Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Sans La Nommer, Georges Moustaki

Sans La Nommer, Georges Moustaki          Χωρίς να την κατονομάσω

Je voudrais, sans la nommer,                     Θάθελα, χωρίς να την κατονομάσω
Vous parler d’elle                                        Να σας μιλήσω γι αυτήν
Comme d’une bien-aimée,                          Σαν για μια αγαπημένη
D’une infidèle,                                            Για μια άπιστη
Une fille bien vivante                                 Μια ολοζώντανη κοπέλα
Qui se réveille                                            Που ξυπνά
A des lendemains qui chantent                  Στα αύριο που τραγουδούν
Sous le soleil.                                             Στη λιακάδα.

C’est elle que l’on matraque,                    Είναι εκείνη που χτυπούν με το ρόπαλο
Que l’on poursuit que l’on traque.            Που δικάζουν, που καταδιώκουν.
C’est elle qui se soulève,                            Εκείνη που ανασηκώνεται
Qui souffre et se met en grève.                  Που υποφέρει και ρίχνεται στην απεργία.
C’est elle qu’on emprisonne,                     Είναι εκείνη που φυλακίζουν
Qu’on trahit qu’on abandonne,                 Που προδίδουν που εγκαταλείπουν
Qui nous donne envie de vivre,                  Που μας δίνει τη δίψα για ζωή
Qui donne envie de la suivre                      Που δίνει τον πόθο να την ακολουθήσεις
Jusqu’au bout, jusqu’au bout.                    Ως το τέρμα, ως το τέρμα.
Je voudrais, sans la nommer,                      Θάθελα, χωρίς να την κατονομάσω
Lui rendre hommage,                                   Να της αποδώσω σεβασμό
Jolie fleur du mois de mai                            Όμορφο του Μαγιού λουλούδι
Ou fruit sauvage,                                          'Η άγριο φρούτο
Une plante bien plantée                                Δεντρί καλοφυτεμένο
Sur ses deux jambes                                      πάνω στα δυο του πόδια
Et qui trame en liberté                                  Κι ελεύθερα απλώνεται
Ou bon lui semble.                                         όπου καλό του φαίνεται.
C’est elle…                                                    Είναι αυτή . . .
Je voudrais, sans la nommer,                        Θάθελα, χωρίς να την κατονομάσω
Vous parler d’elle.                                          Γι αυτή να σας μιλήσω
Bien-aimée ou mal aimée,                              Πολυαγαπημένη ή κακο-αγαπημένη
Elle est fidèle                                                  Είναι πιστή
Et si vous voulez                                             Κι αν θέλετε
Que je vous la présente,                                 Να σας τη συστήσω
On l’appelle                                                    Τη λένε
Révolution Permanente !                                Διαρκή Επανάσταση
C’est elle…                                                      Είναι αυτή . . .

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Σύμβαση ντροπής σε γραμμή Μνημονίου υπογράφει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και . . . 

Το άρχισε το ΚΚΕ. Η ΑΝΤΑΣΥΑ δίστασε αλλά τελικά μετά από 6 μέρες ακολούθησε το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαψεύδει και τουλάχιστον τυπικά φαίνεται να έχει δίκιο (;) αλλά ο Φωτόπουλος Φωτόπουλος ε;. Καιροί των τεράτων. . . . 
Παραναγνώστης
Τρεις βδομάδες μετά την καταγγελία των μνημονίων από τον ελληνικό λαό, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα, αντί να μπει μπροστά για την αγωνιστική ανατροπή τους, μετατρέπεται σε δούρειο ίππο για την εφαρμογή τους.
Κρυφά από τους εργαζόμενους και σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες τους, οι «αντιμνημονιακές» ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (ΣΑΔ) προχωρούν στην υπογραφή της πιο επαίσχυντης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στην ιστορία της ΓΕΝΟΠ.

Η δεξιά του νεοφιλελευθερισμού



Αναδημοσίευση από την αφορμή
 Στη «Μπλε Ταινία» του Κισλόφσκι η ηρωίδα ανακαλύπτει κάποια στιγμή ότι στη αποθήκη της έχει βρει καταφύγιο μια ποντικίνα , η οποία έχει γεννήσει μικρά ποντικάκια. Επειδή η ίδια δεν αντέχει να τα σκοτώσει – δε συνάδει εξάλλου με τη λεπτή φυσιογνωμία της – μαζεύει μια γάτα από το δρόμο , την βάζει στην αποθήκη και κλειδώνει την πόρτα πίσω της.

