδημοσίευση από τον Παραλληλογράφο
 
του Paul Street*
αλιευμένο από εδώ, μεταφράζει η Κροτ

Είναι πολύ αξιοσημείωτη η απεργία που γίνεται αυτές τις μέρες από το Συνδικάτο Εκπαιδευτικών στο Σικάγο του (δημάρχου)  Rahm Emmauel. Ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα είναι η αξιολόγηση της απόδοσης των εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με το καινούριο σύστημα, που συνδέει ασφυκτικά την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με τους βαθμούς των μαθητών στα τεστ, σχεδόν ένα τρίτο των εκπαιδευτικών της πόλης απειλούνται με απόλυση.
Όπως και σε πολλά άλλα σχολεία της χώρας, έτσι και στο Σικάγο, οι εκπαιδευτικές αρχές έχουν καταστήσει τους βαθμούς των μαθητών σε τυποποιημένα τεστ, ως το βασικό κριτήριο αξιολόγησης, σχετικά με το αν ένας δάσκαλος μπορεί να παραμείνει στη θέση του ή όχι.

Γενική Απεργία και Συγκέντρωση - Πορεία στη Σύρα

-->

ΑΠΕΡΓΙΑ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤO NEΩΡΙΟ ΣΤΟ ΙΚΑ 10:30

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

Τώρα όλοι μαζί με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση οργανώνουμε σαν ένας άνθρωπος την απεργία.

Καλούμε όλους τους εργάτες, τις εργάτριες, τους υπαλλήλους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς καταστηματάρχες, έμπορους και βιοτέχνες, τους φτωχούς αγρότες, τις γυναίκες και τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων να δώσουμε όλοι μαζί αυτή την μάχη της γενικής απεργίας.

Να νεκρώσουν όλοι οι χώροι δουλειάς, το Νεώριο, οι οικοδομές, οι Δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, να κλείσουν τα μαγαζιά, να βγούμε όλοι στους δρόμους. Μόνο έτσι θα νιώσουν την τεράστια δύναμη μας.

Να σταθούμε όρθιοι, να πάρουμε στα χέρια μας το δίκιο μας, τη ζωή μας, το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ –ΕΕ-ΔΝΤ-ΤΡΟΙΚΑ

Προχωρούν σε πακέτο περικοπών μισθών και συντάξεων ακόμη 11,5 Δις και ριζικές ανατροπές, όπως:

• Καθορισμός του κατώτερου βασικού μισθού με νόμο, πράγμα που σημαίνει κατάργηση στην ουσία του κατώτερου μισθού και των Συλλογικών Συμβάσεων. Μεροκάματα Βουλγαρίας και Αλβανίας για όλους, κατάργηση του 13^ου και 14^ου μισθού στο δημόσιο, μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια ΕΟΖ.
• Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων διαμέσου της εφεδρείας, αξιολόγηση όλων των δημόσιων υπηρεσιών με διακηρυγμένο στόχο την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κάθε δημόσιου αγαθού. Οι περιβόητες διαθρωτικές αλλαγές στο «σπάταλο δημόσιο» μεταφράζονται για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία σε νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και σε σχολεία υποχρηματοδοτούμενα, με εκπαιδευτικούς που θα σιτίζονται από την καραβάνα της κρατικής φιλανθρωπίας.
• Πλήρης κατάργηση του 8ωρου και ο καθορισμός των ωρών, των ημερών, των βαρδιών με μονομερή απόφαση του εργοδότη και με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο, λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών με προγράμματα ενοικίασης εργαζομένων και συμβάσεις περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Η σταθερή απασχόληση μετατρέπεται από δικαίωμα, σε αναχρονισμό του παρελθόντος.
• Μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, η σύνταξη στα 67, η μείωση των συντάξεων και η παράλληλη αύξηση των 4500 ενσήμων στα 6.000 για την εξασφάλιση της ελάχιστης σύνταξης. Περικοπή ή και κατάργηση του εφάπαξ με ενδεχόμενη αναδρομική ισχύ σε όσους ήδη το έχουν πάρει. Στην ουσία οδηγούμαστε στην πλήρη ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση.