Από την καταγγελία του Μνημονίου στη «δημοσιονομική σταθεροποίηση»;

Αναδημοσίευση από το Αριστερό Blog 

                                                  Γιώργος Καλημερίδης
 
Ο ευρωενωσιακός προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένος και γνωστός. Όπως δεδομένη και γνωστή είναι και η άποψή του για καταγγελία του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, μέσα στα πλαίσια πάντα της νομισματικής ενοποίησης. Θέσεις αντιφατικές που θέτουν σαφή πολιτικά όρια στο μεταρρυθμισμό του, γεγονός που επιβεβαιώθηκε όλη την προηγούμενη εβδομάδα από την εχθρική στάση που κράτησε απέναντί του η γερμανική και γαλλική σοσιαλδημοκρατία. Στο δρόμο προς τη νέα εκλογική αναμέτρηση φαίνεται να αποτυπώνεται, ωστόσο, μια σαφής δεξιά μετατόπιση, ακόμη και στο ήδη διατυπωμένο πολιτικό του πρόγραμμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, από αυτή την άποψη, είναι το άρθρο του Γιώργου Σταθάκη στο φύλλο της Κυριακάτικης Αυγής με τον τίτλο «Ένα σχεδιάγραμμα της δημοσιονομικής σταθεροποίησης»[1].

Το πρώτο που κάποιος μπορεί να παρατηρήσει είναι η υιοθέτηση του εννοιολογικού οπλοστασίου και του ερμηνευτικού πλαισίου της αστικής τάξης. Η «δημοσιονομική σταθεροποίηση» δεν είναι ασφαλώς μια ουδέτερη έννοια, αλλά έχει σαφές ταξικό πρόσημο που προσδιορίζει, όχι απλά μια συγκεκριμένη οπτική για την κατανόηση της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και μια ταξικά καθορισμένη πολιτική για την υπέρβασή της.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Αρκετά με τους Αστούς

Πυκνώνουν τελευταία στο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς οι αναφορές στα πολιτικά αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ και της «αριστερής κυβέρνησής» του και στην επαπειλούμενη ήττα της εργατικής τάξης. Δεν θα ήταν καθόλου παράξενο, ο παραναγνώστης μπήκε άλλωστε σε αυτό τε ρεύμα. Μπορεί πάντως κανείς να διαβάσει τα διασταυρούμενα αυτά πυρά σε κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητης πολιτικής σκέψης κείμενα.

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

…και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί, «για να ξεβρωμίσει ο τόπος»

Αναδημοσιεύουμε από τον Κόκκινο Τύπο ένα εξαιρετικό κείμενο για την μετανάστευση
Παραναγνώστης

Μια προσπάθεια ερμηνείας ενός στημένου παιχνιδιού με περισσευάμενους, αναλώσιμους, μετανάστες και φασίστες


Στις 26 Μαρτίου ο υπουργός «προστασίας του πολίτη» Χρυσοχοΐδης ανακοινώνει την ίδρυση 30 κέντρων κράτησης μεταναστών, συνολικής χωρητικότητας 30.000 κρατουμένων (αριθμός υπερδιπλάσιος των φυλακισμένων στο ήδη υπερκορεσμένο «σωφρονιστικό» σύστημα στην Ελλάδα). Στις 31 Μαρτίου ο υπουργός υγείας Λοβέρδος αναφέρεται σε υγειονομική βόμβα (η ίδια έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει και στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών) και ανακοινώνει την κράτηση επ’ αόριστον των μεταναστών που αποτελούν «δημόσιο κίνδυνο».

Προς την 17η Ιούνη



Από την εντόπια πολιτική παραγωγή . . . .


Μια πολιτική αποτίμηση των εκλογικών αποτελεσμάτων στις 6 Μάη, υπό το πρίσμα της νέας εκλογικής αναμέτρησης

 του Γιώργου Καλημερίδη
1. Oι εκλογές στις 6/5 κατέγραψαν με ηχηρό, αλλά και αντιφατικό τρόπο, την καταδίκη των πολιτικών της κοινωνικής λεηλασίας που εφάρμοσαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου (Ν.Δ-ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΛΑΟΣ). Η συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση αποτελεί μια ποιοτική τομή στην πολιτική ιστορία της Μεταπολίτευσης, καθώς καταδικάστηκε, όχι απλά η άσκηση μιας συγκεκριμένης κυβερνητικής πολιτικής, αλλά διαμέσου της αμφισβήτησης του Μνημονίου, αποδομήθηκε  το κυρίαρχο πλαίσιο οργάνωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και των όρων αντιπροσώπευσης των λαϊκών στρωμάτων.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

ΚΡΑΜΑ ΕΝΙΑΥΤΩΝ

Ένα προφητικό ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου από τη συλλογή «Οἱ σπόνδυλοι τῆς πολιτείας» του 1935, αφιερωμένο στον Ορέστη Κανέλλη....