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΑΔΕΔΥ

Χρόνια τώρα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αφοπλίζουν και αδυνατίζουν τα συνδικάτα στο όνομα του εφικτού. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι με κοινωνικό διάλογο θα λυθούν τα οξυμμένα προβλήματα των εργαζομένων. Ακόμα και σήμερα πιστοί στην «ανταγωνιστικότητα» και την Ε.Ε. συζητούν τρόπους και «μείγματα» πολιτικής που καθιστούν συνυπεύθυνους στην κρίση τους εργαζόμενους. Το μέγεθος της επίθεσης απαιτεί, ένα ανασυγκροτημένο ταξικό εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στην αυτοοργάνωση του κόσμου της εργασίας, στον πρωτοβάθμιο συντονισμό και στις επιτροπές αγώνα με συγκεκριμένη πολιτική στόχευση και στρατηγική. Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης του κόσμου της εργασίας για την ανατροπή των πολιτικών κεφαλαίου-Ε.Ε-ΔΝΤ.

Για κανένα χρέος δεν είναι συνυπεύθυνος ο εργαζόμενος.

Για κανένα τμήμα μικρό ή μεγάλο δεν πρέπει να πληρώσει ο Λαός

ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΧΡΕΟΣ

ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΓΩΝΑΣ –ΡΗΞΗ -ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Περί φαινομενολογίας της καπιταλιστικής κρίσης-δυο λόγια για την ''ελληνική περίπτωση''

 Αναδημοσίευση από το    Τάξεις και Ηθική.

  Κάπου στη ''Κριτική του Καθαρού Λόγου'' ο Κάντ γράφει πως αν ο άνθρωπος είχε διαφορετικά αισθητήρια όργανα, τότε τα ''φαινόμενα'' των πραγμάτων θα ήταν διαφορετικά. Κάνοντας μια αναλογία, διαφορετικά ''αισθητήρια όργανα'' έχουν τα διάφορα πολιτικοοικονομικά συστήματα (αλλιώς, οι διάφοροι κοινωνικοοικονομικοί σχηματισμοί), και αυτό σημαίνει ότι η καπιταλιστική κρίση ''εμφανίζεται'' με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το ποιο είναι το σύστημα για το οποίο αυτή αποτελεί ένα ιδιαίτερο, ιστορικό πρόβλημα.
  Έτσι, η ίδια παγκόσμια, καπιταλιστική κρίση, αλλιώς ''εμφανίζεται'' στη Γερμανία, αλλιώς στην Ιταλία, αλλιώς στην Αυστραλία, και αλλιώς στην Ελλάδα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ: επικίνδυνες αυταπάτες και δεξιά λογική

Η παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ από τον Αλέξη Τσίπρα έδειξε για άλλη μια φορά τα όρια και τις αυταπάτες του αριστερού κυβερνητισμού και του αριστερού ευρωπαϊσμού
-         Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε όρκους πίστης στο ευρώ παραβλέποντας ότι η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης και οι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ του κεφαλαίου είναι που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση

Επιτομή Κοινοβουλευτικού Κρετινισμού

Άστραψε και βρόντηξε ο κ. Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος στο RED NOTEBOOK με αφορμή την φασιστοσύναξη του Μελιγαλά.
Το καινούργιο, μας λέει, είναι ότι η ΧΑ διεκδικεί in situ την πολιτική κληρονομιά των Ταγμάτων Ασφαλείας : Το πανηγύρι αυτό  «είναι το σκηνικό για την αποκατάσταση, όχι γενικώς των «θυμάτων των κομμουνιστών», αλλά των Ταγμάτων Ασφαλείας.»
Ε, δεν μείναμε με ανοιχτό το στόμα γι αυτήν την εξέλιξη, άλλωστε έχει εντοπιστεί από το 2005 τουλάχιστον.

Μια Μικρή Ιστορία για έναν Σύντομο Γάμο

Ντόρος πολύς γίνεται για  τη νίκη του ΕΛΑΣ στο Μελιγαλά απέναντι στους Ράλληδες Χιτλεροφασίστες του Παπαδόγκωνα. Μια καλή εξιστόρηση των φασιστοπανηγύρεων στο Μελιγαλά μπορεί να βρει κανείς στον Ιό  Ελευθεροτυπία 2005, ενώ το ιστορικό της μάχης μπορεί κανείς να το βρει στο άρθρο του Κ. Ρουσίτη στην Εργατική Εξουσία.
Εδώ θέλω μόνο να πω μια ιστορία. Μια ιστορία όπως την άκουσα να την διηγούνται, ένα καλοκαιρινό βράδυ, κάμποσα καλοκαίρια προτού ενσκύψει δριμεία η καπιταλιστική κρίση, στο άγριο τοπίο της Μάνης, εκεί όπου είναι μονάχα φως κι ο ίσκιος της μάντρας σίδερο, μαύρο σίδερο.

Το Ποσοστό Κέρδους είναι το Κλειδί

Από 10 μέχρι 13 Αυγούστου το κίνημα Occupy Wall Street και η Union for Radical Political Economics   διοργάνωσαν καλοκαιρινό campus  με θέμα “Ριζοσπαστικές Οικονομικές Θεωρίες για την Τρέχουσα Οικονομική Κρίση”. Αυτή είναι η εισήγηση του M Roberts

Του Michael Roberts

Μετάφραση: Παραναγνώστης

Στη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία δεσπόζει ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. Στον καπιταλισμό, το χρήμα χρησιμοποιείται για να βγάλει περισσότερο χρήμα. Την παραγωγή την οδηγεί το κέρδος και όχι οι κοινωνικές ανάγκες.

Βιομηχανική Μεταλλευτική

--> Ενημερωτικό δελτίο

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Πραγματοποιήθηκε τη Τετάρτη 12/9 η προγραμματισμένη συνέλευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με τη συμμετοχή των εργαζομένων του σωματείου.
Η συνέλευση κινήθηκε αρχικά γύρω από τα συμπεράσματα και τις εντυπώσεις γύρω από τη συμμετοχή του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ και της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην ανεξάρτητη συγκέντρωση της Καμάρας. Τονίστηκε πως ήταν το πρώτο βήμα για την περαιτέρω κοινωνικοποίηση του ζητήματος του δίκαιου αγώνα μας και σε άλλους εργαζόμενους, καθώς τα πανό του σωματείου και της πρωτοβουλίας, οδήγησαν την πορεία χιλιάδων ανθρώπων.

Στο Νοσοκομείο

Αναδημοσίευση από τις Αυθόρμητες Μεταβολές
 
  Τα κυλικεία των Δημόσιων Νοσοκομείων είναι πλέον από τους ελάχιστους χώρους που μπορεί κανείς να βρει θρυλικά περιοδικά (ελαφρώς κιτρινισμένα) όπως τα «Κράνος», «Έφοδος», «Τιραμόλα» και «Μικρός Σερίφης». Η παρατήρηση αυτή μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μια τόσο γελοία εισαγωγή στη σημερινή ανάρτηση, απλά και μόνο επειδή δεν μου βαστάει να ξεκινήσω με το λόγο για τον οποίο βρεθήκαμε στο Νοσοκομείο. Ίσως σε κάποιο καιρό από τώρα να κάνουμε μια συζήτηση πάνω στο θέμα, έτσι αποστασιοποιημένα και ψύχραιμα.

Η Θεωρία του Κρατικού Καπιταλισμού

Δημοσιεύουμε ένα μικρό διαμάντι επαναστατικής μαρξιστικής κριτικής του E. Mandel σε αυτό που υπήρξε το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο. Tο κείμενο είναι παρμένο από to Fourth International, Vol.12 No.5, September-October 1951, pp.145-156.και το αρχείο του Ernest Mandel

Μετάφραση: Παραναγνώστης

 

Οι επικρατούσες ιδέες για το τι υπάρχει σήμερα στη Ρωσία είναι εκείνες του «κρατικού καπιταλισμού» και του «Σοβιετικού Ιμπεριαλισμού». Αυτές είναι οι αντιλήψεις της κυρίαρχης αστικής τάξης που προσπαθεί να αποδώσει στη σοβιετική γραφειοκρατία όλες τις αμαρτίες της χωρίς όμως την σωτήρια χάρη της «δημοκρατίας». Ταυτόχρονα, παρέχουν το κύριο πρόσχημα στους μικροαστούς διανοούμενους για να μην «διαλέξουν πλευρά» στη γιγαντιαία ταξική πάλη που ξεδιπλώνεται σε παγκόσμια κλίμακα – εάν και όταν οι ίδιες αυτές ιδέες δεν εξυπηρετούν το σκοπό της προσχώρησης στο αστικό στρατόπεδο. Η θεωρία του κρατικού καπιταλισμού υποστηρίζεται όχι μόνο από τη σοσιαλδημοκρατία, τους θεωρητικούς της οποίας κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά, και από ασήμαντες αριστερίστικες ομάδες, αλλά και από τους εκπροσώπους μιας νέας και νικηφόρας προλεταριακής επανάστασης - από τους ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας , Μίλοβαν Τζίλας και Έντουαρντ Καρντέλι.[1]