Τό σύστημα τῆς ἀριθμήσεως τῶν θερινῶν βροχῶν
Συμπίπτει μέ τίς σταγόνες τῶν βαλσάμων
Ὄρθια ἡ σιγή μά δέν ἀποκλείεται μιά πλάγια κλίσις
Μυρίζει ὡραῖα ἡ χλόη καί τό χῶμα
Οἱ μώλωπες τῆς γῆς προσμένουν τήν βροχή
Ἕνα κορίτσι διασχίζει τήν αὐλή
Τ'  ἀφηνιασμένα ἀλόγατα τά συγκρατούν τά χαλινάρια τους
Κατάντικρυ στό σταῦλο ἑτοιμάζουν τό νέο πατητήρι
Οἱ φαινομενικές ἀναστυλώσεις τῶν ξιφολογχῶν ἀποτελοῦν ἀντίρροπο βάρος τῆς βροχῆς
Μά ἡ βροχή θά πέσῃ
Τό βάρος της εἶναι ἀνυπολόγιστο
Ἡ σημασία της εἶναι ἡ ἀνακατάταξις τῶν λογχοφόρων
Οἱ δεξαμενές τήν περιμένουν
Μιά κατσίκα βόσκει ἀκόμα ἐμπρός στήν πόρτα
Μιά γυναίκα περιεπλάκη σ'  ἕνα βάτο καί δέν μπορεῑ νά βγῇ
Μιά σαύρα εἰσέρχεται ἀπό τό ἄνοιγμα τῆς μπλούζας της
Δύο κολεόπτερα βομβοῦν
Δύο ἀεροπλάνα ἀπό μακριά πλησιάζουν
Ἡ σαύρα τέρπεται
Τό στῆθος τῆς γυναικός εἶναι ὡραῖο
Τά μάτια της γυαλίζουν
Εἶναι ἀπλανῆ μά παρακολουθοῦν τήν συρροή τῶν φίλων
Στά φύλλα τῶν δένδρων τρέμουν οἱ πρῶτες σταγόνες τῆς βροχῆς

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Τι ψήφισαν επιτέλους οι αστοί;

Σε μια πρόσφατη ανάρτησή μου για το εκλογικό αποτέλεσμα δέχτηκα κριτική σε κάτι που δεν περίμενα. Ενώ λοιπόν ήταν μια τοποθέτηση σαφώς εκτεθειμένη στον κίνδυνο της εκ των πραγμάτων διάψευσης ή των καθόλα νόμιμων ενστάσεων ως προς τις πολιτικές προοπτικές που κατά λογική συνέπεια θεωρούσε αναμενόμενες, εντούτοις δέχτηκα αναπάντεχη και έντονη κριτική σε μια θέση «ανύποπτη».

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Μια βαθειά ταξική περίοδος : Η κομμουνιστική προοπτική, ανάμεσα στις συμπληγάδες του νεοφιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας

Αναδημοσιεύουμε από το Traverso Rossa μια ανασκόπηση του αριστερού τοπίου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που εστιάζει συμπερασματικά στους εργατικούς αντι-θεσμούς τα όργανα της πάλης και της εξουσίας της εργατικής τάξης
Παραναγνώστης



Οι εκλογές κατέδειξαν, το βαθύ ταξικό ρήγμα που υπάρχει ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και αυτές του κεφαλαίου. Ένα ταξικό ρήγμα που στο εκλογικό πεδίο δεν οδήγησε σε απεγκλωβισμό της εργατική πλειοψηφίας προς μια εργατική, κομμουνιστική προοπτική, αλλά, αποκρυσταλλώθηκε, σε μια συντριβή του παλιού πολιτικού σκηνικού και των δύο βασικών πυλώνων του, και την ανάδυση μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας που αντλώντας τα καύσιμά της από έναν ανερμάτιστο αντιμνημονιακό λόγο εμφανίζεται ως λύση απεμπλοκής από την καπιταλιστική κρίση που έχει εξωθήσει στην εξαθλίωση τόσο την εργατική τάξη όσο και πλειοψηφικά μικροαστικά στρώματα.

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Διερευνώντας τις διερευνητικές εντολές…


Αναδημοσιεύουμε από το αριστερό βήμα ένα κείμενο του Π. Μαυροειδή που θα μπορούσε να είχε τίτλο:      Τι χάσκετε ωρέ ζλάπια;           Με αυτόν το τίτλο και το διαβάζουμε...
Παραναγνώστης

Το είδαμε και αυτό.
 Ο Αλέξης Τσίπρας έζησε δύο μέρες μισής διακυβέρνησης, καθώς κρατούσε τα χέρια του την σχετική εντολή.
Στόχος ήταν ο σχηματισμός ‘’κυβέρνησης της αριστεράς’’. Μπορούσε να σχηματιστεί; Όχι φυσικά. Και δεν σχηματίστηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε απόλυτη ελευθερία χειρισμών. Έθεσε τα θέματα όπως θεώρησε σωστό και δεν τον εμπόδισε κανένας. Το ΚΚΕ δήλωσε εξ αρχής σχεδόν αδιάφορο για την όλη διαδικασία. Σαν το παιδί που έχει θυμώσει και πεισμωμένα κάθεται στη γωνία δηλώνοντας ‘’κάνετε ζαβολιές, σε αυτό το παιχνίδι εγώ δεν παίζω’’… Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρότι με το εκλογικό της αποτέλεσμα θα έπρεπε να ήταν στην Βουλή με  4 βουλευτές, ελέω ληστρικού αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου,  αποκλείστηκε και δεν είχε  θέση στην  συζήτηση.