Μαύρος ρεφορμιστής, άσπρος ρεφορμιστής αρκεί να θάβει την εργατική υπόθεση

Αναδημοσίευση από τον Κόκκινο Τύπο

 Είναι οι μπάτσοι αδέρφια μας;

Ζήσαμε να το δούμε κι αυτό: Η αριστερά της διαχείρισης και η αριστερά της μισής αντίστασης, παρούσες (μέσω κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης) στην κινητοποίηση των ένστολων για τις περικοπές!! Πιο συγκεκριμένα, από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί ο Δ. Στρατούλης και η Ρ. Δούρου ενώ από το ΚΚΕ ο Σ. Χαλαβατζής και ο Η. Σταμέλος (μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ).

Ας τα πάρουμε ένα ένα...

Πανεργατικό Συλλαλητήριο στη Σύρα

    Γενικός ξεσηκωμός διαρκείας ενάντια στην νέα κοινωνική λεηλασία. Να τελειώσουμε με τις βάρβαρες πολιτικές τους, πριν μας τελειώσουν όλους! Όλοι/-ες το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη 12 το μεσημέρι στην Περιφέρεια Νοτ. Αιγαίου (λιμάνι) στο πανεργατικό συλλαλητήριο

Μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές, η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΔΗ.ΜΑΡ, υλοποιώντας στο ακέραιο τις απαιτήσεις της τρόικας, της Ε.Ε και του ελληνικού κεφαλαίου, εγκαταλείπει οριστικά τη φρασεολογία της «αναδιαπραγμάτευσης» και επιδιώκει να ψηφίσει ένα νέο πακέτο επώδυνων αντιλαϊκών μέτρων που οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, τον κόσμο της εργασίας στην πτώχευση και στην εξαθλίωση. Τα 11,5 δις ευρώ μέτρα λιτότητας για τη διετία 2013-14, που στην πραγματικότητα θα ξεπεράσουν τα 20 δις μέχρι το 2016, έρχονται να συμπληρώσουν τους προηγούμενους γύρους λεηλασίας του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, επιφέροντας το τελειωτικό κτύπημα στα εργατικά δικαιώματα και το κοινωνικό κράτος. Οι ιστορικοί δείκτες για την εργατική τάξη, από την άποψη του εισοδήματος, των δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους γυρνούν πίσω στο μακρινό παρελθόν των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Ήδη η αγοραστική δύναμη των νέων κατώτατων μισθών κατρακύλησε πίσω στο 1978, οι ετήσιες απολαβές των εργαζομένων εξισώνονται με αυτές χωρών όπως η Εσθονία, η Τσεχία και η Κροατία και η ανεργία καλπάζει στο 24% με την προοπτική το 2013 να φτάσει στο 30%. Η χώρα βρίσκεται στην πέμπτη χρονιά της ύφεσης, η οποία έχει ξεπεράσει το 20%. Οι εργαζόμενοι έχασαν την τελευταία τριετία πάνω από το 1/3 του διαθέσιμου εισοδήματός τους. Η Ελλάδα θυμίζει χώρα που μόλις έχει βγει από πόλεμο: αυτή είναι η πραγματικότητα και το μέγεθος της καπιταλιστικής επίθεσης, όσο μπορούν να την περιγράψουν οι στατιστικές και οι αριθμοί. Την ίδια στιγμή η χρεομηχανή, παρά τις περικοπές και τη σφαγή των εργαζομένων, συνεχίζει να αναπαράγει τον ίδιο φαύλο κύκλο της ύφεσης και των νέων μέτρων : ξεπέρασε τα 300δις το δημόσιο χρέος, λίγους μήνες μετά την υποτιθέμενη σωτηρία της χώρας από τη δανειακή σύμβαση του Φλεβάρη. Αποδεικνύεται περίτρανα, επομένως, ότι η ένταξη στην Ε.Ε και την ευρωζώνη δεν οδηγεί τους εργαζομένους στην ευημερία και τον «εκσυγχρονισμό», αλλά στην εξαθλίωση των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων και στη διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους είχε οικοδομηθεί, μετά από μακροχρόνιους κοινωνικούς αγώνες.

Μετά από δύο και πλέον χρόνια μνημονιακής διαχείρισης είναι ξεκάθαρο ότι τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων δε στοχεύουν στον έλεγχο του χρέους και το «νοικοκύρεμα» των δημόσιων οικονομικών. Οι αστικές δυνάμεις επιδιώκουν, διαμέσου του χρέους, να αλλάξουν, πανευρωπαϊκά, το συσχετισμό δύναμης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, να δημιουργήσουν τους όρους υπερεκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας πάνω στους οποίους θα οικοδομηθεί ο νέος γύρος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Καθόλου τυχαία, από τα 31 δις της επόμενης δόσης, τα 25 δις θα πάνε στις τράπεζες και τα υπόλοιπα σε ιδιώτες για την υποτιθέμενη τόνωση της επιχειρηματικής δράσης. «Σφάζουν» τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους για 11,5 δις και χαρίζουν 25 δις στο τραπεζικό κεφάλαιο. Ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, παραχωρούν την Αγροτική Τράπεζα στην Πειραιώς, βάζουν πωλητήριο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός ξεπληρώνει τα χρέη του ελληνικού τραπεζικού κεφαλαίου.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό καπιταλιστικής λεηλασίας, οι ορδές των ναζιστών, με την ανοχή της αστυνομίας και της ελληνικής δικαιοσύνης, δολοφονούν καθημερινά το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης: τους μετανάστες. Απειλούν, πλέον, και κάθε άλλη ευπαθή ομάδα του πληθυσμού με αφανισμό, ευθυγραμμιζόμενοι με τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την κατεδάφιση κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας . Η Ελλάδα του ευρώ και των μνημονίων είναι και η Ελλάδα των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας, του ρατσισμού και της καταστολής. Η πραγματικότητα αυτή δεν αφορά στενά τις μεμονωμένες συμμορίες των νεοφασιστών, αλλά το συνολικό εκφασισμό του συστήματος της νέας δεξιάς συγκυβέρνησης με «προοδευτικό πρόσημο» και «αριστερούς εταίρους και συνδιαχειριστές».

Η προοπτική της «ανάπτυξης» που συνεχώς υπόσχονται είναι ο επόμενος εφιάλτης του κόσμου της εργασίας. Οι προτάσεις για τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών αποδεικνύουν περίτρανα το περιεχόμενο και την ταξική στόχευση της όλης συζήτησης περί ανάπτυξης. Εποχιακή εργασία των 400 ευρώ, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και δικαιώματα, περιβαλλοντική υποβάθμιση και εγκατάλειψη κάθε έννοιας δημόσιου αγαθού είναι, στην καλύτερη περίπτωση, οι βασικές προϋποθέσεις των αναπτυξιακών τους σχεδιασμών.

Οι εμπειρίες που απέκτησε ο κόσμος της εργασίας τα προηγούμενα τρία χρόνια, διδάσκουν ότι δε μπορούμε να έχουμε καμιά αυταπάτη και καμιά ψευδαίσθηση για το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δε μπορούμε να περιορίσουμε τον αγώνα και την πάλη μας στα στενά όρια μιας 24ωρης πριν τη ψήφιση των νέων μέτρων.

Το μέγεθος της επίθεσης απαιτεί, αντίθετα, ένα ανασυγκροτημένο ταξικό εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στην αυτοοργάνωση του κόσμου της εργασίας, στον πρωτοβάθμιο συντονισμό και στις επιτροπές αγώνα με συγκεκριμένη πολιτική στόχευση και στρατηγική. Για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση, για τη διαγραφή του χρέους και των μνημονίων, για τη ρήξη με το ευρώ και την Ε.Ε. Τώρα ήρθε η ώρα να σημάνει γενικός παλλαϊκός-πανεργατικός ξεσηκωμός διαρκείας για να σπάσει το κλίμα του φόβου και της υποταγής που καλλιεργούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, για να νικήσει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οι εργατικές κινητοποιήσεις με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα για τη συσπείρωση και την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Ο λαϊκός παράγοντας με την πάλη του μπορεί να σφραγίσει τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα, ανατρέποντας τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης και του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Το Συντονιστικό Σωματείων και Εργαζομένων στις Κυκλάδες καλεί όλους τους εργαζόμενους και το λαό της Σύρας σε πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη στις 12 το μεσημέρι έξω από την Περιφέρεια Ν.Αιγαίου (λιμάνι). 



ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