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Το Εκλογικό Αποτέλεσμα με τα Μάτια των Άλλων

Ίσως το πλέον επωφελές ανάγνωσμα για κάθε – υπό την ευρύτερη έννοια – αριστερό αυτές τις μέρες να μην είναι άλλο από τις δηλώσεις του εριτίμου κ. Δ. Δασκαλόπουλου, προέδρου του ΣΕΒ. Με μια δήλωση και μια συνέντευξη μας δίνει μια εναργή περιγραφή του πολιτικού στίγματος και των σχεδίων της αστικής τάξης. Σε αυτές τις γραμμές θα επιχειρήσω δύο πράγματα. Αφενός να κωδικοποιήσω την εκτίμηση Δασκαλόπουλου για το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου και αφετέρου να εξαγάγω κάποια πολιτικά συμπεράσματα από αυτά που λέει, από αυτά που δεν θέλει να πει κι από αυτά που βρίσκονται ανάμεσα στις γραμμές του κειμένου και των απαντήσεών του. Έχουμε και λέμε.

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Σε συζητάν δίχως γιατί, αλλά εντελώς άδικα

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και την αφορμή

  Το φετίχ του Λοβέρδου με τις βόμβες είναι γνωστό. Λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές επέλεξε να απασφαλίσει μια βόμβα φτιαγμένη από πραγματικά εκρηκτικά υλικά: την πιο σκληρή μορφή πατριαρχίας, την πορνεία, με γερές δόσεις ρατσισμού απέναντι στις μετανάστριες και στους οροθετικούς ανθρώπους.

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Της Κάλπης και της Επανάστασης (2)

Στο σημείωμα μας με τον ίδιο τίτλο είχαμε τοποθετηθεί για τις εκλογές. Η τοποθέτησή μας αυτή βρίσκει το αντίστοιχό της στο Σημείωμα του Κόκκινου Τύπου που αναδημοσιεύουμε. Η υπογράμμιση της 2ης παραγράφου του (β) που αναφέρεται στο κομβικό αίτημα για τη σύγχρονη εκδοχή των εργατικών συμβουλίων είναι δική μας. Το ζήτημα αυτό είναι κατά τη γνώμη μας η λυδία λίθος για κάθε άποψη που διεκδικεί το χαρακτηρισμό «επαναστατική».

Σημείωμα του Κόκκινου Τύπου για τις εκλογές

α) Πολιτική συγκυρία

Οι εκλογές για την ανάδειξη διαχειριστή της αστικής εξουσίας διεξάγονται σε ένα τοπίο δραματικής όξυνσης της αντεργατικής επίθεσης. Η αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, οι απολύσεις, η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και η τάση προς εξατομίκευση της διαπραγμάτευσης των όρων αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, η ένταση της εκμετάλλευσης, υλοποιούνται στα πλαίσια της «εσωτερικής υποτίμησης» που πρεσβεύει το ντόπιο και πολυεθνικό κεφάλαιο, οι πολιτικοί του εκφραστές στην Ελλάδα, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί ΕΕ – ΔΝΤ. Συνοδεύονται δε, από την ανάλογη όξυνση της κρατικής καταστολής. 

Είμαστε όλοι οροθετικές, πίσω σκουλήκια ρατσιστές!

Αναδημοσιεύουμε από την Κόκκινη Γωνιά μια ανακοίνωση για την διαπόμπευση των εκδιδομένων γυναικών ως μέρους του εκφασισμού της κοινωνίας μας.Το κείμενο υπογράφει η  ΑΠ Ροσινάντε και δεν μπορούμε παρά να τοπροσυπογράψουμε. Η κινηματική άμπωτη έκανε τον μικροαστό να δείξει το πιο αποκρουστικό του πρόσωπο. Οι κρατική εξουσία δεν έχασε την ευκαιρία να πλειοδοτήσει σε ρατσισμό. Η ΧΑ φαίνεται πλέον ως παρονυχίδα μπροστά στη ρατσιστική - φασιστική πλημμυρίδα. Η εργατική τάξη έχει ακόμα περισσότερα να σώσει....